Nomadland W drodze za pracą (twarda)

"Nomadland" Jessici Bruder, to kolejny świetny reportaż od wydawnictwoczarne
który opowieda nam o losach amerykanów bez stałego miejsca zamieszkania. Ludzie Ci, z przeróżnych przyczyn zamieszkują w kamperach i właśnie ta książka opisuje to w bardzo przystępny i interesujący sposób.
Jak dla mnie był to świetny i ciekawy reportaż, który z pewnością otwiera oczy i skłania do myślenia. Przyznaję, trochę mi zajęło zabranie się za tę książkę, jednak jak już zaczęłam ją czytać, to kompletnie się w niej zatraciłam - przez co pochłonęłam ją w dwa wieczory. "Nomadland" porusza bardzo ważny jak i trudny temat, ale został tak umiejętnie przedstawiony, przez co nie miałam żadnych trudności w skończeniu go. Styl jakim operuje Jessica jest dość rzeczowy jak i płynny, więc nie obawiajcie się, że będą tutaj sama suche fakty. Autorka przedstawia nam tutaj obraz Ameryki, którego kompletnie nie znaliśmy, dzięki czemu uświadamiamy sobie, do czego prowadzi właśnie taki kapitalizm. Dla osób takich jak ja, czyli nie interesujących się losami współczesnych nomadów, ten reportaż będzie szokował i momentami nawet przerażał.
POLECAM!

Marzenie o spokojnej emeryturze to luksus, na który bohaterów i bohaterki ?Nomadlandu? nie stać. W większości nie spłacają już kredytów, nie płacą czynszu, ani składek ale wciąż mają wydatki. Jedzenie i benzyna kosztują, a ideą koczowniczego życia jest podróż, w tym wypadku za pracą. ?Pomocną dłoń? wyciągnął Amazon, który od października do połowy grudnia potrzebuje sezonych pracowników. Na wielkich kempingach przed halami powstają tymczasowe miasteczka, których mieszkańcy na dziesięciogodzinnych zmianach zapełniają półki chińskimi towarami. Praca jest żmudna i ciężka. Nie bez powodu na magazynowych ścianach wiszą maszyny z darmowymi lekami przeciwbólowymi.

Wymagająca fizyczna praca przy zbiorach buraków, stróżowanie i sprzątanie turystycznych atrakcji w zamian na tymczasowe poczucie bezpieczeństwa, to dla mnie rzecz trudna do zrozumienia. To zmierzch idei amerykańskiego snu. Nomadowie ery technologii, którzy nie załapali się na pociąg do bezpiecznej starości, organizują sobie życie najlepiej jak potrafią. Są cenionymi pracownikami bo zależy im na pracy. Dobrymi sąsiadami ponieważ nigdzie nie zostają długo, a tam gdzie parkują starają się nie rzucać w oczy. Nie chcą być ciężarem dla dzieci więc dopóki mogą pracują, a z rodzinami widują się rzadko.

Takiego obrazu Ameryki nie znałam, te historie pokazują gdzie prowadzi rozbuchany kapitalizm. Jak pogłębiają się różnice społeczne, a pieniądze próbują odebrać ludzim godność. Nic dziwnego, że film na podstawie ?Nomadland? zdobył Złotego Lwa dla najlepszego obrazu na Festiwalu Filmowym w Wenecji.