Piekielna miłość

To już druga część przygód Nicole i Marcusa, która dłużyła mi się strasznie. Jakoś nie potrafiłam zebrać się w sobie, by wam opisać choć trochę swoje spostrzeżenia. Nie przypadła mi zupełnie główna bohaterka. Jej infantylność była porażająca. Zakochiwała się w prawie każdym, kto ją na chwilę porwał. A o zbliżeniach już nie będę wspominać. Seksem rozwiązywała wszystko. Z jednej strony kocha Marcusa nad życie, a z drugiej nie ma żadnych oporów, by iść z innym do łóżka. Wszystko to, usprawiedliwiała swoimi traumami, których niewątpliwie przeżyła wiele.

To książka typowo młodzieżowa, gdyż dojrzałe osoby raczej nie znajdą w niej niczego ciekawego. Historia zapowiadała się ciekawie, ale wątków jest tyle, że można się pogubić. Do tego nie wszystkie wyjaśnione, więc może autorka planować będzie jeszcze reaktywację kolejnej części.

Akcja książki zaczyna się w momencie, w którym kończy się pierwsza część. Nicole jest w burdelu w Meksyku, otumaniona przez narkotyki, którymi jest szprycowana. W momencie, gdy ma przyjąć pierwszego klienta, przychodzi jej z pomocą Diego, skorumpowany policjant, który odegra znaczącą rolę w tej części. Początkowo zawozi ją do Alexa, a następnie do Marcusa. Obaj bracia to szefowie zwaśnionych grup mafijnych, którzy w tej części z mafią to nie za wiele mieli wspólnego. Tutaj wydawali się tak potulni, jak dwa baranki. Monologi o miłości Marcusa były momentami mocno nużące, a raczej szef mafijny nie powinien się tak zachowywać, oczywiście w moim wyobrażeniu.

Książka na portalach społecznościowych ma sporo pozytywnych ocen, więc są osoby, którym się podobała. Ja sama znalazłam też kilka ciekawych momentów, a może po prostu byłam kreatywna, gdyż mnogość tematów powodowała szybką i zaskakującą akcję. Na pewno zakończenie nie tak sobie wyobrażałam, trochę dla mnie niezrozumiałe.

Nie będę przeciągać, gdyż nic już wartościowego nie mogę napisać. Decyzja należy do was, czy dacie jej szansę. Sama daje jej tylko pięć punktów. Do zobaczenia, mam nadzieję za niedługo.

1. P O L E C A N E K O B I E T O M : UCIECZKA W ZNIEWOLENIE
2. P O L E C A N E K O B I E T O M : "GRA O MIŁOŚĆ" K. N. Haner
3. P O L E C A N E K O B I E T O M : Na Szczycie NIECZYSTA GRA K. N. Haner
4. POLECANE KOBIETOM: Niepokorna
5. P O L E C A N E K O B I E T O M : ZAKAZANY UKŁAD
6. P O L E C A N E K O B I E T O M : OTCHŁAŃ SUMIENIA

Ta część niestety nie przypadła mi do Gustu. Jest napisana językiem trudnym do zaakceptowania dla mnie. Sceny gwałtu na głównej bohaterce oraz jej zniewolenie, a także infantylne zachowania są nie do zaakceptowania. Syndrom sztokholmski jest tutaj tak obrazowo pokazany, że aż boli. Drugi raz książki bym nie kupiła. Niestety nie polecam, gdyż ja lubię książki w których bohaterka mocno stąpa po ziemi, jest silna psychicznie i fizycznie.

Jestem zawsze zadowolona z zakupów w Gandalfie, a zamawiam już kilka lat. Kiedyś podręczniki, teraz bardziej sobie albo komuś na prezent. Zawsze uzyskują pomoc jeśli ma z czymś kłopot, więc kontakt działa bez zarzutu. Każdy zakupiony przez siebie produkt mogę pochwalić w każdym aspekcie.

Piekielna miłość K. N. Haner to kontynuacja wciągającej i pełnej namiętności powieści pt: Zakazany układ, która jednocześnie stanowi finał Serii Mafijnej.

Po tragicznych wydarzeniach z pierwszej części na chwilę przenosimy się do Meksyku, gdzie obdarta ze wszystkiego co kochała Nicole trafia. Z dala od domu, skazana jest na łaskę tubylców, którzy krok po kroku zmieniają jej życie w jeszcze większe piekło. Wśród nich znajduje się także przystojny i zamknięty w sobie Diego, skorumpowany policjant, w którego duszy nadal tli się prawość i chęć niesienia pomocy słabszym. Pojawienie się go w życiu Nicole mocno w nim namiesza. A Marcus? Marcus zrobi wszystko, by uwolnić ją z piekła, które przygotował dla niej Aleksander. Czy mężczyźnie uda się uratować swoją miłość? Jaką rolę odegra Diego w życiu młodej kobiety? Czy Nicole odzyska swoje, brutalnie odebrane dziecko? Tego dowiecie się z finału Serii Mafijnej, czyli Piekielnej miłości.

Podobnie jak w przypadku Zakazanego układu, historia przedstawiona jest z perspektywy bohaterów, do narratorów jej dołącza wspomniany już Diego. Do głosu, oprócz Marcusa i Nicole, dochodzi również Aleksander i Gaz. Zatem mamy tu sporo punktów widzenia, ale zbytnio mi to nie przeszkadzało. Szczerze powiedziawszy zakończenie Serii Mafijnej trochę mnie rozczarowało. Zamiast tylu pozytywnych emocji, jakie towarzyszyły mi w trakcie lektury Zakazanego układu, tutaj było ciągłe zniecierpliwienie i irytacja. Zachowanie Nicole z chęcią przemilczę, ponieważ mam wrażenie, że wzbiła się ona na wyżyny głupoty. Jak w pierwszej części jakoś dało się to przeżyć, to w Piekielnej miłości było to o wiele trudniejsze. W myślach ciągle powtarzałam sobie ?cierpliwości Karola, cierpliwości?. Niestety czarę goryczy przelało nazwanie narkotyków lekami, których non stop bohaterka się domagała. Niestety kreacja Nicole, jak i reszty postaci kuleje. Nawet Marcus wyszedł sztucznie, nie wspominając już o Diego, do którego miałam dosyć spore nadzieje. Jedyną osobą, trzymającą poziom jest Gaz i według mnie z tej całej ferajny tylko on zasługuje na moje wyróżnienie.

Jeśli chodzi o sam finał historii to był on okay, i trochę do przewidzenia. Szkoda tylko, że autorka nie zdecydowała się zostawić więcej trupów, w końcu to porachunki mafijne, powinno się zdecydowanie więcej dziać. Rozczarowało mnie również to, że akcja szybko przeniosła się z Meksyku do Ameryki. K. N. Haner mogła popuścić trochę wodze fantazji i przybliżyć czytelnikom tę część świata. Mam wrażenie, że w przypadku tej historii autorka zmarnowała jej potencjał. Poza tym jest ona niedopracowana, jakby pisana była na szybko. Jedyne czego nie można odmówić autorce to pomysłowości. Trochę gorzej ma się sprawa z wykonaniem.

Jednak najbardziej, z tego wszystkiego, dobiły mnie pompatyczne zwroty, które zupełnie mi nie pasują do tego rodzaju literatury. Lepiej brzmią one w powieściach stylizowanych na klasyki bądź? w harlequinach. Domyślam się, że miały one nadać powagi, ale wyszło? jak wyszło. To znaczy niezbyt wyszło.

[?]

Przegadane, zbyt patetyczne i? sztuczne. Autorka, moim zdaniem, ewidentnie popłynęła.

[?]

Piekielna miłość K. N. Haner nie jest zbyt udaną kontynuacją, kuleje tutaj przede wszystkim kreacja bohaterów oraz język. Mocno rozczarowała mnie lektura jej, ale nie można narzekać na brak dramatów i emocji. Jednak czasami same emocje nie wystarczają, aby historia została w pamięci czytelnika. Trochę szkoda, bo potencjał niewątpliwie tu jest. Wydaje mi się jednak, że fani twórczości autorki będą tą kontynuacja zachwyceni, moich oczekiwań Piekielna miłość niestety nie spełniła.

Los nigdy nie oszczędzał Nicole, ale wygląda na to, że najgorsze ma dopiero nastąpić. Dziewczyna po traumatycznym porodzie, w nieludzkich warunkach, zostaje odseparowana od syna i wywieziona do meksykańskiego domu publicznego, gdzie wkrótce ma rozpocząć pracę. Tęsknota, ból i rozpacz są nie do opisania, jedynym ukojeniem stają się narkotyki. Wszystko wskazuje na to, iż nie ma dla niej już żadnego ratunku, jednak zdruzgotany Marcus poruszy niebo i ziemię, byle odnaleźć ukochaną.



Tylko czy bezwzględny, gangsterski świat to odpowiednie miejsce na miłość?



Do czego jest w stanie posunąć się Aleksander, byle zemścić się na Marcusie?



Czy uczucie, które zaczyna doszczętnie wyniszczać, ma jakiekolwiek szanse przetrwać?



?Czasem jedna chwila już na zawsze odmienia nasze życie. Kto powiedział jednak, że powinniśmy poddawać się temu, co przyniósł nam los? Dlaczego nie możemy się zbuntować, powiedzieć dość i zrobić wszystko po swojemu? Może dlatego, że nie mamy na to sił??









Zapewne doskonale pamiętacie, jak ogromne wrażenie wywarła na mnie pierwsza część Serii Mafijnej. Z niecierpliwością wyczekiwałam kontynuacji, niepewne losy Nicole i Markusa śniły mi się po nocach, a skrajne uczucia, wywołane prze autorkę, co chwilę powracały, by pozostawić mnie w totalnej rozsypce. Muszę przyznać, że z jednej strony obawiałam się, iż moje serce może okazać się zbyt słabe na taki kolejny emocjonalny rollercoaster, z drugiej jednak trzymałam kciuki, by następny tom okazał się równie angażującą, porywającą i obezwładniającą historią, od której nie sposób się oderwać. Kasia Haner jak zwykle nie zawiodła moich oczekiwań, otrzymałam totalną petardę, jaka dosłownie rozgniotła mnie psychicznie.



?Nie potrafię go objąć, ale czuję jego zapach. Kocham ten zapach. Drżę. On także drży i prawie się łamię, by dać mu jednak malutką szansę, ale przypominam sobie tamten dzień. Wszystko sobie przypominam. Śmierć Flawii, porwanie, poród i to całe piekło, które działo się potem. To dla mnie za wiele.?



Autorka jest mistrzynią grania na czytelniczych emocjach, a wszystko dlatego, że potrafi w fenomenalny sposób nakreślić niebezpiecznie skrajne uczucie, które zarazem wyniszcza, jak i jest największym darem. Jeśli dotychczas wątpiliście, że można zarówno kogoś kochać, jak i nienawidzić, koniecznie sięgnijcie po powieści K. Haner, bo tylko ona potrafi to ukazać w tak obrazowy i jak najbardziej przekonujący sposób. Więź między bohaterami staje się prawdziwym przekleństwem, od którego nie ma ucieczki, z zapartym tchem śledzimy ich losy, przeżywamy wszelkie rozterki, jak swoje własne, kibicujemy im i w napięciu oczekujemy dalszego ciągu.



Fabuła jednak nie oszczędza postaci ani trochę, dlatego czytelników czeka wyjątkowo emocjonująca, niebezpieczna przygoda, która doprowadzi niejednokrotnie do załamania nerwowego, po to, by za chwilę otumanić szczyptą nadziei, po czym ponownie brutalnie zmiażdży i wywoła morze łez.



Akcja powieści jest niesłychanie wartka, niebezpieczeństwo bije niemal z każdej strony, dlatego czytający tak naprawdę nie ma ani chwili wytchnienia. Ta książka wciąga na tyle mocno, ze na czas lektury otaczająca nas rzeczywistość w ogóle nie istnieje, całą duszą przebywamy w mafijnym świecie, tuż obok Nikole, Marcusa oraz innych postaci. Co ciekawsze, nie sposób jednoznacznie określić, kto jest przyjacielem, a kto wrogiem, boimy się zaufać komukolwiek, niepewność i podejrzliwość towarzyszą nam notorycznie.



Fundamentem tej książki są wyraziste, genialnie nakreślone postacie, które albo się kocha, albo nienawidzi, na pewno nie można przejść obok nich obojętnie. Na uwagę zasługuje również mafijny świat, nakreślony przez pisarkę. Jest brutalny, bezwzględny, nie sposób się z niego wyrwać, to piętno, jakie prześladuje człowieka do samego końca. Ryzyko jest tym większe, że każda słabość może zostać okrutnie wykorzystana przez wroga, dlatego zdecydowanie nie jest to odpowiednie miejsce na miłość.



?Słyszę głos Marcusa, ale już zamknęłam oczy. Chciałabym wybaczyć mu wszystko, ale chyba nie potrafię zrobić tego po raz kolejny. Marcus podarował mi nowe życie, ale także odebrał mi nadzieję i wiarę w to, że mogę być szczęśliwa i bezpieczna. Tego się nie wybacza, bo najgorsze jest rozpalić w kimś nadzieję, a potem brutalnie mu ją odebrać.?



?Piekielna miłość? nie jest zwykłą powieścią dla kobiet, to lektura silnie uzależniająca, wręcz otumaniająca czytelniczki. Emocjonalny, sięgający skrajności koktajl, który nie tylko funduje ekscytującą, namiętną, nieprzewidywalną przygodę, ale zarazem miażdży psychicznie i pozostawia po sobie ślad w sercu już na zawsze. Gdy miłość przeplata się z nienawiścią i staje się prawdziwym przekleństwem bohaterów, czytelnik nie tylko staje się naocznym świadkiem tragedii, ale jego dusza również trafia w sam środek piekła. Jeśli wasze serca są gotowe odwiedzić dno czeluści piekielnych, koniecznie sięgnijcie po tę fenomenalną książkę Królowej Dramatów! Polecam gorąco!

Czy miłość zawsze zwycięża? Czy los może być aż taki okrutny? Nicole i Marcus przeszli wiele by odnaleźć siebie nawzajem, a jednak czy to wystarczy? Marcusa przeszłość dopadnie ich w najmniej odpowiednim momencie i sprawi, że to, co tak długo tworzyli może już nigdy nie wrócić. Jaki będzie finał mafijnej miłości?


Po zdarzeniach z końcówki Zakazanej miłości, Nicole jest zrozpaczona, tak samo jak Marcus. Obydwoje muszę walczyć o wolność, honor, swoje uczucia i ich największy skarb. Po skończeniu pierwszej części nie mogłam uwierzyć, że Kasia mogła coś takiego zrobić! Długo czekałam na kontynuacje, aż w końcu wpadła w moje łapki! Tylko czy przebiła pierwszy tom?

Szczerze powiem, że nie... Tak jak było w Koszmarze Morfeusza z każdym kolejnym tomem było coraz lepiej i lepiej. Nie mogłam wytrzymać z emocji, a końcówka mnie zniszczyła. Niestety, tutaj mi czegoś zabrakło... Jednak już tłumaczę o co mi chodzi, bo może to tylko takie są moje odczucia.

Co do fabuły to nie mam się do czego przyczepić. Akcja gna od pierwszych stron. Nie ma chwili wytchnienia i po prostu akcja popędza akcje. Jest mnóstwo ucieczek, pościgów, miłości i pogoni za zemstą. Mimo że, książka nie jest gruba, to jest w niej poruszonych wiele wątków, które wyjaśniają się na końcu.

Za to bohaterowie... Marcus naprawdę bardziej mi się spodobał w tym tomie. Po tym co się wydarzyło, zachowywał się jak powinien. Naprawdę zazdroszczę bohaterce takiego faceta, bo jak to się mówi "łobuz kocha najbardziej". Marcus był dla tej dziewczyny gotowy zrobić wszystko. Co do Nicole mam mieszane uczucia. Z jednej strony rozumiałam jej zachowanie, zwłaszcza po tym co przeżyła. Z drugiej zaś strony czasami przesadzała i wręcz denerwowała. Pojawia się też jeszcze jeden nowy bohater, który bardzo mnie irytował i mimo że zrobił kilka dobrych i ważnych rzeczy, to i tak jakoś nie przypadł mi do gustu.

A co mnie najbardziej irytowało? Chodzi mi o to, że wcześniej Nicole jakoś nie była wielkim obiektem pożądania. Po tym jak trafiła do Marcus, nagle wszyscy chcieli ją mieć. W tym tomie jest to widać o wiele bardziej. Każdy facet co się przewinie chciałby ją posiadać. Traktowali ją przedmiotowo i przerzucali z rąk do rąk. To mnie bardzo irytowało, bo zostało to pokazane, jakby ona była jakimś bóstwem. Strasznie się przez to denerwowałam, od kiedy jedna dziewczyna jest pożądana przez tylu facetów naraz?!

Nie licząc tego mojego małego doczepialstwa to książka nie jest wcale zła. To moje zarzucenie to tylko moje odczucie, które mnie irytowało, jednak nie powodowało, że nagle będę hejtować tę powieść gdzie się tylko da. Naprawdę uważam, że warto przeczytać ten tom, jak i całą dylogię. Historia jest cudowna i potrafi wycisnąć tyle łez, że szok! Po jedna z tych historii, których szybko się nie zapomina i pozostają w pamięci naprawdę długo!

Wystarczy jeden błąd, chwila nieuwagi, by sielanka zmieniła się w koszmar. Niestety w gangsterskim świecie nie ma co marzyć o słynnym ?żyli długo i szczęśliwie?. Tu nic nie jest pewne. Przyjaciel może okazać się wrogiem, a wróg przyjacielem. Żyje się z dnia na dzień, cały czas z lufą przystawioną do skroni. W świecie mafii miłość jest słabością, a słabością Marcusa jest Nicole. Choć niespodziewane uczucie do dziewczyny sprawiło, że mężczyzna dotknął nieba, niestety związana z nim utrata czujności kosztowała go bolesny upadek. Teraz oboje tkwią na samym dnie piekła, z którego nie ma ucieczki. Czy odnajdą drogę do siebie? Czy ich miłość okaże się wystarczająco silna, by przetrwać mimo traumatycznych wydarzeń?

Markusa i Nicole połączyła prawdziwie piekielna miłość. Żar namiętności łączy się tu z ciągłym niebezpieczeństwem tworząc wybuchową mieszankę. Autorka nie oszczędza bohaterów. Nie tyle rzuca im pod nogi kłody, co prawdziwe granaty z oderwanymi zawleczkami. Już w pierwszym tomie akcji było mnóstwo, ale w tym dzieje się znacznie więcej, a emocje są jeszcze skrajniejsze. Musicie być przygotowani na ciągły pęd wydarzeń. Gdy akcja zwalnia, to znak, że na następnej stronie ruszy z kopyta. Fabuła Serii Mafijnej przypomina scenariusz filmu akcji i trzyma w napięciu do ostatniej strony. Ucieczki, strzelaniny, gwałty, morderstwa- znajdziecie je w każdym rozdziale. Nie jest to historia dla delikatnych romantyczek, a pikantne i liczne sceny erotyczne przyprawią o rumieniec nawet odważniejsze czytelniczki.

W poprzednim tomie miałam ogromny problem z zaakceptowaniem zachowania Marcusa, który potrafił popadać w skrajności, od czułego kochanka do bezwzględnego drania. Nicole z kolei, mimo kilku gorszych momentów, okazała się naprawdę świetną bohaterką. Tym razem role się jednak odwróciły. Marcus zyskał w moich oczach. Miłość zmieniła go w mężczyznę cierpliwego i gotowego poświęcić wszystko dla ukochanej. Nicole z kolei doprowadzała mnie do szału swoim zachowaniem. Autorka zgotowała jej naprawdę paskudny los i jestem w stanie zrozumieć, że musiało się to odbić na jej psychice, ale nie zliczę momentów, kiedy po prostu miałam dość tej dziewczyny i tylko czekałam, aż dosięgnie ją jakaś zabłąkana kula. Mimo, że o humorach Nicole czytało mi się źle, autorce należy się plus za odzwierciedlenie traumatycznych wydarzeń w psychice bohaterów. Nie wszyscy o tym pamiętają, a w efekcie historie tracą na wiarygodności. Szkoda tylko, że Nicole przeżywała traumę w tak irytujący sposób.

Od razu widać, że od czasu wydania pierwszej książki, bardzo poprawił się warsztat autorki. Tworzy coraz barwniejsze i bardziej plastyczne opisy, narracja jest płynna i w zasadzie co by się nie działo i tak dobrze się to czyta. Dialogi nie dominują już treści, a całość jest podzielona na zgrabne i niezbyt długie rozdziały. Wciąż są jednak rzeczy, które odrobinę utrudniają mi lekturę. W tym tomie rzuca się w oczy mnogość narratorów, a to nie do końca plus. Akcję możemy śledzić nie tylko z perspektywy Nicole i Marcusa, ale też Aleksandra i Diego- nowego bohatera który naprawdę bardzo namiesza. Z jednej strony to wygodne, bo wiemy jak wyglądają myśli każdej ze stron, ale nie lubię tego zabiegu, bo znacznie ujmuje książce tajemniczości, a czytelnik ma podane jak na tacy emocje każdego z bohaterów. Drugą kwestią, która nieco mnie drażniła, były okropnie długie akapity. Szczególnie fragmenty dotyczące głębszych przemyśleń bohaterów są naprawdę obszerne, czasem taki akapit potrafi zająć nawet całą stronę. Większość z Was może nawet nie zwróci na to uwagi, ale ja akapity traktuję jak taką sekundową przerwę na zaczerpniecie tchu, a tu wyjątkowo długo musiałam wstrzymywać oddech.

O CZYM? ?Piekielna miłość?, to zwieńczenie dwutomowej serii o miłości w świecie mafijnych porachunków. Choć pierwsza część zrobiła na mnie lepsze wrażenie, ten tom też będę dobrze wspominać. W pewnym momencie odrobinę bałam się, że autorka postawi na słodkie i nudne zakończenie, ale nie zawiodła mnie pod tym względem. Tylko uśpiła moją czujność, by zrzucić na koniec kilka potężnych ładunków wybuchowych. Jak dla mnie, póki co jest to najlepsza seria K. N. Haner, która po raz kolejny udowodniła, że w pełni zasługuje na miano Królowej Dramatów. Zwrotów akcji jest tu co niemiara, podobnie jak brutalnych i wstrząsających scen. Niektórym może wydawać się, że jest tu wszystkiego aż za dużo, ale taki już urok autorki, która lubi wywierać mocne i intensywne wrażenie na czytelniku. Bez względu na to, czy jej książki Wam się spodobają, czy nie, ta intensywność wrażeń na pewno sprawi, że nie zapomnicie lektury na długi czas.

Fajny, świeży pomysł na temat romansu. Umieszczony w nieprzyjaznym uczuciom środowisku gangsterów. A tam jednak ludzie z bronią i tatuażami też mają serca. I nie tylko prowadzają się z plastikowymi pannami w typie bimbo. Prawdziwa kobieta zawsze porwie oko, serce i przyspieszy oddech prawdziwemu mężczyźnie. Książka napisana dobrym piórem, z dbałością o akcję, narrację, rys postaci i realia mafijnego półświatka. Kto nie czytał ? warto wrócić do pierwszego tomu pt. ?Zakazany układ?.

Przeczytałam z gorącego polecenia koleżanki, która czyta dużo kobiecej literatury romansowej. Doceniam wyjątkowy pomysł autorki na intrygę. Fajnie, że uniknęła banału uczuciowego i nie spłyciła wątków mafijnych. Są przekleństwa, sex i przemoc. Jako tło do wydarzeń, a nie jako główna treść książki. Bohaterkę na pewno można polubić i rozumieć jej intencje czy wybory. Można tez jej współczuć dramatycznych kolei losu, troski o dziecko i także dzikich, namiętnych związków z mężczyznami z mafijnego kręgu. Bardzo polecam, na oderwanie i wywołanie rumieńców.