Ostatni obraz Sary de Vos

Wiecie, że w XVII wieku w Holandii były kobiety artyści malarze? Zawsze mi się wydawało, że w tamtych czasach była to wyłącznie domena mężczyzn. Mimo, iż książka, którą pragnę Wam dziś zaproponować opowiada dzieje fikcyjnych postaci, w tym tytułowej Sary de Vos, opisy są tak sugestywne, że czytając chce się mieć choć wrażenie, że zdarzyło się to naprawdę.

Akcja powieści dzieje się na przestrzeni trzech okresów czasowych, w XVII i XX wieku oraz w czasach mniej więcej współczesnych. Niechronologicznie przeplatających się ze sobą. Losy Sary de Vos - pierwszej malarki przyjętej do amsterdamskiej Gildii Świętego Łukasza, Martyego de Groot - spadkobiercy starej holenderskiej fortuny oraz Ellie - historyczki sztuki, mieszkającej w Sydney.

Wszystko zaś kręci się wokół obrazu "Na skraju lasu".

To powieść nie tylko dla miłośników sztuki, choć Ci z pewnością docenią kunszt i przygotowanie merytoryczne autora. Nie znajdziecie tu szybkiej akcji. Wszystko będzie się toczyć w odpowiednio dobranym dla siebie czasie. Znajdziecie tu tajemnice skrywane na dnie ludzkich serc, pasje, miłość, dziwnie przeplatające się ze sobą losy oraz znakomite opisy sztuki malarskiej XVII wieku.

Wszystko to mnie urzekło, wyciszyło, uspokoiło. Pozwoliło odpocząć.

Choć z reguły wolę książki z nieco większą dynamiką, do "Ostatniego obrazu Sary de Vos" pewnie jeszcze kiedyś powrócę.

Patrząc po opisie na okładce mówiącym o autorze, to dziw bierze, że Dominic Smith Australijczyk z urodzenia i Teksańczyk z wyboru, mógł swą powieść tak subtelnie, a zarazem fachowo ująć w słowa.

Ludzie różnią się co do podejścia do sztuki, niektórzy bardzo ją cenią i delektują się każdym elementem dzieła inni uważają ją za stek bzdur i nie poświęcają zbytnej uwagi czemuś co nie wydaje im się dla nich istotne. Przynależę do ludzi ceniących sobie sztukę. Książka Dominica Smitha opowiada o malarstwie, miałam z nim styczność, gdy zaczęłam się interesować Okresem Błękitnym Pabla Picasso, dlatego z wielkim zapałem zabrałam się za czytanie ,,Ostatniego obrazu Sary de Vos. Autor przybliża nam temat malarstwa i budzi zainteresowanie tą dziedziną. Poznajemy Sarę de Vos bardzo dokładnie już na samym początku powieści przez jej dzieło. Obraz, nad którym pracowała ukazał mi się przed oczami dzięki dobremu opisowi, ale nie chodzi tylko o to... Smith wprowadza w czytelnika w miejsce akcji książki, czujemy się tak jakbyśmy mogli zobaczyć całą historię będąc naocznymi świadkami wydarzających się wydarzeń a może i nawet uczestnikami. To co urzekło mnie w tej opowieści to z pewnością poruszająće fragmenty przepełnione smutkiem, ale i zarazem czymś co zwykłam nazywać artystycznym spełnieniem. Postacie w ,,Ostatnim obrazie Sary de Vos wydają mi się teraz bliskie sercu to tak, jakbym poznała kogoś, ale już od jakiegoś czasu nie miała z nim kontaktu, aż pewnego dnia natknęłam się na wiadomość o moim starym przyjacielu. Mało jaka książka potrafi tak wciągnąć czytelnika i pochłonąć każdą myśl. Autor napisał o żalu za popełnione błędy w przeszłości, myślę że warto zwrócić na to uwagę i wyciągnąć z tego wnioski, które przełożymy na nasze życie. Podsumuwując nie jest to nudna książka mówiąca o jakimś tam obrazie i jego autorce, to historia o trzech bohaterach, którzy ukazują nam sztukę w jasnym i pięknym świetle, nie ukrywając przy tym smutnej rzeczywistości przepełnionej problemami z jaką muszą walczyć każdego dnia.

Gorąco polecam wam ,,Ostatni obraz Sary de Vos!! Jestem pewna, że zostanie z wami na długo w pamięci i sięgniecie po nią nieraz, aby ponownie zanurzyć się w historii o sztuce, pięknie, smutku i żalu :)