Ogniem i mieczem to powieść historyczna osnuta wokół wydarzeń na południu Rzeczypospolitej w latach 1647-49, kiedy wybuchła jedna z największych wojen domowych w naszym kraju, znana jako Powstanie Chmielnickiego. Polacy w dziele Sienkiewicza przedstawieni zostali jako nie pozbawieni wad, ale gdy Ojczyzna w potrzebie stają na wysokości zadania i własnymi piersiami osłaniają kraj. Niektórym może się wydać dziwne, że czytelnicy Trylogii najbardziej cenią pana Zagłobę- awanturnika, pijaka, kolorystę, ale sprytnego niczym mityczny Ulisses. Zasługa w tym głównie wyobraźni autora, Zagłoby zwyczajnie nie można nie darzyć sympatią, geniusza podszytego tchórzem- mieszanka zadziwiająca, lecz doskonała. Jakkolwiek oceniać Ogniem i mieczem (choć wierzę, że będzie to w większości ocena pozytywna), jej autorowi należy się szacunek, a samej książce - uwaga czytelników. Sądzę, że Polak, który nie przeczyta tej powieści (bez względu na swój stosunek do twórczości Sienkiewicza), nie może uważać się za osobę kulturalną.! Serdecznie polecam.