Pewnej zimowej nocy

książka

Wydawnictwo Magnum
Oprawa miękka
  • Dostępność niedostępny

Opis produktu:

 Powieść o miłości, namiętności i władzy, której akcja rozgrywa się w środowisku kremlowskich elit w czasach Stalina. Przedstawione w powieści wydarzenia osnute są na faktach.
 W czerwcu 1945 roku, kiedy Moskwa świętuje zwycięstwo nad Niemcami, dwoje nastolatków ginie od kul wystrzelonych z pistoletu. Byli dziećmi wysokich sowieckich dygnitarzy, uczniami najbardziej elitarnej szkoły w Moskwie. Morderstwo? Podwójne samobójstwo? Spisek przeciwko Stalinowi? Koledzy ofiar są aresztowani, rusza śledztwo, które ujawnia starannie skrywane tajemnice ich rodziców i innych osób z najbliższego kręgu Stalina.
 Niektórzy bohaterowie tej książki pojawili się już na kartach "Saszeńki".
S
Szczegóły
Dział: Książki
Wydawnictwo: Magnum
Oprawa: miękka
Okładka: miękka
Wprowadzono: 06.09.2013

RECENZJE - książki - Pewnej zimowej nocy

4.5/5 ( 6 ocen )
  • 5
    4
  • 4
    1
  • 3
    1
  • 2
    0
  • 1
    0

Aga CM

ilość recenzji:415

brak oceny 24-08-2014 09:03

Jeśli Twoje dzieci zostałyby zmuszone do złożenia zeznań przeciwko tobie, jakie straszne tajemnice by ujawniły? Moskwa. Rok 1945. Stalin świętuje zwycięstwo nad Hitlerem. Brzmią salwy wystrzałów. Na pobliskim moście nastoletni chłopiec i dziewczynka leżą martwi. Ale to nie jest zwykła tragedia i nie są to zwykłe nastolatki, ale dzieci ważnych osobistości, które uczęszczały do najbardziej ekskluzywnej szkoły w Moskwie. Czy to morderstwo? Samobójstwo? A może spisek przeciwko państwu? Ich przyjaciele zostają aresztowani i zmuszani do zeznań. To początek przerażającej nagonki, która wkrótce odkrywa głęboko skrywane tajemnice...

Simon Sebag Montefiore to wybitny biograf Stalina. Jednak tym razem Wielki Wódź nie jest tu głównym bohaterem. To książka o miłości, więzach rodzinnych, cudzołóstwie, młodości, przyjaźni, strachu, nadziei, oszustwach, przemocy psychicznej, tajemnicach, literaturze, przywilejach, bolszewickiej wierze i jej nieubłaganych zasadach. To ciekawe połączenie thrillera politycznego, historii miłosnej i powieści historycznej. Takiej powieści jeszcze nie czytałam.

Nastolatkowie są zmuszani do składania zeznań przeciwko swym rodzicom, przyjaciołom. Każde słowo może być wykorzystane przeciwko nim teraz i w przyszłości. Strach, lęk przenikają do ich życia. Ciągłe przesłuchania, szantaż, kara, spiski, fałszowanie prawdy, tajemnice i nadzieja. Wszyscy, za wszelką cenę, starają się przeżyć. Miłość, wyrzuty sumienia, zdrada.

Fabuła została oparta na faktach. Poczucie paranoi tamtych czasów jest ukazane w wiarygodny sposób. Przeniosłam się w czasy gdy Stalin, mimo wygranej II wojny światowej, wciąż podejrzewa swych generałów. Simon Sebag Montefiore jest dobrze zorientowanych w taktyce terroru reżimu Stalina. Powieść nabiera rozpędu thrillera w momencie, gdy tajna policja stara się ustalić, czy ten dziwny incydent jest morderstwem, samobójstwem czy spiskiem przeciwko państwu. Jednocześnie rodzice uczniów - czołowi członkowie Politbiura - próbują ukryć własne tajemnice i są gotowi poświęcić nawet swoje potomstwo.

Postacie literackie i historyczne wymieszane są tu bardzo płynnie. Dobra znajomość osoby Stalina, członków i życia Politbiura pomogła autorowi przedstawić tamte zdarzenia bardzo autentycznie. Wielki Wódź został tu zaprezentowany jako człowiek zmęczony, sarkastyczny, sadystyczny, zawsze czujny i gotowy. Natomiast Berię poznałam jako człowieka złego i chorobliwego w swych seksualnych upodobaniach. W powieści pojawia się również wiele postaci fikcyjnych. Wszystkie są scharakteryzowane bardzo szczegółowo.

Opisy są tak sugestywne i dokładne, że ujrzałam ulice Moskwy po zwycięstwie nad nazistami. Szkołę, do której chodziły ofiary. Pokoje przesłuchań. Poczułam zapach potu, moczu. Usłyszałam dźwięk szlifowania zamków. Dla mnie ciekawymi fragmentami były opisy nędznych mieszkań ludzi z niższych klas społecznych, którzy żyli w zastraszających warunkach. I ten rażący kontrast pomiędzy ich "domami" a tymi zamieszkałymi przez elitę kremlowską. Natomiast ustępy dotyczące przesłuchań są tu, według mojej opinii, najbardziej drastyczne. Ściany pomieszczeń roją się od zaschniętej krwi, materace mają plamy moczu. Tysiące żyć tu wygasło, a większość ofiar była niewinna. Byli bici, zastraszani, głodzeni, odizolowani.

Simon Sebag Montefiore pisze tak dobrze, że czytanie tej powieści było dla mnie czystą przyjemnością. Utkał pełną napięcia i satysfakcjonującą fabułę, dostarczając mi niespodzianek do ostatniej strony. Cały czas mnie czymś zaskakiwał. Zręcznie przywołał okropności w świecie, w którym nie można ufać nawet swoim bliskim. Pozwolił mi ujrzeć ten dziwny i przerażający świat. Dzięki głębokiej wiedzy autora, jego wyobraźni i talentowi miałam okazję przeczytać niezapomnianą powieść. Polecam.

Joanna Szarańska (Babskie Czytanie )

ilość recenzji:52

brak oceny 12-11-2013 13:26

Moskwa, czerwiec 1945.

Rosjanie świętują zwycięstwo nad Niemcami. Moskiewska elita spotyka się, by obejrzeć imponującą defiladę na Placu Czerwonym. Uczniowie szkoły 801 - najlepszej szkoły w Moskwie- spotykają się na Moście Kamiennym, by wziąć udział w Grze. Padają strzały. Dwoje nastolatków ginie. Wszyscy zaangażowani w Grę są dziećmi wysoko postawionych urzędników.

Co wydarzyło się na Moście?
Morderstwo?
Samobójstwo?
A może sabotaż panującej władzy?

Rozpoczyna się emocjonujące i brutalne śledztwo kierowane przez samego Stalina. Na światło dzienne wychodzą brudne sekrety i machlojki. Władza jest bezwzględna. Nie oszczędza nawet dzieci. Wszystko by zadowolić "najpotężniejszego człowieka świata" i wykryć spisek...

Simon Sebag Montefiore to dziennikarz i autor wielokrotnie nagradzanej literatury faktu. Spod jego pióra wyszły między innymi: Stalin.Dwór czerwonego cara, Katarzyna Wielka i Potiomkin oraz Jerozolima.Biografia. W oparciu o swoją bogatą wiedzę historyczną autor stworzył także powieści, które wyjątkowo realistycznie oddają klimat Rosji tamtych lat...

Pewnej Zimowej Nocy jest powieścią wyjątkową pod wieloma względami. Łączy w sobie elementy kryminału, powieści historycznej, obyczajowej, a nawet romansu. Nie jestem w stanie jednoznacznie określić jej typu. Podczas lektury miałam wrażenie, jakbym trafiła do innego świata, w sam środek ogromnej afery szpiegowskiej. Co ważne, a przeze mnie uwielbiane - nie potrafiłam przewidzieć, co znajdę, gdy przewrócę kartkę. Książka jest zupełnie nieprzewidywalna, pełna niespodzianek i tajemnic.

Historia, na której autor oparł swoją powieść, wydarzyła się naprawdę. Autor na potrzeby książki zmienił kilka faktów, stworzył postacie fikcyjne, zmienił nazwiska, przesunął kilka wydarzeń w czasie, niemniej i tak lektura tej powieści daje nam pewną lekcję historii. Daje nam podgląd na Stalina i twardą rękę, którą trzymał ten ogromny kraj. Niektóre sytuacje w książce wprost przerażają swoją absurdalnością, szczególnie, gdy zdajemy sobie sprawę z tego, że są prawdziwe. Gdyż właśnie to daje nam autor na kartach swej powieści: specyficzny obraz Rosji lat czterdziestych, Rosji triumfującej po rozbiciu hitlerowców, Rosji zastraszonej przez swojego Wodza, Rosji bitej, tłamszonej, ale także barwnej, luksusowej, lojalnej jak przedstawione elity moskiewskie...

Muszę przyznać, że to wszystko zrobiło na mnie wielkie wrażenie, a lektura skłoniła mnie do refleksji i do zapoznania się z historią powojennej Rosji.

Podsumowując.
Jest to powieść, która łączy w sobie bogatą wiedzę historyczną i wspaniałe pióro autora. Książka przesiąknięta intrygami, uczuciami i tajemnicami. Pełna emocji, instynktów. Myślę, że pewna liczba osób, może się zrazić myśląc, że to książka o Stalinie. Nie, moi drodzy, stanowczo nie. Nie są to suche, historyczne fakty. Jest to pięknie napisana powieść o młodych ludziach, ich rodzinach, ich uczuciach, lękach, nadziejach, rozczarowaniach. Przy okazji także i o Stalinie, który pociągał za sznurki życia wszystkich Rosjan.

Na koniec jeszcze muszę wspomnieć o okładce. Bardzo spodobał mi się projekt okładki Pewnej Zimowej Nocy. Biały kolor nieodmiennie kojarzy mi się z zaśnieżoną, skutą mrozem i lodem Rosją. Czerwone elementy pięknie współgrają i symbolizują czerwoną historię tego kraju... Jednak jako osoba, która chucha i dmucha na swoje książki - a nie lubi ich obkładać papierem, folią itd- oczyma wyobraźni widzę to, co się stanie z tą książką, gdy kilka razy ciekawskie ręce przełożą ją na półce księgarni... Niemniej, nowa jest piękna, elegancka!