Odnaleźć swą drogę

Odnaleźć swą drogę to opowieść o specyficznej dziewczynie o niezwykłym imieniu Olgierda i studiującej na magicznym uniwersytecie. Jednak bohaterka nie darzy zbytnią sympatią swego imienia i woli, aby nazywano ją Ola. Dziewczyna poznaje wiele osób, z których jedni są jej przyjaciółmi, a inni wrogami. Ola nie jest jedną z tych walecznych, twardych czy niewrażliwych bohaterek, ale ma skłonności do użalania się nad swoim życiem i płaczu, co jednak tworzy jej specyficzny charakter i bez tego dziewczyna nie byłaby sobą. Jeszcze nigdy nie spotkałam się z bohaterką przyjmującej w takich ilościach napojów procentowych, co dodatkowo wpływa na jej niezwykłość i sposób życia.
Bardzo podobają mi się jej przekomarzania z przyjaciółmi i zabawne sytuacje wynikające z życia studenckiego. Jest to świetna historią na poprawę humoru. Gorąco polecam!

Przez całą lekturę męczyło mnie przeświadczenie, że ja to już chyba czytałam. Co bynajmniej nie odebrało mi ochoty na pogrążenie się w lekturze. Jest to książka z gatunku lekkie, łatwe i przyjemne. Można czytać ją wielokrotnie, szybko się czyta, szybko zapomina. Bohaterka troszkę przypomina Wolhę Redną, lecz jest mniej wredna. Niektórzy czytelnicy twierdzili, że głupia, ja bym stanęła na naiwna i bezmyślna, za to urocza. Naprawdę miło czyta się o tym, jak na własne życzenie pakuje się w kłopoty. Zwłaszcza, że ma przyjaciół, którzy nie omieszkają jej tego wytknąć. Już zacieram ręce i biorę się za kolejny tom. Czego i wam życzę.