Pedagogika społeczna i jej współczesne konteksty

Opis produktu:

Cytując fragment recenzji wydawniczej prof. Mikołaja Winiarskiego: "Warto zwrócić uwagę na główne znamiona, rysy treści tej książki, które są zarazem jej istotnymi walorami. Do szczególnych wyróżników tej pracy należy zaliczyć: 1) szerokie ramy tematyczno-problemowe, obejmujące rozważania o współczesnej pedagogice społecznej w perspektywie ontologicznej i aksjologicznej w kontekście dokonujących się zmian w świecie (nierówności społecznych, wykluczenia społecznego, dążenia do normalizacji, funkcjonowania człowieka w szerokiej przestrzeni środowiskowej); obliczach pedagogiki społecznej w innych krajach (eksploracje teoretyczne); kategorii dysonansu pedagogicznego jako nowej orientacji refleksji w ramach pedagogiki społecznej; edukacji międzykulturowej (dystans do imigrantów i mniejszości, aspekt prawny) i ekologicznej; problemach natury socjalnej (ubóstwo dzieci i młodzieży, pomoc i wsparcie bezdomnych); edukacji kulturalnej (zainteresowania i aktywność kulturalna, funkcje teatru); edukacji emancypacyjnej kobiet (aspiracje edukacyjne, strategie adaptacyjne i emancypacyjne); geropedagogice (społeczno-ekonomiczne aspekty starości, instytucjonalne formy pomocy); pedagogice rodziny (przemiany rodziny, modele tradycyjne i alternatywne, kondycja); 2) trafność podejmowanej tematyki w odniesieniu do zapotrzebowania społecznego, narastających problemów, kwestii społecznych (bezrobocie, ubóstwo, bezdomność, alienacja społeczna, starość, kryzys rodziny, migracje i ich konsekwencje etc.), a także wyzwań adresowanych wprost do pedagogiki społecznej, wymagających budowania i rozwoju teorii oraz diagnozowania zmieniającej się rzeczywistości społeczno-kulturowej, edukacyjnej, opiekuńczo-socjalnej; 3) ukierunkowanie poszukująco-kreatywne autorskich analiz zjawisk i podejmowanych problemów, znajdujące wyraz w wyraźnym wychodzeniu poza tradycyjne, "utwardzone" interpretacje, otwieraniu nowych dróg refleksji i odczytywaniu znaczeń sięgając do wymiarów subiektywnych człowieka, rodziny, wspólnot społecznych, społeczności lokalnych, ale nie zatracając z pola widzenia rdzennych aksjomatów pedagogiki społecznej; 4) nawiązywanie w szerokim zakresie do bogatego dorobku teoretycznego rodzimej pedagogiki społecznej i nauk pokrewnych."