Nowe przygody Mikołajka. Kolejna porcja (twarda)

Tom mniej obszerny od swojego poprzednika, co nie znaczy, że gorszy. Jedynie pod tym względem, że tak szybko się kończy. Jak to zwykle u Mikołajka bywa jest treść jest różnorodna. Są oczywiście opowiadania o szkole, o domu rodzinnym, o zabawach na placu, no i o Buni. Jej relacje z zięciem sprawią, że niejednemu dorosłemu przypomni się własna teściowa. Z punktu widzenia współczesnego czytelnika najbardziej zadziwiają mnie relacje między tatą Mikołajka a ich sąsiadem, panem Bledurt. Dorośli mężczyźni, którzy są tak skłonni do rękoczynów - zdumiewają. Wydaje mi się, że obecnie panują trochę inne zwyczaje. Za to rozdziały o tym, jak Mikołajek pomaga rodzicom przypominają mi mojego dziadka, który zwykł był mawiać: "ty mi już pomagasz, jak mi nie pomagasz". Lektura nieodmiennie bawi, co ważniejsze, czytelników w każdym wieku. Z ręką na sercu polecam.