Niewidzialne miasta (twarda)

Opis produktu:

  Oto na dwór Kubłaj-chana, wnuka Czyngis-chana i pierwszego mongolskiego cesarza Chin, przybywa sławny podróżnik i kupiec z Wenecji, Marko Polo. Chcąc opisać świat, którym włada imperator, pokonuje barierę komunikacyjną przy pomocy gestów, szarad i przedmiotów przywiezionych z najdalszych zakątków cesarstwa. Gdy już wprawnie posługuje się językiem chana, wdaje się z nim w wielowątkowy intelektualny dialog o istocie życia i śmierci.
  Italo Calvino zabiera nas w pełną wrażeń podróż w głąb niemożliwego, wyimaginowanego cesarstwa. 55 opisów miast, 55 poetyckich impresji przeplatanych rozmowami dwóch myślicieli to jedna z tych prób badania granic literatury, które przyniosły włoskiemu pisarzowi sławę. Baśniowe krainy, nieistniejące egzotyczne miasta pojawiające się za sprawą opowieści na mapie wyobraźni w wielkim atlasie Kubłaj-chana stanowią jedyne w swoim rodzaju świadectwo potęgi języka.

`Ze wszystkich możliwych zadań, streszczenie tej książki jest bodaj najtrudniejszym, ale w przypadku tak fantastycznego utworu jednocześnie zupełnie zbędnym.`
The New York Reviews of Books

`Calvino był geniuszem. Przeniósł fikcję literacką na poziom, na jakim nigdy wcześniej się ona nie znajdowała, a zarazem powrócił do odwiecznych, niemal baśniowych wzorców opowiadania.`
John Updike

`Calvino zdaje się mówić (to jest - pisać!), że literatura wcale nie musi maskować swej sztuczności, by zachwycać, i że mistrz słowa potrafi zrobić z nim niemal wszystko: pisząc i filozoficzny traktat, i brukową powieść.`
 Marcin Sendecki, Gazeta Wyborcza

`Styl Itala Calvina, nieżyjącego już włoskiego postmodernisty, to połączenie fantasmagorii, zabawy i logicznego wywodu.`
 Marta Sawicka, Wprost


Italo Calvino (1923-1985) - jeden z najważniejszych pisarzy i eseistów włoskich XX wieku. Od 1945 roku pisał dla dziennika L`Unità, później również m.in. dla La Repubblica, od 1959 do 1967 redagował własne pismo Il Menabò di letteratura. Przez prawie czterdzieści lat pracował w wydawnictwie Einaudi. Należał do grupy literackiej OuLiPo, której członkami byli też tacy twórcy jak Raymond Queneau czy Georges Perec. Po polsku ukazały się liczne jego nowele i powieści, m.in.: Ścieżka pajęczych gniazd (1947), Wicehrabia przepołowiony (1952), Baron drzewołaz (1957), Rycerz nieistniejący (1959), Zamek krzyżujących się losów (1969), Palomar (1983); zbiory Baśnie włoskie (1956) i Opowieści kosmikomiczne (1965) oraz Wykłady amerykańskie (1988).