SPRAWDŹ STATUS ZAMÓWIENIA
POMOC I KONTAKT
Ulubione
Kategorie

Opium w rosole

Tom 5

O Akcji

Akcja Podziel się książką skupia się zarówno na najmłodszych, jak i tych najstarszych czytelnikach. W jej ramach możesz przekazać książkę oznaczoną ikoną prezentu na rzecz partnerów akcji, którymi zostali Fundacja Dr Clown oraz Centrum Zdrowego i Aktywnego Seniora. Akcja potrwa przez cały okres Świąt Bożego Narodzenia, aż do końca lutego 2023.
Dowiedz się więcej
  • Promocja
    image-promocja

książka

Wydawnictwo Akapit-press
Data wydania 2016
z serii Jeżycjada
Oprawa miękka
Ilość stron 236

Opis produktu:

Co pod panowaniem Jaruzelskiego ludzie na Jeżycach przeżywali? Jak mieszkali? W co się ubierali, a nawet, co jedli? Tego nawet za kilkaset lat czytelnicy będą mogli dowiedzieć się Opium w rosole Musierowicz. Tak właśnie powstają największe postacie literatury i teatru!

Opium w rosole - lektura
Książka Opium w rosole to piąty tom serii Jeżycjada. Jej autorką oraz ilustratorką jest Małgorzata Musierowicz. Powieść została wydana w 1986 roku, pięć lat po ukazaniu się czwartej części cyklu - Idy sierpniowej. Był to zatem najdłużej powstający tom Jeżycjady. Od niedawna powieści Małgorzaty Musierowicz widnieją na szkolnej liście uzupełniających lektur. Opium w rosole jest jedną z najchętniej wybieranych przez nauczycieli książek tej autorki. Otrzymało nagrodę Orle Pióro tygodnika Płomyk w 1985 roku.

O czym jest książka Opium w rosole?
Poznań, lata 80. XX wieku. W dzielnicy Jeżyce mieszka nauczyciel polskiego profesor Dmuchawiec, znany z tomów poprzedzających książkę Opium w rosole. Niegdyś radosny wychowawca, dziś schorowany i dręczony przez wyrzuty sumienia, że jego uczniowie kiepsko poradzili sobie w życiu. Dmuchawiec martwi się przede wszystkim o swoją ulubienicę Gabrielę Borejko, która została sama z małą córeczką Różą. Profesor opiekuje się swoją wnuczką Janiną, nazywanej Kreską. W książce Opium w rosole, poddanej peerelowskiej cenzurze, nie zostaje wyjaśnione, co stało się z jej rodzicami. Dziewczyna uczęszcza do tej samej szkoły, w której niegdyś pracował Dmuchawiec. Ma problemy z matematyką, nie dogaduje się także z chłodną i wymagającą wychowawczynią, Ewą Jedwabińską. W domu się nie przelewa, dlatego w wolnych chwilach Kreska dorabia szyciem. Jedynym światełkiem w tunelu jest dla niej przyjaźń z Maćkiem Ogorzałką, starszym sąsiadem, w którym skrycie się podkochuje. W tym samym czasie po Jeżycach snuje się mała dziewczynka. Chodzi od domu do domu i wprasza się na obiady. Przedstawia się jako Genowefa Bombke, Sztompke, Trombke, Pompke, Zombke, Lombke, Rombke, choć naprawdę nazywa się Aurelia Jedwabińska. Niemal wszyscy mieszkańcy Jeżyc litują się nad biednym dzieckiem i częstują ją tytułowym rosołem. Matka Aurelii, z którą dziewczynka nie może się porozumieć, nie zdaje sobie sprawy z wyczynów swojej córki.
Autorka Opium w rosole, Małgorzata Musierowicz
Małgorzata Musierowicz urodziła się i wychowała w Poznaniu. Nic zatem dziwnego, że akcję swojej humorystycznej serii Jeżycjada postanowiła osadzić w rodzinnym mieście. Jako pisarka debiutowała w 1975 roku powieścią Małomówny i rodzina. Wszystkie swoje książki, także Opium w rosole, Małgorzata Musierowicz ilustruje własnoręcznie. Powieści dla młodzieży przyniosły jej wiele nagród, m.in. Złote koziołki i IBBY. Została także odznaczona Orderem Uśmiechu. Prywatnie jest siostrą poety Stanisława Barańczaka.

Opium w rosole Musierowicz a pozostałe tomy. Kolejność czytania Jeżycjady
Książka Opium w rosole Musierowicz jest piątym tomem znanego cyklu. W jakiej kolejności czytać Jeżycjadę? Pozycją, od której można zacząć, jest Małomówny i rodzina, włączony do serii na prośbę czytelników. Poza tym kolejność czytania Jeżycjady przedstawia się następująco:
1.Szósta klepka
2.Kłamczucha
3.Kwiat kalafiora
4.Ida sierpniowa
5.Opium w rosole
6.Brulion Bebe B.
7.Noelka
8.Pulpecja
9.Dziecko piątku
10.Nutria i Nerwus
11.Córka Robrojka
12.Imieniny
13.Tygrys i Róża
14.Kalamburka
15.Język Trolli
16.Żaba
17.Czarna polewka
18.Sprężyna
19.McDusia
20.Wnuczka do orzechów
21.Feblik
22.Ciotka Zgryzotka
S
Szczegóły
Dział: Książki
Wydawnictwo: Akapit-press
Oprawa: miękka
Okładka: miękka
Rok publikacji: 2016
Wymiary: 145x205
Ilość stron: 236
ISBN: 978-83-65401-07-6
Wprowadzono: 04.11.2016

RECENZJE - książki - Opium w rosole, Tom 5 - Małgorzata Musierowicz

Zaloguj się i napisz recenzję - co tydzień do wygrania kod wart 50 zł, darmowa dostawa i punkty Klienta.

5/5 ( 51 ocen )
  • 5
    51
  • 4
    0
  • 3
    0
  • 2
    0
  • 1
    0

Wpisz swoje imię lub nick:
Oceń produkt:
Napisz oryginalną recenzję:

misia2

ilość recenzji:26

brak oceny 20-01-2011 12:17

,,Opium w rosole" to piąta część z serii ,,Jeżycjada".
Ta książka opowiada o Aurelii Jedwabińskiej,która chodziła na obiady do różnych osób i ciągle przedstawiała inne nazwisko.
Bardzo zaprzyjaźniła się z Kreską(Janiną Krechowicz ),Maćkiem i Piotrem Ogorzałką,rodziną Lewandowskich oraz rodziną Borejków.
Aurelia nie chciała jeść obiadów w domu,ponieważ jej zdaniem były wstrętne.
Genowefa(Aurelia)lubiła także słuchać plotek i przekazywać je dalej.
Janina Krechowicz(Kreska) zakochała się w Macieju Ogorzałce,który przez początek powieści nie odwzajemniał tego uczucia.Zadłużył się on bowiem w Matyldzie.Jednak po pewnym czasie w tramwaju usłyszał jak Matylda go obgaduje.Na tych miast zrezygnował z randki z Matyldą.
Maciek przejrzał na oczy jaka naprawdę jest Matylda.
Kreska natomiast zaprzyjaźniła się z Lelujką.
Powstała także zabawna historia Gabrysi Borejko,której mąż wyjechał na zarobek do Australii.
Listy z tego kraju szły przez trzy miesiące.Mąż Gabrieli napisał w nich jak bardzo ją kocha i czy może wracać do Polski.
Panna Borejko do tego czasu zdążyła napisać setki listów gdzie mówiła,że to nie ładnie,że nie pisze do niej listów.
Okazało się,że Aurelia Jedwabińska jest córką Ewy,która jest wychowawczynią Kreski.
Na końcu książki Aurelii szuka cała kamienica oraz jej rodzice.
Czy Aurelia odnajdzie się?czy Maciek Ogorzałka i Janina Krechowicz zostaną parą?Jest to doskonała pozycja dla wszystkich.

Opinia bierze udział w konkursie

Czy recenzja była pomocna?

ekruk

ilość recenzji:14

brak oceny 7-12-2018 08:29

Zweryfikowany zakup

Autor tej opinii jest naszym klientem. Kupił ten produkt w naszym sklepie.

Piękna, piękna, piękna! Po latach przypominam sobie ile uczuć (często sprzecznych z sobą) kotłuje się w młodzieńczych głowach. Tak łatwo się o tym zapomina gdy się już wydorośleje. Nie pamiętamy jacy byliśmy w młodości (żeby nie powiedzieć "głupi":) Na szczęście jest "Jeżycjada". Mi się wszystko przypomniało ;)

Czy recenzja była pomocna?

Łukasz Gawroński

ilość recenzji:1

brak oceny 16-01-2018 21:32

Świetna książka Małgorzaty Musierowicz,wspaniała lektura w pięknym wydaniu.Z przyjemnością wróciłem do niej po latach.Polecam

Czy recenzja była pomocna?

n.rudowski

ilość recenzji:4

brak oceny 12-08-2010 14:26

"Opium w rosole" - to jedna z powieści słynnej autorki książek dla młodzieży Małgorzaty Musierowicz. Opisuje ona życie licealistów z jednej z dzielnic Poznania. Całość zdarzeń ma miejsce w 1983 roku, a więc w niedalekiej przeszłości. Głównymi bohaterką jest młoda, wrażliwa i sprytna dziewczyna Kreska. Od jakiegoś czasu jest ona zakochana w sąsiedzie Maćku. Chłopiec początkowo nie dostrzega zalet swojej adoratorki i walczy o uczucie pięknej, ale próżnej Matyldy. Autorka w doskonały sposób ukazuje nam życie Poznania z początku lat osiemdziesiątych. Wśród rodziny i znajomych Kreski i Maćka możemy dostrzec wiele ciekawych osobowości. Na szczególna uwagę zasługuje postać małej, wiecznie umorusanej dziewczynki Genowefy. Niczym dobry duszek pojawia się ona w utworze i splata ze sobą różne wątki. Do końcowych stron powieści nikt nie wie, co małe dziecko robi samo w środku miasta. Genowefa jest gościem w prawie wszystkich mieszkaniach kamienicy i dzięki temu czytelnik poznaje niemal każdego lokatora.

Opinia bierze udział w konkursie

Czy recenzja była pomocna?

Sylwusia2

ilość recenzji:104

brak oceny 4-02-2010 23:01

Piąta część "Jeżycjady", czyli przygód mieszkańców ulicy Roosevelta.
Kreska - wnuczka profesora Dmuchawca zakochana jest w Maćku, który jednak nie podziela jej uczucia. Chłopiec zakochany jest w niejakiej Matyldzie, dla której on nic nie znaczy. Gdy jednak orientuje się co stracił Kreska nie jest już nim tak zainteresowana - wręcz przeciwnie... Kolejną bohaterką książki jest nauczycielka, Ewa Jedwabińska. Jest to osoba kompletnie pozbawiona talentu pedagogicznego, nic więc dziwnego, ze nie może poradzić sobie z klasą Ib... Najciekawszą osobą jest jednak kilkuletnia dziewczynka, która zjawia się u różnych, nieznanych ludzi na "obiadki". Podaje się ona za Genowefę, lecz cały czas (prawdopodobnie niespecjalnie) zmieniała nazwisko, na takie jak: Pompke, Bombke, Sztompke, Zombke, Rombke...
Kim jest Genowefa? Jaka jest jej historia? Jakie są losy pozostałych bohaterów? Jak to wszytko się zakończy?
Książka, w przeciwieństwie do innych przeczytanych dotychczas przeze mnie części Jeżycjady opowiada o losach kilku rodzin, a nie jednej. Jest ona bardzo ciekawie napisana, czasem wesoła, a innym razem smutna... Książka bardzo mi się podobała, chyba najbardziej z całej serii. Polecam ją wszystkim.

Opinia bierze udział w konkursie

Czy recenzja była pomocna?

KONRAD BRADECKI

ilość recenzji:63

brak oceny 26-01-2010 23:10

Czytając książkę M. Musierowicz Opium w rosole przenosimy się w czasy dawnej polski, kiedy ludzie byli bardziej tolerancyjni i otwarci oraz przyjaźni. W książce tej występuje wielu bohaterów między innymi Genowefa Bombke, która za każdym razem zmieniała swe nazwisko. To ona stała się moją ulubioną bohaterką, i zapisała mi się w pamięci. W swoich książkach autorka nie omija problemów dzieci młodzieży a nawet dorosłych. W tej książce poruszone są kłopoty dzieci którym rodzice okazują mało czasu, a także młodzieży która nie zostaje wysłuchana ani zrozumiana. Czytając powieść doświadczamy załagodzenia konfliktu między wychowawca a uczniami i do zbliżenia się rodziny, w której każdy zainteresowany jest sobą i nie dostrzega problemów córki. To wszystko owinięte w rysunki twórczyni a Także ciekawą fabułę trzymającą do końca w napięciu. Tajemnica dotyczy właśnie naszej małej bohaterki, która przemierza ulice dawnego miasta odwiedzając ludzi poprzez przyjście na obiadek. Jedyną wadą jest to, że styl i barwa wydarzeń w książce jest skierowana do dziewczyn. Poza tym większej ilości wad nie dostrzegłem. Serdecznie polecam książkę wszystkim miłośnikom serii jeżycjady oraz twórczości Małgorzaty Musierowicz.

Opinia bierze udział w konkursie

Czy recenzja była pomocna?

Nektaria

ilość recenzji:55

brak oceny 29-10-2009 15:02

sympatycznych postaci, ale najbardziej zaimponowała mi Kreska – Janina Krechowicz, wnuczka profesora Dmuchawca. Niby zwykła dziewczyna borykająca się z różnymi problemami życia codziennego, a jednak w swych poczynaniach niezwykła.
Ludzie, z którymi się styka oceniają różnie jej powierzchowność i charakter. Kolega, Maciek Ogorzałka nie dostrzega w niej cienia romantyzmu. Dla niego Kreska jest „przeraźliwie rzeczowa, odpychająco koleżeńska i w ogóle zachowuje się jak kapral" przy tym ma trudny charakter. Natomiast wychowawczyni Kreski wręcz nie znosiła jej rozmarzonego spojrzenia podczas lekcji matematyki, luzu w sposobie bycia i braku wewnętrznej dyscypliny. W rzeczywistości Janka Krechowicz była „delikatnym, miłym i zbzikowanym stworzeniem o promiennych, burych oczach a wielkimi rzęsami i burych włosach obsmyczonych na Izabelę Trojanowską".
Mieszkała u dziadka i zarabiała szyciem. Ze względu na trudną sytuację materialną własną odzież także przygotowywała sama. Nosiła zbyt obszerne ubrania i także własnoręcznie wykonane różne dodatki: torebki, szaliki, czapki. Wyglądało to raczej śmiesznie, ale zabawnie i modnie. Istny festiwal pomysłowości!
U dziadka znalazła się po stracie rodziców. Przyjechała z Wrocławia do Poznania, do jedynej osoby, jaka jej pozostała z rodziny. Dziadek zapisał ją do liceum, w którym sam uczył tak jeszcze niedawno. Kreska nie lubiła tej szkoły, była nawet pewna, że nigdy jej nie polubi. Już sam budynek wydawał się dziewczynie odstręczający – poniemieckie gmaszysko, stare, o grubych murach i potężnych drzwiach, których łoskot podczas zamykania kojarzył się jej z więzieniem. W klasie także czuła się obco, wszyscy w zespole wydawali się przygnębieni, nie znajdowała też zrozumienia u wychowawczyni – pani Ewy Jedwabińskiej. Jednak mimo kłopotów z matematyką, którą wykładała wspomniana nauczycielka, wnuczka profesora Dmuchawca pod wpływem jego sugestii zaczęła traktować wychowawczynię jak osobę nieszczęśliwą, zagubioną i starała się ją zrozumieć a nawet przekonać do niej kolegów.

Opinia bierze udział w konkursie

Czy recenzja była pomocna?

Sara

ilość recenzji:13

brak oceny 5-10-2008 20:55

Co byście zrobili, gdyby pewna mała dziewczynka zapukała do waszych drzwi i poinformowała was grzecznie, że przyszła na obiadek?
Dzisiaj pewnie byłoby z tym różnie, ktoś prawdopodobnie zadzwoniłby na policję, wszczęto by sprawę... ale cofnijmy się o kilka lat wstecz - do 1983r.
Historia opowiada o kilku różnych ludziach, których łączy jedna niezwykła i niepowtarzalna postać - sześcioletnia Aurelia Jedwabińska, powszechnie znana jako Genowefa Bompke, Zombke, Trombke...
Musierowicz pisząc książki dla młodzieży nie unika trudnych tematów, które niestety pozostają aktualne do dziś - tym razem opowie nam trochę o dzieciach, które "nie mają" rodziców...
Ale nie tylko, Musierowicz znów wchodzi w relacje damsko-męskie nastolatków i zastanawia się nad nimi i nad tym, czego obie płcie w[...]mnie od siebie oczekują...
Dlaczego opium? Dlaczego w rosole? Dlaczego trzeba było odczarowywać operę? I dlaczego Geniusia chodziła na obiadki?
Właśnie, dlaczego?
Musierowicz opisuje kilka domów z, tzw. rodzinną atmosferą – gwar, zaufanie, radość i umiejętność radzenia sobie ze smutkami i dwie dziewczyny z, tzw. dobrych domów – ale właściwie dlaczego dobrych, skoro dzieci nie mogą w nich liczyć na dorosłych, których właściwie nie ma w tym domu?
Dlaczego pani Jedwabińska nie umiała dogadać się ze swoją klasą wychowawczą? I dlaczego jej dom był cały czarno-biały? I jaki związek z tym wszystkim ma zamieszanie z listami wysyłanymi przez matkę z małym dzieckiem do ojca, który wyjechał do Australii?
Pytań jest sporo, bo ile jest postaci w tej książce, tyle jest też pytań, a może nawet więcej...
No i w końcu, co należy zrobić, gdy nasza mama zaczyna płakać, kiedy zawsze była tak strasznie sztywna?

Opinia bierze udział w konkursie

Czy recenzja była pomocna?

aguuusia4

ilość recenzji:102

brak oceny 30-04-2008 14:44

„Opium w rosole” – to piąta z kolei powieść znanego cyklu Małgorzaty Musierowicz „Jeżycjada”. Jej akcja toczy się w 1983 roku w poznańskiej dzielnicy Jeżyce. Głównymi bohaterami są licealiści: Maciek i Kreska. Wśród bohaterów drugoplanowych warto zauważyć znaczącą postać Genowefy.
Zaintrygowała mnie ciekawa fabuła powieści. Pewnego dnia za Maćkiem – zakochanym w Matyldzie- podąża małe umorusane dziecko. Jak się potem okazuje towarzyszyć ono będzie wszystkim bohaterom. Ostatecznie doprowadzi też do „pojednania” głównej pary.
Do przeczytania tej książki zachęciło mnie to, iż jej akcja toczy się w Poznaniu. Miło czyta się utwór, gdy można przypomnieć sobie znane miejsca: most Teatralny, Operę czy ulicę Roosvalta.Kolejną zaletą powieści Małgorzaty Musierowicz jest przystępny język. Dzięki niemu dobrze się czyta i rozumie treść utworu. Pomaga nam w tym też podobny do „pamiętnikarskiego” podział na rozdziały.
Następnym powodem, dla którego wybrałem tę książkę jest to, że czyta się ją jak powieść kryminalną. Dzieje się tak za sprawą niepozornej postaci – wspomnianej już Genowefy. Dziewczynka świadomie lub nie „łączy” głównych bohaterów: Kreskę i Maćka. To ona doprowadza też ostatecznie do pojednania mamy z uczennicą. Moim zdaniem właśnie ta mała dziewczynka to najciekawsza postać powieści. Jest ona tajemnicza (do końca nie wiadomo, kim jest i dlaczego sama włóczy się po mieście) i zarazem komiczna (na przykład, gdy głaszcze łysinę dyrygenta w operze).

Niewątpliwą zaletą powieści M. Musierowicz jest fakt, że skierowano ją do młodzieży. Opowiada o życiu młodych ludzi, o ich problemach w domu i w szkole, o pierwszych uczuciach. Maciek i Kreska borykają się z takimi samymi sprawami jak ja.

Dla mojego pokolenia czasy PRL-u to już historia. Dzięki powieści poznańskiej autorki mogłem „zaobserwować” te realia bardzo dokładnie. Musierowicz wspomina tu często o problemach w pracy, o tasiemcowych kolejkach, o internowaniach (mama Kreski).

„Opium w rosole” to powieść niewątpliwie warta przeczytania. Polecam ją wszystkim, którzy mają na razie dość magii chcą powrócić do realiów niedalekiej przeszłości.

Opinia bierze udział w konkursie

Czy recenzja była pomocna?

bronek8

ilość recenzji:55

brak oceny 13-03-2011 13:44

Opium w rosole autorstwa Małgorzaty Musierowicz to piąta część z serii Jeżycjada. Książka opowiada o życiu kilku rodzin w czasach komunizmu w Polsce. Główna bohaterka powieści Genowefa przychodzi do rodzin z Jeżyc w Poznaniu na obiady. Do obcych ludzi. Jednak najbardziej lubi przebywać z Kreską, tzn. Janiną Krechowicz, która ma wiele problemów w szkole, w domu i w miłości. Jej wychowawczyni Ewa Jedwabińska nie lubi Kreski oraz całej swojej klasy. Ewa ma też problemy w domu z córką Aurelią, która nie chce w ogóle jeść. W kóńcu wychodzi na jaw, że Genowefa to po prostu Aurelia Jedwabińska, która szuka ciepła i miłości u obcych ludzi, gdyż nie znajduje tego wszystkiego w domu. To ponadczasowa powieść dla każdego czytelnika.

Opinia bierze udział w konkursie

Czy recenzja była pomocna?