Obcy 8 pasażer `Nostromo` (twarda)

Kto oglądał film "Obcy: ósmy pasażer Nostromo" Ridleya Scotta łapka do góry! Ja, jako zagorzała fanka horrorów i fantastyki, nie mogłam przejść koło niego obojętnie. Było to lata temu, a teraz, dzięki ... mogłam jeszcze raz przeżyć tę znakomitą historię, ale tym razem czytając książkę Allana Fostera. W tym przypadku nie jest tak, że to książka była pierwsza. Otóż pierwszy był film, a książka powstała na podstawie scenariusza. Czy to się mogło udać? Otóż moim zdaniem wyszło naprawdę świetnie! Autor pozwala spojrzeć na całą historię z innej perspektywy, obnażając myśli i obawy bohaterów, przedstawiając dokładniej ich sylwetki oraz opisując relacje między nimi. W książce idealnie odzwierciedlony jest klimat grozy, duszna atmosfera, która sprawia, że czujemy przejmujący strach i ogromne napięcie. W książce nie brakuje też wartkiej akcji. Od początku do końca jesteśmy zaabsorbowani historią i nie mamy chwili czasu na wytchnienie. Nie dość, że "Obcy" jest bardzo dobrze napisany, to na dodatek zachwyca wydaniem! No ale czegóż innego można spodziewać się po wydawnictwo_vesper jak nie takich wyjątkowych perełek? Okładka jest mega sztosem, zaś na kartkach wewnątrz lektury znajdują się superklimatyczne ilustracje Macieja Kamudy. Książka dołącza do mojej vesperowej kolekcji. Polecam gorąco - naprawdę warto!

Wyłaniająca się z nieprzebranych mroków wielka, czarna, przerażająca głowa pełna śmiercionośnych zębów, której posiadacz zamiast krwi ma zabójczy kwas. Chyba każdy, kto nie spędził ostatnich dziesięcioleci w kompletnym odosobnieniu, automatycznie będzie kojarzyć ten opis. Obcy będący kosmiczną maszyną do zabijania stał się doskonale rozpoznawalną ikoną popkultury dzięki wyśmienitemu filmowi Ridley Scott. Mało jednak kto wie, że pojawił się on również na łamach książki, która powstała na kanwie filmowego scenariusza. Czy słowo pisane potrafi równie mocno fascynować i przerażać jak ruchomy obraz?

Jak powszechnie powinno być wszystkim wiadomo, akcja książki skupia się na załodze transportowca ?Nostromo?, którzy zostają wyrwani ze snu hibernacyjnego w celu sprawdzenia tajemniczego sygnału SOS pochodzącego z niezamieszkałej planety. Z pozoru prosta misja ratunkowa dość szybko zaczyna być bardzo dramatyczna. Jeden z członków załogi powraca z badania obcego statku (jaki został znaleziony na planecie) z jakimś organizmem przyczepionym do twarzy. Próby pozbycia się niechcianej formy życia nie przenoszą skutków. Po pewnym czasie organizm sam obumiera i wszystko wydaje się w jak najlepszym porządku. To jednak tylko przysłowiowa cisza przed burzą, która spadnie niespodziewanie na załogę Nostromo, przynoszące jej przerażenie i śmierć.

Wiele osób słysząc o beletryzacji filmowego dzieła, automatycznie staje się dość sceptyczna. Nie dziwi to, biorąc pod uwagę całą masę takich publikacji książkowych, które okazywały się delikatnie pisząc dość przeciętne. Prace nad książką, której autorem jest Alan Dean Foster, postępowały równolegle do projektu filmowego. Dlatego też można doszukać się tutaj pewnych elementów scenariuszowych, które ostatecznie nie znalazły się w oryginalnym obrazie kinowym (działa to również w drugą stronę, w filmie pojawiło się kilka krótkich scen, których nie ma w książce). Niektóre z takowych różnic scenariuszowych zostały ?załatane? w momencie pojawienia się na rynku wersji reżyserskiej filmu.

Biorąc pod uwagę jak bogata, jest literacka fantastyka naukowa, w której można znaleźć całą masę świetnych autorskich tytułów, pokazujących kontakt ludzi z niezbyt przychylnym przedstawicielem obcej rasy. Rodzi się pytanie, czy książkowy ?Obcy? ma rację bytu, jeśli zdecydowana większość światowego społeczeństwa z pewnością widziała film? Odpowiedź niestety nie jest tak prosta, aby moc zawrzeć ją w prostym ?tak? albo ?nie?. Na pewno należy skupić się na poszczególnych elementach dzieła, które lepiej wypadają w danej formie popkulturowej (książka/film).

Na sam wierzch książkowych atutów wypływają projekty poszczególnych bohaterów. Na tym poletku moim zdaniem książka radzi sobie o wiele lepiej niż film. Autor stara się w ramach sztywnych scenariuszowych wytycznych pokazać różnorodność postaci ich odmienne charaktery, które zaczynają eksponować się coraz bardziej w sytuacjach stresowych. Sporą zaletą wersji papierowej jest również bardziej szczegółowa prezentacja transportowca Nostromo. Na odbiór opisowej formy miejsca akcji, jak i postaci, gównie ma wpływ wyobraźnia czytelnika, która niczym nieskrępowana pozwala na swobodną kreację ?czytanego? świata. W przypadku ruchomego obrazu mamy już odgórnie narzuconą wizję zarówno postaci, jak i wyglądu statku, z którą możemy się zgodzić lub nie. Oczywiście nie zmienia to faktu, że postać Ripley już zawsze będzie kojarzyć się z aktorką Sigourney Weaver.

Kolejnym elementem, o którym należy wspomnieć jest umiejętne budowanie napięcia, które stopniowo narasta w odbiorcy aż do samego końca historii. W tym przypadku zarówno książka forma, jak i film prezentują ten sam wyśmienity poziom. Pewna mała różnica polega tylko na długości czerpania przyjemności obcowania z takim dziełem. Film ma sztywno określony czas dostarczania odbiorcy rozrywki, w przypadku książki jest to już spraw dość płynna, chociaż i tak większość pochłonie tę pozycję w jeden/dwa wieczory.

Na in plus dla filmowej wersji należy zaliczyć klaustrofobiczny klimat panujący na Nostromo. Ciasne, mroczne korytarze, w których może czaić się śmierć, jednak o wiele bardziej oddziałują na zmysły człowieka w momencie, kiedy ma się je przed oczami. Na ocenę tego elementu może mieć jednak duży wpływ doskonała znajomość filmu (oglądanego kilkukrotnie). Trudno być przecież zaskoczonym, jeśli wie się co kryje się w mroku danego korytarza i co zaraz stanie się z danym bohaterem. Bez winy nie jest tutaj również autor książki, który ma manierę dość zdawkowego i płaskiego opisywania dynamicznej akcji. Szczególne jest to widoczne w finale, w którym ostateczna potyczka Ripley z potężną obcą formą życia, nie wzbudza w niej specjalnie zbyt wielu emocji (przynajmniej nie są one nazbyt dobrze opisane).

Osobny akapit należy poświęcić jakości wydania, które dostarczyło na nasz rynek wydawnictwo Vesper. Twarda matowa oprawa, na której widać zarys postaci obcego mocno przykuwa wzrok potencjalnego czytelnika (niestety widać na niej również odciski palców posiadacza). Bardzo miłym dodatkiem jest mroczna zakładka do książki, wykonana ze śliskiego i przyjemnego w dotyku papieru. Treść pisaną w wydaniu uzupełniają naprawdę klimatyczne rysunki Macieja Kamudy, które są ściśle powiązane z filmem, więc nie ma tutaj mowy o odstępie od pewnych przyjętych schematów. Na końcu publikacji znajdziemy również warte przeczytania posłowie przybliżające postać autora i prezentujące pokrótce zarówno prace nad książką, jak i filmem.

Książkowy Obcy nie jest przedstawicielem wybitnej literatury i zdecydowanie dedykowany jest on głównie do wielkich miłośników filmowej wersji. Tylko tacy czytelnicy docenią mocniejsze skupienie się na bohaterach i okazję poznania nieco odmiennego spojrzenia na całą dobrze znaną historię. Jeśli zaliczasz się to tego grona, to zdecydowanie powinieneś przygotować odrobinę wolnego miejsca w swojej domowej biblioteczce.

"Na zewnątrz, na pancerz "Nostromo", napierał ogromny i groźny wszechświat, wewnątrz ostry i mocny zapach śmierci wypełniał biegnące do ciasnej mesy korytarze..."

Przyznam, że wyczekiwałam tej książki, nie tylko dlatego, że odpowiada mi klimatycznie, co ma niezaprzeczalny urok i smak, ale przede wszystkim dla przyjemnego i intrygującego przeżycia mrocznej przygody z jeszcze innej niż filmowej perspektywy. Niewątpliwie nic nie zastąpi wspomnień podczas pierwszego oglądania "8. Pasażera "Nostromo"", które mocno zagłębiły się w mojej pamięci, ale pojawiła się okazja do ich zajmującego odświeżenia, ciekawego przywołania kultowych scen, czy frapującego nałożenia własnych obrazów wyobraźni. Podobało mi się, przywołało czar nocnych seansów w młodzieńczych czasach, jak również umożliwiło zabawienie się opowieścią poprzez nowy pryzmat.

Lektura na jeden wieczór, najlepiej właśnie w cichym i ciemnym miejscu, tak aby wzmocnić doznania klaustrofobicznej atmosfery, dusznej akcji, dobrze podsycanego strachu przed nieznanym i odpowiednio dostrojonych fal napięcia czytelniczego. Narracja zgrabna, aczkolwiek prosta i bezpośrednia. Można powiedzieć, że to czysta opowieść, bez zbędnych opisów i detali, ale jak sympatycznie oddziałująca na odbiorcę. Ten, kto lubi się bać, i weźmie poprawkę na obecność wczoraj oszałamiających, dziś już mniej, choć wciąż obowiązujących, chwytów powieści z gatunku science fiction, z pewnością nie zawiedzie się, zaś świadomość zapoznawania się z prototypem powieści drogi w maksi skali, pokonywania międzygwiezdnej otchłani, podboju wszechświata przez człowieka, nawiązywania kontaktu z obcymi cywilizacjami, reprezentantami pozaziemskich form życia, intensyfikuje estetykę historii.

Ludzkość opanowała już podróże w dalekie zakątki kosmosu, jest przygotowana do ekspedycji trwających dziesiątki lat, potrafi poradzić sobie z koniecznymi rozwiązaniami naukowymi, i co wspaniałe, wciąż nie straciła ducha odkrywania i zdobywania. Siedem jakże różnych osób, każda wyraziście i przekonująco zaprezentowana, z załogi holownika "Nostromo" decyduje się na spenetrowanie źródła tajemniczego sygnału nadawanego z nieznanej planety. To, co znajdują na miejscu, przechodzi ich wyobrażenia, otwierają puszkę ze zdradliwą zawartością przygód, zagadek i niewiadomych. Usilna chęć poznania i infiltracji zmienia się w walkę o przetrwanie. W końcu, w kosmosie nikt nie usłyszy twojego krzyku. I kolejny raz, sięgając po publikację tego wydawnictwa, podkreślam idealnie komponującą się z fabułą oprawę graficzną książki.

Czy nie byłoby marnotrawstwem gdybyśmy byli sami we wszechświecie? Ludzkość od zawsze poszukuje śladów istnienia obcej cywilizacji wyobrażając sobie nawiązanie kontaktu z kosmitami. Może byłyby to proste formy życia, a może przewyższaliby nas pod względem rozwoju i technologii? I istnieje obawa, że nie byliby nastawieni przyjaźnie.

Chyba nie ma osoby, która nie znałaby klasyki horroru science fiction jakim jest ?Obcy?. Film z Sigourney Weaver w roli Ellen Riplay bił rekordy oglądalności. Nie ma on pierwowzoru literackiego, jak to zazwyczaj bywa, ale doczekał się za to bardzo udanej adaptacji literackiej.

Komercyjny holownik Nostromo, po udanej misji, kieruje się w stronę Ziemi z siedmiorgiem pasażerów poddanych hibernacji. Tajemniczy sygnał przerywa ich senną podróż i przyciąga do planetoidy posępnej, nieprzyjaznej, wietrznej, zasnutej chmurami pyłu. Czy ktoś wzywa pomocy, czy może zastawił na nich pułapkę? Może jest to ostrzeżenie przed tym, co mogą tu spotkać?

Gdy jeden z mężczyzn zostaje zaatakowany przez nieznaną istotę, zaczyna się walka o przetrwanie. Który gatunek wygra tą kosmiczną batalię?

Książka rewelacyjnie oddaje mroczny, klaustrofobiczny klimat statku Nostromo i strach przed nieznanym. Obrazy z filmu stają przed oczami jak żywe. Napięcie momentami sięga zenitu i nie wiem jak Wam, ale mi zupełnie nie przeszkadzało, że znałam zakończenie.

Cudowne wydanie, wzbogacone klimatycznymi ilustracjami będzie prawdziwą gratką dla każdego miłośnika sf i kultowego Obcego.

Książki na podstawie filmów, czy też gier, z reguły nie mają dobrych opinii i są po prostu słabe, ale czasami zdarzają się wyjątki, które są równie dobre co ich pierwowzór. Takim przypadkiem jest właśnie książka Alana Fostera Obcy, którą śmiało mogę określić jako bardzo udaną literacką adaptację filmu Obcy: 8 pasażer Nostromo. Autorowi udało się zachować napięcie i niepowtarzalny klimat filmu - ciasne, wręcz klaustrofobiczne i słabo oświetlone przestrzenie statku, niebezpieczeństwo, które może kryć się za rogiem, obca istota o nieznanych zdolnościach i wiele więcej. Książka trzyma w napięciu równie mocno, co film, nawet jeśli dobrze wie się co się stanie i kto przeżyje. Co więcej, Foster zawarł w swojej książce kilka scen, które znane są jedynie z wersji reżyserskiej filmu oraz takie, które ostatecznie się w nim nie znalazły, a były w scenariuszu Dana OBannona. Czyni to lekturę tej książki jest jeszcze ciekawszą.

W porównaniu do filmu, w książce mamy okazję lepiej poznać statek, planetę, na której znaleziono Obcego oraz samych bohaterów. Wiąże się to z tym, że w powieści łatwiej zaakcentować niektóre kwestie i zwrócić na coś uwagę, natomiast w filmie jest to troszkę trudniejsze i część rzeczy może zwyczajnie umknąć. Załoga Nostromo, czyli Ripley, Parker, Labert, Brett, Asha, Dallas, Kane nie są żołnierzami, czy łowcami przygód, ale zwykłymi ludźmi. Brak im wykształcenia naukowego, a te co mają, jak również dostępny sprzęt, pozwalają jedynie w ograniczony sposób dowiedzieć się czegoś o istocie, jaka zaatakowała jednego z nich. Cała załoga podróżuje na statku, żeby zarobić, chcą tylko wykonać swoje zadanie, dowieźć towar na miejsce i zgarnąć wypłatę. Stąd też ich losy o przetrwanie obserwuje się z jeszcze większą uwagą i napięciem, niż gdyby to był oddział żołnierzy mający zbadać dziwny sygnał. Kreacja wszystkich siedmiorga bohaterów nie jest może bardzo dobra i wnikliwa, ale na tyle dobra, że trudno pomylić ich ze sobą, a ich losy śledzi się z wielką uwagą.

Książka została bardzo ładnie wydana, co już stało się znakiem rozpoznawczym wydawnictwa Vesper. Twarda oprawa z klimatyczną okładką, a w środku dedykowana zakładka, ilustracje oraz posłowie. Rysunki Macieja Kamudy są bardzo ciemne, widać na nich mało szczegółów, ale doskonale współgra to z całą historią i pokazuje, że w każdej plamie cienia może się kryć Obcy. Mnie one bardzo przypadły do gustu. Zaś posłowie Piotra Goćka opisuje kilka przykładów podobnej beletryzacji, jak powstawał film Obcy: 8 pasażer Nostromo, jak go odebrano, parę słów o Ridleyu Scottcie i o samym Alanie Fosterze. Stanowi to bardzo dobre podsumowanie lektury książki, pozwala dowiedzieć się wielu nowych rzeczy, jeśli ich już wcześniej nie wiedzieliśmy, i zaostrza apetyt na kolejny tom opowieści o Obcym.

Obcy Alana Fostera jest powieściową adaptacją filmu Obcy: 8 pasażer Nostromo w reżyserii Ridleya Scotta. Jest to bardzo udana książka, autorowi udało się zachować mroczny i klaustrofobiczny nastrój i wszechobecne poczucie zagrożenia, a całość trzyma w napięciu do samego końca. Polecam!