Ostatnie dni lata (twarda)

Opis produktu:

Liryka rozpaczy i żałoby, poetycki opis bolesnego odchodzenia i śmierci matki, a potem pustki, jaka się otwiera wokół osieroconego dziecka (choćby już było mężczyzną po sześćdziesiątce), nie tylko bezpośrednio wokół, w życiu codziennym - opuszczonego mieszkania, milczącego telefonu, biblioteki z książkami, po które już nie sięgnie ręka emerytowanej polonistki - ale i tej pustki `kosmicznej`, ostatecznej. W obliczu pustki po śmierci matki człowiek staje w życiu tylko raz - i ta jest największa, choćby wcześniej poznał inne jej postaci i odmiany (na przykład pustkę szpitalną lub pascalowską pustkę nocnego nieba).

W żałobnych wierszach z tomiku `Ostatnie dni lata` pojawia się jednak i promień światła - słonecznego światła z bałtyckich plaż, na których autor spędzał z matką, ojcem i siostrą wszystkie wakacje dzieciństwa. Stąd ostateczny tytuł książki, kojarzący ból utraty z bólem (lecz i radością) wspomnień z czasów szczęśliwych.

`Autor buduje swoją poetycką wypowiedź w sposób bardzo intymny i otwarty zarazem, wysublimowany i dojmujący równocześnie. (...) Ostanie dni lata zachwycają utworami podszytymi autentycznym liryzmem`
Z recenzji Przemysława Kulińskiego `Nowe Książki` 2015, nr 9.

Łukasz Nicpan urodził się w Łodzi w roku 1950. Po studiach polonistycznych na Uniwersytecie Warszawskim prowadził dział poezji w redakcji `Nowe Książki`. Wydalony w stanie wojennym, zajął się przekładami z literatury angielskojęzycznej. Debiutował arkuszem poetyckim w miesięczniku `Nowy Wyraz` (1978). W PIW-ie ukazały się jego dwa tomiki poetyckie, `Czyste ratownictwo` (1980) i `Kwanty` (1984). Nakładem Wydawnictwa VEDA w 2014 ukazał się tomik `Do czytającej list`. Mieszka na wsi w Puszczy Kampinoskiej z żoną, psami i kotem.