Opowieść niewiernej

Skusiłam się na lekturę, gdyż akurat tej powieści jakoś nie miałam okazji wcześniej przeczytać, a słyszałam o niej wiele dobrego. Tradycyjnie autorka mnie zachwyciła, choć tym razem jej książka różniła się od tych, które czytałam wcześniej. Było jednak warto po nią sięgnąć...

Na kartach powieści czytelnik poznaje Ewę, kobietę która zdradziła swojego męża. Ewa w swojej opowieści cofa się w czasie o kilka lat rysując czytelnikowi ścieżkę, która poprowadziła ją do takiego, a nie innego wyboru. Bohaterka była zwyczajną kobietą niczym nie wyróżniającą się z tłumu. Jak wiele kobiet marzyła o bajecznym ślubie w białej koronkowej sukni z welonem, niezapomnianym weselu, dzieciach i miłości aż po grób. Kiedy poznała Maćka myślała, że jej marzenia są już na wyciągnięcie ręki. On jednak zupełnie inaczej podchodził do życia. Zgadzała się więc na kolejne ustępstwa zaślepiona miłością i obietnicami ukochanego. Zamiast wielkiego wesela musiała zadowolić się kameralnym ślubem cywilnym w towarzystwie świadków i rodziców, zamiast spotkań ze znajomymi wieczorami przed telewizorem. Na dziecko też musiała jeszcze poczekać, bo warunki mieszkaniowe na to nie pozwalały. Dla Maćka najważniejsza była praca, której poświęcał się bezgranicznie, a kiedy wracał wieczorem do domu zasypiał przed telewizorem zupełnie nie zauważając swojej żony. Czy w takim układzie można mówić o szczęściu? Czy mając męża można czuć się samotnym? I w końcu czy mając męża można wciąż poszukiwać miłości?

Autorka w swej powieści opowiedziała czytelnikom historię kobiety, która przemierzyła bardzo długą drogę w poszukiwaniu swojej drugiej połówki. Jest to refleksyjna opowieść o braku akceptacji, nieszczęśliwym małżeństwie, trudnych wyborach, przyjaźni i oczywiście miłości, której tak bardzo pragnęła bohaterka. Ewa przez długi czas próbowała ratować swoje małżeństwo. Starała się za nich dwoje, ale w tej walce była zupełnie sama. Chociaż wychodząc za mąż nie dopuszczała do siebie myśli, że mogłaby kiedykolwiek zdradzić, to kiedy tak się stało nie miała zupełnie żadnych wyrzutów sumienia. Jej małżeństwo było fikcją od samego początku. Dla Maćka układem i rozwiązaniem czysto ekonomicznym oraz wygodnym. Dla niej było wszystkim i bardzo powoli odkrywała w jak wielkim błędzie żyła łudząc się, że cokolwiek może się jeszcze zmienić.

Uwielbiam powieści Magdaleny Witkiewicz. Tę także czytało mi się naprawdę fantastycznie. Jest przyziemna i chwyta za serce. Jest też niezwykle emocjonująca, poruszająca i optymistyczna, bo ostatecznie bohaterka dostrzega to czego przez tak długi czas nie chciała zobaczyć i postanawia zawalczyć o własne szczęście. Autorka świetnie wykreowała swoich bohaterów, są wyraziści i naturalni, popełniają błędy i jak każdy z nas szukają miłości. Nie wyidealizowała ich więc w żaden sposób. Każdy ma swoje wady i zalety. Fabuła natomiast jest wciągająca, a temat wokół jakiego krąży ważny i trudny zarazem.

Jest to zdecydowanie lektura, którą warto przeczytać. Jeżeli wiec jeszcze tego nie zrobiliście przy okazji wcześniejszych wydań warto nadrobić zaległości. Trudno się od niej oderwać, a jeszcze trudniej nie zgodzić z mądrościami jakie przemyciła w niej sprytnie pisarka. Gorąco zachęcam do lektury ;)

Zdrada w małżeństwie może być skutkiem wielu czynników. Jedna wywołana może być popędem seksualnym, inna zaś wynika z potrzeby bliskości z drugim człowiekiem, który zrozumie, przytuli i da ujście namiętności. Obie zdrady są złe i najczęściej dzieją się, gdy w związku czegoś brakuje lub zaniedbujemy drugą połówkę zajmując się swoimi sprawami.

Główna bohaterka to Ewa, która opowiada o swoim życiu i małżeństwie z Maćkiem. Niestety jest ono monotonne, bez wzlotów, namiętności i bliskości. Mężczyzna jest pracoholikiem, żyje wyłącznie pracą, gromadzi pieniądze. Nie podziela marzeń żony, która chce zostać matką. Woli wolny czas poświęcić pracy niż Ewie. Nie przytula, nie rozmawia, traktuje ją jak mebel, a nie jak ukochaną.
Po latach kobieta dostrzega, że tkwi w martwym związku, który nie daje jej satysfakcji. To pcha ją w ramiona innych mężczyzn.

Czy zdrady dadzą jej szczęście i spokój wewnętrzny? Czy skoki w bok zniszczą małżeństwo a może spowodują efekt odwrotny?

Muszę przyznać, że książka napisana jest świetnie. Poruszyła bardzo trudny i często występujący w naszej codzienności temat. Styl i konstrukcja zdań autorki spowodował, że lektura czytała się wręcz sama i mega szybko. Wywołuje paletę przeróżnych emocji, które zasmucają jak i szokują. Z jednej strony chciałam wstrząsnąć Maciejem, by przejrzał na oczy i dostrzegł swoje błędy, a z drugiej irytowało mnie zachowanie bohaterki, która była opieszałe i zbyt szybko podejmowała decyzje.

Polubiłam i to bardzo przyjaciółkę Ewy Gośkę. Ta dziewczyna jest jak poryw świeżego powietrza, pozytywna, wesoła i dobrze radzi.

Według mnie pisarka napisała tę powieść ku przestrodze. To taki poradnik dla zagubionych par, które powinny poznać z innej perspektywy swój związek. W życiu nie liczy się tylko praca, pieniądze i pozycja. Najważniejsza jest bliskość, miłość oraz zrozumienie.

Ze swej strony polecam tę pozycję. Uważam, że warto ją poznać, by nie powielać tych samych błędów co bohaterowie książki. Na szczęście w moim domu nie brakuje czułości i uczucia. Staramy się jak możemy by nasz związek był szczęśliwy i niczego w nim nie brakowało.
Nie zwlekajcie tylko czytajcie.

Główna bohaterka Ewa ma fajną pracę, męża i mieszkanie. Wydaje się, że ma idealne życie.
Niestety Maciej z człowieka żywiołowego i uczuciowego zmienia się po ślubie w nudziarza bez uczuć spedzającego czas przed telewizorem. W ich małżeństwie pojawiają się problemy życia codziennego.
Ewa żyje u boku męża, przy którym czuje się nieszczęśliwa i samotna.
Kobieta sfrustowana postępowaniem męża, który nie ma ochoty z nią rozmawiać i spędzać czasu. Brakuje jej bliskości i chciałaby zostać matką. Tylko jej zależy na naprawieniu relacji. Pocieszenie znajduje u kochanka. Czuje wyrzuty sumienia, ale nie potrafi zakończyć małżeństwa.
Czy warto tkwić w takim związku, w którym brakuje miłości?

Książka bardzo wciągająca.
Historia Ewy wzruszyła mnie i wywołała dużo emocji.
Czytając o jej małżeństwie miałam ochotę nią potrząsnąć, aby odeszła od męża. Byłam też bardzo ciekawa, dlaczego on po ślubie tak zmienił się.
Kobieta tkwiła w małżeństwie z pracoholikiem, który nie poświęcał jej czasu. Ona cały czas walczyła o uwagę i miłość męża. On natomiast po ślubie przestał starać się.
Autorka napisała historię o małżeństwie, gdzie mężczyzna stosuje przemoc psychiczną wobec żony i traktuje ją jak służącą.
Książka zmusza do refleksji i przemyśleń. Ta historia pokazuje, że trzeba walczyć o siebie, bo życie mamy tylko jedno i warto być szczęśliwym.
Jak zawsze jestem pod ogromnym wrażeniem tego , co stworzyła autorka, no napisała piękną, mądrą i wartościową książkę, od której nie mogłam oderwać się.
Uwielbiam takie powieści nasycone emocjami i które wnoszą coś pouczającego do życia.
Koniecznie przeczytajcie.
Polecam!