Ofiara dla burzy

Hej, haj, helloł

Macie jakieś zaległości w książkach do recenzji z tamtego roku?

Właśnie dziś wrzucam recenzje ostatnich powieści jakie miałam z tamtego roku do recenzji i jestem dumna z siebie, że wyszłam z tego i jestem na prostej! ???? Oby tak dalej! Wam też tego życzę, a niżej na recenzje ów lektur Miłego i zaczytanego dnia, moi Mili!

?RECENZJE?

"Niewidzialny strażnik"

Detektyw Amaia Salazar prowadzi śledztwo w sprawie zamordowanej dziewczynki. Jak się okazuje, jest więcej ofiar, które zginęły w podobny sposób. Wszystko zmierza ku rodzinnemu miasteczku, gdzie pani detektyw będzie musiała zmierzyć się z demonami przeszłości. Czy wszystko, co się wydaje, jest prawdziwe, czy też jest jawą? Czy uda się Amai dowieść prawdy i znaleźć mordercę?

"Świadectwo kości"

Medina sądzony jest o brutalne zamordowanie swojej pasierbicy. Podczas przerwy w procesie, popełnia samobójstwo w toalecie. Zostawia dla inspektor Salazar kartkę z jednym tajemniczym słowem. Czy kobieta rozwiąże zagadkę?

"Ofiara dla burzy"

W niewyjaśnionych okolicznościach umiera niemowlę. Inspektor Salazar musi rozwiązać kolejną mrożącą krew w żyłach zagadkę. Czy niemowlę zmarło przez przypadek, czy jednak było to morderstwo?

Dolina Baztan to seria składająca się z trylogii ? ?Niewidzialny strażnik?, ?Świadectwo kości?, ?Ofiara dla burzy?. Są to powieści kryminalne z akcją i zabierającymi wdech w piersi jej zwrotami. Mimo sporej grubości powieści, czyta się je błyskawicznie, a nawet mogłabym pokusić się o stwierdzenie, że pożera. Oprócz mrocznej i zawiłej historii, mamy tutaj również przedstawioną przyrodę oraz wierzenia baskijskie, o których ja osobiście w ogóle nie słyszałam. Nasza bohaterka inspektor Salazar nie miała łatwego dzieciństwa. Jej przeszłość w jakiś sposób łączy się ze zbrodnią w dolinie. I takim sposobem poznajemy jej życie, a w kolejnych tomach możemy zapoznać się z nią jeszcze lepiej. Autorka w każdej lekturze stwarza kilka wątków, w których momentami się gubiłam, ale po pewnym czasie wszystko scalało się w całość i to powodowało nieraz reakcję ?wow?. Uważam, że nasza główna postać jest dobrze wykreowana. Czuć bijące od niej emocje i to, z czym się mierzy, a to daje bardzo dużo tym książkom. Możemy przyjrzeć się jej lepiej, możemy poznać jej zwyczaje i to jak reaguje na różne trudne sytuacje. Każda powieść trzyma w napięciu od początku do końca, a dzięki świetnemu stylowi pisarki, czyta się je jeszcze przyjemniej. Co mogę więcej dodać? Polecam całą serię!

Za egzemplarze książek do recenzji dziękuję ...

?OFIARA DLA BURZY?

Dolores Redondo Wydawnictwo Czarna Owca

Muszę was niestety zmartwić. ?Ofiara dla burzy? jest ostatnim tomem niesamowitej trylogii ?Dolina Baztán?. Ta część jest moim zdaniem najlepsza. Dowiadujemy się z niej wszystkiego. A przede wszystkim jest najbardziej emocjonalna. Czytając nie mogłam przestać płakać ? tak samo jak Amaia Salazar.
?Ofiara dla burzy? mnie zaskoczyła. Nie spodziewałam się tego.
Czym w tym tomie zaskoczy nas Amaia Salazar? Będzie miała romans z ważnym człowiekiem. Będzie otwierała groby, żeby sprawdzić czy w środku znajdują się te osoby, które powinny tam być. Tutaj finalnie bardzo mocno zderzy się ze złem i będzie z nim walczyła. Czy wygra? Czy przegra? O tym możecie się przekonać sami czytając ?Ofiara dla burzy?.
Poznacie również finałowe starcie matki z córką. Czy sobie przebaczą? To jest bardzo mocne. Nie polecam osobą o słabych nerwach.
Dlaczego w tej części malutkie dzieci umierają ? Dlaczego prawie każde z nich umiera na tzw. Śmierć łóżeczkową? Co tu się dzieje? Zmroziło mi krew w żyłach.
Poznacie również, kto tak naprawdę kieruje złem. Gwarantuje będziecie w szoku. Przynajmniej ja w nim byłam.
?Ofiarę dla burzy? jak i poprzednie dwie części czyta się jednym tchem. Niesamowicie zwarta akcja, dobry ? a nawet bardzo dobry temat. Bohaterka rozdarta między mężem a kochankiem. Zło w najczystszej postaci. Tajemnicze i bardzo mroczne wierzenia. Włosy jeżą się na głowie.
Czy wierzycie w legendy? W kraju Basków niestety w nie wierzą. I niestety te legendy są bardzo, bardzo mroczne.
Czy za śmiercią dzieci stoi Inguma? Inguma to baskijski demon, który wysysa oddech malutkich, nieochrzczonych dzieci.
Amaia musi odkryć prawdę, a my razem z nią. Detektyw śledcza pozna sekret swojej rodziny. Czy z tego powodu będzie zadowolona?
Polecam z całego serca całą trylogię: ?Niewidzialny strażnik?, ?Świadectwo kości? oraz ?Ofiara dla burzy?.
Jeżeli uwielbiacie książki z dreszczykiem, z magią i dziwnymi wierzeniami to serdecznie do przeczytania.
?Dolina Baztán? to trylogia, która będzie moją top3 z przeczytanych serii książek w tym roku.
Chętnie za jakiś czas ponownie po nią sięgnę.

"Ofiara dla burzy" to moim zdaniem, najlepsza część z całej trylogii. Nie mogłam wymarzyć sobie lepszego zakończenia tej historii!

Autorka znów serwuje nam porcję wspaniałego klimatu, doprawionego elementami mitologii Baskijskiej. Część obyczajowa, tak jak poprzednio, jest tutaj mocno zarysowana. Autorka skupia się na uczuciach Amai i jej relacjach z innymi bohaterami, na rozterkach małżeńskich oraz takich związanych z macierzyństwem. To pięknie pokazuje, jak trudno jej łączyć życie prywatne z pracą zawodową.

Znajdziemy też tutaj doskonały obraz działania sekty, trudną i mroczną zagadkę śmierci niemowląt w całej dolinie oraz zaskakujący zwrot akcji i charyzmatyczne bohaterki drugoplanowe. Jest tez coś, co złamało mi serce ???? ale nie zdradzam. Musicie przekonać się sami.

Autorka po raz kolejny wodzi nas za nos i stawia pytanie: czy to możliwe, że mityczny potwór Iguma morduje dzieci w dolinie?
Engrasi powtarza "Nie mów, że istnieje, nie mów, że nie istnieje".

Finał Trylogii Baztan zaspokoił w pełni moje oczekiwania. Ba! Nie spodziewałam się takiego połączenia starych wątków z wydarzeniami z części bieżącej.

Jestem pod ogromnym wrażeniem jak sprawnie i zarazem wiarygodnie autorka spięła te trzy części razem! Prawdziwa uczta czytelnicza!

Potwornie mi smutno! Pokochałam Elizondo, Amaie i Ibaia a już przede wszystkim niezwykłą ciotkę Engrasi. Będę za nimi tęsknić jak za dobrymi znajomymi. To była piękna podróż. Cieszę się jednak, bo ostatnie zdanie sugerowało, że znów spotkamy się z Amaia, tym razem ponownie w USA. Być może będzie to jakaś kontynuacja Kształtu Serca? Kto wie :) Mam tylko nadzieje, że przyjdzie nam czekać krócej niż na Martina!

?Ofiara dla burzy? jest finalnym tomem serii ?Baztan? Dolores Redondo. Tak samo, jak poprzednie części jest to pełen atmosfery, tajemniczy kryminał, przesiąknięty kulturą i mitami regionu Basków. Jest to trzecia książka z trylogii i chociaż nikt nie zabroni Wam czytać jej samodzielnie, to zapewniam, że dużo stracicie, ponieważ występują w niej motywy i wątki, które zostały poruszone w pierwszych dwóch częściach. Sposób, w jaki kolejny raz autorka połączyła mitologię i policyjne śledztwo jest niezwykły i wydawał się bardzo realny. Fabuła jest ciekawa i wciągającą, a główna bohaterka jest wyszkoloną profesjonalistką, która musi poradzić sobie z byciem żoną, matką, siostrą i policjantką.

Amaia Salazar w zakończeniu trylogii bada sprawę śmierci kilkumiesięcznej dziewczynki. Początkowo jej śmierć przypisywana jest przyczynom naturalnym, ale podejrzany ślad na twarzy dziecka wskazuje na morderstwo. Ojciec zmarłej dziewczynki zostaje przyłapany na próbie ucieczki ze zwłokami córki, a babcia dziewczynki kieruję podejrzenia na Ingumę, czyli złego demona z baskijskiej mitologii, który zabija ludzi we śnie. Amaia ponowie prowadzi trudne i skomplikowane śledztwo, które łączy się z jej dzieciństwem.

Dolores Redondo stworzyła historię, przy której strony same się przewracają. Wciągająca i interesująca fabuła z wieloma zagadkami i tajemnicami, które czytelnik jak najszybciej chce odkryć. To emocjonalna podróż zamknięta w ciekawej oprawie. Podobnie jak w poprzednich powieściach, dodaje do swojej historii wiele legend i mitów, co dodaje fabule jej własnego uroku. Autorka złapała mnie od samego początku, aż do rozwiązania zagadki. Zakończenie było dobre, ale wydawało mi się trochę pospieszne.

Bardzo podoba mi się to, że autorka nie stroni od pisania niewygodnych i niekomfortowych fragmentów, które mogą przeniknąć do szpiku kości. Sceny akcji są intensywne, a żywe opisy miasta dodają fabule mrocznego klimatu. Czułam wzywającą siłę rzeki przepływającej przez serce Doliny Baztan i czułam spadające, lśniące krople deszczu.


To była książka, która idealnie pasowała do całej serii, była napisana w dobrym tempie i stanowiła idealne zakończenie całej historii. Fani mrocznych i dobrze przemyślanych książek kryminalnych na pewno idealnie odnajdą się w świecie detektyw Amaii Salazar. Polecam przeczytać całą serię.