Onyks

"Onyks" jako druga część serii Jennifer L. Armentrout skradła moje serce podczas ostatnich, niezwykle stresujących miesięcy. Cała fabuła z początku może brzmieć prosto i trywialnie, jednak jest zupełnie odwrotnie. Autorka kreuje rzeczywistość i tworzy tajemnice w niesamowity sposób, który zachęci każdego czytelnika. Historia jest nieprzewidywalna, nie jesteśmy w stanie się domyślić kolejnych wydarzeń. Za każdym razem, kiedy myślałam, że przejrzałam Jennifer, zwrot akcji zaskakiwał mnie podwójnie. Uczucie między głównymi bohaterami nie słabnie - uwielbiam sposób w jaki je sobie ukazują. Nie jest to typowe, słodkie i romantyczne. Widzę w tym coś więcej, coś czego się pragnie coraz bardziej z każdą następną stroną.
Język jakiego używa Jennifer w tej historii jest nie tylko bardzo przystępny młodzieży, ale dzięki niemu czujemy się poniekąd zaznajomieni z bohaterami, zupełnie tak jakbyśmy się znali od zawsze.
Przygody, zadania, przeszkody z jakimi borykają się bohaterowie to tylko podkład pod niezwykle pasjonującą, można powiedzieć nawet zakazaną, historię miłosną. Utwór pokazuje w ciekawy sposób, że prawdziwa miłość nie zna granic, nie można się jej wyrzec od tak. Więzi międzyludzkie mają ogromne znaczenie i uważam, że "Onyks" to nie tylko rozrywka (np. rozluźnienie przed stresem) ale też pewnego rodzaju lekcja o życiu.
Niezwykle silna osobowość - Kat. Dziewczyna popełnia wiele błędów, ale zawsze stara się naprawić swoje potknięcia. Jest zdeterminowana, odważna i imponuje swoją zaradnością.
Daemon - zabójczo przystojny luksjanin - jesteśmy świadkami jego przemiany, więcej nie zdradzę, warto przeczytać - to mój ulubiony wątek książki.
Nie mogę się doczekać aż poznam dalsze losy bohaterów serii Lux.