Opowieści przebrane (twarda)

książka

Wydawnictwo W.A.B.
Oprawa twarda
  • Dostępność niedostępny

Opis produktu:

Zebrane w tym tomie opowiadania pochodzą z wczesnych zbiorów Kuczoka, które przyniosły mu miano gwiazdy literackiej z przyszłością. Postacie pojawiające się w `Opowieściach przebranych`, z pozoru całkowicie różne, jednym głosem opowiadają o naszych głęboko skrywanych lękach, o płynnej granicy między pamięcią i wyobraźnią. Kuczok wzmacnia ten przejmujący wielogłos swą nieokiełznaną inwencją językową. Rozmaite gwary, nieznane dialekty, kalambury, zabawne neologizmy i stylistyczne fajerwerki, tworzą żywiołową narrację, zdawałoby się wolną od jakichkolwiek reguł, a w rzeczywistości przemyślaną, podkreślającą wymowę opowiadanych historii.
W zawartych tu opowiadaniach pojawiają się motywy oraz tematy, którym autor pozostaje wierny do dziś: rzeczywistość stopniowo ustępuje miejsca fantasmagorii, miłość splata się ze śmiercią, bohaterowie popadają w niewolę przeżyć z dzieciństwa.

Więcej książek z serii archipelagi - W.A.B.
S
Szczegóły
Dział: Książki
Wydawnictwo: W.A.B.
Oprawa: twarda
Okładka: twarda
Wprowadzono: 15.09.2016

RECENZJE - książki - Opowieści przebrane

5/5 ( 8 ocen )
  • 5
    8
  • 4
    0
  • 3
    0
  • 2
    0
  • 1
    0

Olga T.

ilość recenzji:270

brak oceny 23-08-2009 13:06

Przeklęty zbiór bezbożnych opowieści. Opowieści lubieżnych, intymnych i rozkosznych. Czytając owe historie, widziane niechybnie z li i tylko samczego punktu widzenia, zdaje się czytelnikowi, że słyszy dyszenie poochoconego narratora. Opowieści rzeczywiście są „przebrane”. Do owego zbiorku, aby się dostać, musiały spełniać wszystkie poniżej zamieszczone kryteria. Być – a) zabawne, szalenie dowcipne, b) rozpustne do granic niemożliwości, c) zawierać powinny celną puentę, która niczym strzała Robin Hooda bezbłędnie trafia w samo serce oraz d) z zakończeniem nieszczęśliwym, lub na takie pozującym.
No tak… „Opowieści przebrane” liczą sobie stronnic stosunkowo niewiele. Ile natomiast siły drzemie w owych stronnicach bezecnych, to się w głowie nie mieści! Każde z tych kilku opowiadań jest inne, na swój sposób piękne, niezwykle oryginalne. Każda opowieść jest bezcenną perełką polskiej literatury młodego pokolenia. Każda jest swoistym manifestem, okrzykiem młodego i hałaśliwego zgrupowania literatów polskich.
Kuczok, w sobie tylko wiadomy sposób, splata nici autobiograficznych wątków i historiami wyssanymi z palca, szczenięce przygody ubiera w wyszukane, uczone słowa. Obficie przyprawia absurdem, najabsurdalniejszym z możliwych i dostępnych na polskim rynku. I w tymże szaleństwie jest metoda. Kto raz zasmakuje w tych kuczokowych wynurzeniach, kto zakocha się w jego irracjonalnej, lubieżnej prozie, ten w szale miłości przeczyta nie tylko „Opowieści przebrane” ale i wszystkie inne dostępne tytuły tegoż autora. I nie mnie się temu dziwić, sama wsiąkłam. Smacznego wam życzę.