Ostatni bierze wszystko

Interesująca książka, którą warto przeczytać. Jeśli lubicie fantasy i historię to wam się spodoba.

Walka o władzę, polowanie (wręcz) na ludzi, magia... fantasy pełną gębą!

Nie miałem jeszcze przyjemności zapoznać się z twórczością Miroslava Žambocha - oooo, duży błąd z mojej strony! Błąd, który w niedalekiej przyszłości nadrobię z całą pewnością :)) A tymczasem - na tapecie "Ostatni bierze wszystko"... i cóż my tu mamy? :)

Mamy trzy opowiadania ("Długi sprint", "Pokłosie" i tytułowe "Ostatni bierze wszystko"). To w zasadzie jedna większa historia i dwa opowiadania. Wszystko przesiąknięte tym, co chyba od dziś będę nazywał "typowym Žambochem" ;) - dynamiką, przewrotnością, pędem fabularnym, magią i wykreowanym światem, który ciężko byłoby podrobić... Tak naprawdę równie ciężko jak byłoby ten świat podrobić, ciężko jest uchwycić tę wymykającą się nutę, dzięki której różni się on od innych uniwersów fantasy, jednakże... nuta ta niezaprzeczalnie istnieje i po prostu się ją czuje. I o to chodzi!

Skupiając się na istocie rzeczy i głównym wątku książki (z racji nieznajomości reszty twórczości autora - raz jeszcze posypuję głowę popiołem - nie będę się do niej z racji niezamierzonej ignorancji odnosił) opowiada ona o nietypowym sposobie wyboru nowego władcy pewnej krainy... Otóż, na 30 dni przed koronacją, mamy piękny pokaz wolnej amerykanki: następcę tronu można bezkarnie zabić urządzając nań mniej lub bardziej zorganizowane łowy, a zabójca ma wszelkie szanse na zajęcie jego miejsca. Wspaniale prawda? ;) ... Literacko... jak najbardziej wspaniale! Nie zdradzę finału tej historii ;) Ale... warto go poznać samemu, zapewniam!

Polecam. Świetna rzecz! Zwłaszcza dla miłośników fantasy.

Serdeczne dzięki dla Fabryki Słów za !

...

Żamboch, to jeden z tych pisarzy, którego powieści podobają mi się, bez wyjątku. Jak dotąd każda mi się podobała i zostawiała jakiś ślad po sobie. Zapewne to zasługa autora i jego wyobraźni. Bez tego żadne dzieło nie byłoby tym czym jest. Ot co.

Jak każe stara tradycja, albo raczej prawo, 30 dni przed koronacją, urządza się wolne łowy na następcę tronu. Każdy kto go pokona, ma szanse na zostanie kolejnym władcą krainy. Nieszczęśliwym zbiegiem okoliczności, mający zostać królem mężczyzna ginie w głupim, acz tragicznym wypadku, a jego młodszy brat zostaje zwierzyną łowną. Rozpoczyna się największa w dziejach operacja, mająca na celu wyeliminowanie księcia i zagarnięcie tronu dla siebie.

Tekuard musi stawić czoła nie tylko wyszkolonym zabójcom, ale i potężnym czarodziejom. Bowiem magia odgrywa tu znaczącą rolę, bowiem ojciec młodego księcia nie miał sobie równych w sztuce władania magią. Nasz młody przyjaciel, ma nieznaczną awersję do posługiwania się magią, co dodatkowo utrudnia mu zadanie. Przeżyć, albo zginąć, oto jest pytanie. A to dopiero początek opowieści... Polecam, zachęcam do lektury.


Kolejna znakomita przygoda spod pióra tego pisarza. Kraina rządząca się własnymi prawami i młody człowiek, który nie godzi się na to, aby być obiektem polowań. Wszechobecna magiczna aura, w kolejnej opowieści i jeszcze inna. Wszystkie warte są naszej uwagi, ale najbardziej w pamięci zapada ta pierwsza, przynajmniej tak jest w moim przypadku.