O BOGACTWIE I UBÓSTWIE

BISKUP PARYŻA, AFFRE, opowiadał, że w jednej z parafii jego diecezji jest zbezczeszczona kaplica. Proboszcz postanowił wykorzystać starodawne tabernakulum do przechowywania dokumentów i pieniędzy. Kierując się ostrożnością, umieścił przed tabernakulum kartkę z napisem: Dominus est in loco ('W tym miejscu jest Pan').
Pewnego dnia zastał tabernakulum puste i nową kartkę: Resurrexit, non est hic ('Już Go nie ma. Zmartwychwstał')...

PEWNEGO DNIA MŁODZIUTKI braciszek udał się do Franciszka z Asyżu. Franciszek grzał się przy ogniu.
Braciszek powiedział:
- Ojcze, tak bardzo chciałbym mieć psałterz. Zdaje mi się, że wtedy głosiłbym dużo lepsze kazania. Plenipotent generalny przyznał mi go, ale chciałbym mieć także twoją zgodę.
Franciszek spojrzał na niego. W tym młodzie­niaszku ujrzał wszystkich braci, tych, którzy już byli w zakonie, i tych, którzy doń wstąpią. Odpo­wiedział:
- Kiedy już wreszcie będziesz miał psałterz, zechcesz brewiarza. A kiedy dostaniesz brewiarz, zasiądziesz w katedrze jak biskup i rozkażesz swemu bratu: „Przynieś no mi brewiarz!”. Niewiele bowiem dóbr wystarcza, żeby poczuć się przełożonym.

PIUS IX ZWOŁAŁ Sobór Watykański I, który miał podjąć decyzję w sprawie nieomylności papieża. Ale prace przeciągały się i papież martwił się wy­datkami, jakie ponosiła Stolica Święta w związku z koniecznością utrzymywania w Rzymie tylu bi­skupów. Mawiał więc żartem:
- Jeśli sprawa się przeciągnie, zostanę wpraw­dzie uznany za nieomylnego (infallibile), ale ogłoszę swą upadłość (fallimento).