Ogród kobiet

?Ogród kobiet? to niezwykle wciągająca, ciepła i urocza powieść o odnajdywaniu tego, co w życiu najważniejsze. Gianna Verelli jest utalentowaną, nowoczesną, odnoszącą sukcesy architektką z Barcelony. Poznajemy ją w momencie, w którym musi zmierzyć się z bolesną stratą ? umiera jej ukochana babcia. Niezwykle silna, mądra i czuła osoba, której Gianna i jej brat zawdzięczają wychowanie. Po śmierci babci rodzeństwo musi zmierzyć się z przykrą prawdą ? zostali na świecie sami i muszą uporządkować wszystko to co pozostawiła po sobie babcia. Okazuje się jednak, że historia ich małej, głównie żeńskiej rodziny, kryje w sobie wiele tajemnic i prowadzi do małego włoskiego miasteczka Castelupo. Gianna zrozpaczona po śmierci babci oraz rozczarowana i przytłoczona swoim prywatnym życiem decyduje się na samotną podróż do Włoch, śladami najważniejszych kobiet w swoim życiu. Trafia do malowniczego małego miasteczka, w którym czas się zatrzymał. Krok po kroku otwiera się na nowe znajomości i doświadczenia. Czuje, że nigdy wcześniej nie była tak szczęśliwa, odkrywa także to czego brakowało w jej uporządkowanym, zapracowanym życiu. Jednak czy pobyt w Castelupo i poszukiwanie prawdy o historii swojej rodziny nie jest ucieczką od naglących decyzji, które musi wkrótce podjąć? W tej sprawie nie ma półśrodków, ani kompromisów, a decyzja, którą podejmie zaważy na całym jej życiu.

Książka z bardzo aktualnym przesłaniem. Odnaleźć Siebie, taką prawdziwą Siebie. W obecnych czasach większość z nas pędzi za czymś co tak naprawdę jest mało wartościowe. Praca zajmuję dużo więcej czasu niż odpoczynek i rozrywka. Szybko, dużo i bogato. W tym całym pedzie zatracamy Siebie. Przestajemy zwracać uwagę na to co mówi do nas nasze wnętrze, nasze ciało, nie słuchamy siebie, pędzimy. Tylko garstka z nas jest w stanie zatrzymać się i przyjąć to co daje życie. Zauważyć co naprawdę lubimy, kogo obecność sprawia nam przyjemność. W jakim otoczeniu nasze ciało i umysł doznaję rozluźnienia. Niektóry z nas decydują się na taki krok samodzielnie, ale jednak większość odnajduję Siebie pod wpływem pewnych życiowych wydarzeń. Tak dokładnie dzieję się z główną bohaterką tej książki. Dla mnie "Ogród kobiet" pobudza do myślenia. w trakcie czytania pojawiają się pytania. A co ze mną? Gdzie jestem na swojej życiowej drodze? Czy to droga która jest dla mnie przeznaczona? Czy potrafię odnaleźć swoje miejsce w świecie i żyć w zgodzie z samą sobą? Taka droga do Siebie bywa różna, czasami miła i zaskakująca, a czasami wręcz przeciwnie trudna i bolesna. Miło mi było towarzyszyć tej kobiecie podczas jej podróży do Siebie. Zachęcam Was do poznania głównej bohaterki jej przodków i innych osób, którzy mieli wpływ na jej zmianę.

Po niemal trzech latach ponownie spotykam się z twórczością Carli Montero. Trochę późno, ale często przerwa jest potrzebna, aby móc sobie przypomnieć, za co szanuje się danego autora. I tak właśnie było w tym przypadku. Bardzo mi miło, że znowu uzyskałam szansę na przeczytanie najnowszej powieści pisarki. I naprawdę rozumiem fenomen, chociaż życzyłabym jej jeszcze większej popularności w Polsce. Bo mamy do czynienia z rzeczywiście utalentowaną postacią, istną mistrzynią tworzenia wyrazistych bohaterów oraz wzruszających fabuł. ?Ogród kobiet? to dość spora w gabarytach książka, jednak całość czyta się niesamowicie prędko. Ciężko mi było odłożyć mój egzemplarz, ponieważ już po chwili nachodziła mnie powtórna ochota na dalsze odkrywanie kolejnych przygód. A gdy skończyłam ostatnią stronę? Cóż, zaczęłam myśleć o następnych ideach, jakie przyjdą Montero do głowy.

Dla książek Carli bardzo charakterystyczne są dość pogmatwane relacje rodzinne. Podczas czytania należy trochę się skupić w kwestii wszelkich imion, nazwisk i stopni pokrewieństwo. Inaczej będziemy zmuszeni zawsze cofać się o kilka stron, by rozwiać swoje wątpliwości. Jednak warto przebrnąć przez podobne ?niedogodności?, bo osobiście szybko zaczęłam rozumieć akcję. Dlatego ? nie zniechęcajmy się! Istotnie, jestem pewna, iż fani romantycznych, lecz nie przesłodzonych fabuł zakochają się w twórczości Montero. Jej największa zaleta to właśnie brak popadania w banały, utarte schematy.

Autorka przenosi nas prosto w wykreowany świat. Opisy są piękne. Rzeczywiście, wydawało mi się, jakbym wszystko obserwowała razem z postaciami, towarzysząc im pośród całego morza rozterek. Montero pieczołowicie skupia się na każdym pojedynczym uczuciu. Niektórzy mogą poczuć znudzenie z racji aż tak mocnego zaangażowania w życie wewnętrzne bohaterów, aczkolwiek ja jestem miłośniczką tego typu rozwiązań. Lubię się wczuwać. I jeszcze Włochy! Chciałabym wyjechać w podróż śladami pisarki ? jej powieści to naprawdę dobra promocja Italii. O ile jakakolwiek promocja byłaby potrzebna.

Finalnie dochodzę do ulubionej kwestii, czyli właśnie bohaterów. W przypadku ?Ogrodu kobiet? tytuł świetnie określa treść. Carla stworzyła fantastyczne wręcz dziewczyny. Mocne, zdecydowane, gdy wymaga tego sytuacja. Wyjątkowo poruszyła mnie historia Anice. To czarodziejka, w każdym znaczeniu. Gorącokrwista, wypełniona pewnym szczególnym rodzajem heroizmu. Z przyjemnością czytałam o jej przygodach, kibicując, czasem roniąc łzę. Trudno mi znaleźć wady, a równocześnie Anice wydaje się być ludzka. Chciałabym, aby istniała. Życzyłabym sobie, by takie charaktery mnie otaczały. Idealnie wpasowała się w specyficzną atmosferę książki, bardzo ?włoską?, ze (wspomnianymi wyżej) zapierającymi dech w piersiach widokami, przepysznym jedzeniem, intensywną miłością. Zdolną pokonać bariery?

?Ogród kobiet? to historia z ważnym przesłaniem, dotyczącym przede wszystkim odwagi. Odwagi, aby móc zacząć nowa, podążać za swoim sercem, chociaż czasem bywa ciężko. Brzmi banalnie? Może. Ale dobrze przypominać o takich wartościach, o których prosto zapomnieć w biegu dzisiejszego świata. Książka przytulna, ciepła, niczym przyjemny ogień w chłodną noc. Polecam lekturę na deszczowe chwile, gdy mamy ochotę zawinąć się w koc, razem z kubkiem herbaty i świetną powieścią. Twórczość Carli Montero nada się idealnie.

Gianna ma ułożone życie. Ma dobrą pracę, jest architektem. Ma idealnego partnera. No prawie idealnego bo żonatego, ale przecież żonę zostawi kiedyś dla niej, prawda? Jest szczęśliwa, do czasu. Pewnego dnia umiera jej ukochana babcia, a dziewczyna nie może pogodzić się ze stratą. Dodatkowo odkrywa, że jest w ciąży. Pau nie chce zostać ojcem, nie jest na to gotowy i proponuje Giannie usunąć ciążę. Szefowa dziewczyny składa jej ciekawą, zawodową propozycję, oczywiście pod warunkiem, że pozbędzie się problemu - ciąży. Gianna jest tym wszystkim zmęczona. Nie przychodzi na umówioną wizytę w sprawie usunięcia ciąży, zrywa z Pau, bierze urlop i wyjeżdża do Włoch w poszukiwaniu swoich korzeni. Chce poznać rodzinne tajemnice i historię życia swojej prababci Anice. Nawet nie spodziewała się, że ta podróż odmieni jej życie.
Książka mnie zachwyciła. Poznamy w niej historię dwóch kobiet Gianny oraz jej prababci Anice. Dwie kobiety, dwa pokolenia i dwie całkowicie różne historie. Przeniesiemy się do włoskiej wioski Castelupo, poczujemy zapach włoskich potraw i razem z główną bohaterką poznamy zalety życia na prowincji. Książka ma ponad 400 stron i dość drobną czcionkę, co na początku trochę mnie zniechęciło do czytania, ale jak tylko zaczęłam czytać to całkowicie historia mnie pochłonęła. Bardzo ciepła książka z romantyczną historią w tle. Polecam:)