Nieuchwytny

Ściana w ogniu
Prowadzenie śledztwa przypomina nieco układanie układanki ? trzeba odnaleźć i dopasować do siebie wiele różnych elementów, po to, by zyskać obraz szerszej całości. Nie każdy jest w tym dobry, dlatego też nie każdy nadaje się do pracy w pionie śledczym, nie każdy odnosi jednakowe sukcesy. Bywa też tak, że to morderca jest na tyle przebiegły, że umiejętnie zaciera ślady, że doskonale wie, w jaki sposób zmylić przeciwnika. Czy jednak istnieje zbrodnia doskonała?
Być może taka właśnie by była, gdyby nie Emmy Dockery, zatrudniona w FBI na stanowisku analityka researchera. Chociaż w chwili, kiedy ją poznajemy, aktualnie jest bez pracy, został jej bowiem udzielony urlop bezpłatny. Wróciła zatem do domu rodzinnego w Urbannie, w stanie Wirginia, prowadząc w domowym zaciszu własne śledztwo ? to, którego nikt inny nie chce podjąć. Osiem miesięcy temu bowiem w pożarze, który wybuchł z niejasnych przyczyn, zginęła jej siostra, Marta. Emmy usilnie stara się przekonać wszystkich, że nie zginęła ona przypadkowo, ale jej śmierć była w istocie morderstwem. Jednak sama zmiana umeblowania pokoju to zbyt mało, by przekonać specjalistów od pożarów, szczególnie iż wszystkie dowody wskazują na to, że nie był to pożar będący wynikiem podpalenia.
Emmy jest zatem jedyną osobą, która szuka sprawcy. Prowadząc swoje własne śledztwo trafiła w ciągu ostatnich miesięcy na ponad pięćdziesiąt takich przypadków pożarów ? wybuchały one w różnych miastach, w różnych stanach, a w każdym z nich znajdowano wiarygodną przyczynę wybuchu pożaru, na przykład zapaloną świecę. Jedynie Emmy dopatrzyła się w tych nieszczęśliwych wypadkach pewnego schematu: zawsze bowiem w pożarze ginie jedna osoba, rozstawienie mebli w pokojach jest podobne, zaś ogień zaczyna rozprzestrzeniać się w sypialni ofiar. Morderca nigdy nie zabija też w niedzielę?
Czy to wystarczające, by podjąć śledztwo? Jej bezpośredni przełożony jest odmiennego zdania, dlatego Emmy zwraca się o pomoc do swojego byłego narzeczonego, Harisona ?Booksa? Bookmana. Choć mężczyzna porzucił FBI na rzecz pracy w księgarni tuż po tym, jak Emmy zerwała z nim kilka miesięcy przed planowanym ślubem, to jednak ? po zapoznaniu się z aktami sprawy, dostarczonymi mu przez kobietę ? decyduje się jej pomóc. Przekonuje dyrektora FBI o konieczności podjęcia śledztwa i włączeniu Emmy w charakterze pomocy. Czy taka akcja ma jednak sens? Czy rozsiane po tak dużym terenie pożary rzeczywiście mają ze sobą coś wspólnego? Czy to możliwe, by były dziełem jednego człowieka?
Przekonamy się o tym dzięki niezwykle wciągającej i trzymającej w napięciu do ostatniej strony lekturze, pt. ?Nieuchwytny?. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Albatros powieść duetu: Jamesa Pattersona oraz Davida Ellisa, to książka nie tylko dla czytelników łaknących sensacji i gwałtownych zwrotów akcji, ale dla tych wszystkich czytelników, którzy lubią obserwować pracę śledczych i cenią sobie dobrze skonstruowaną fabułę. Tu otrzymujemy na dodatek osobę Emmy ? desperacko walczącej o prawdę, zmagającej się w własnymi demonami, a także tajemniczego podpalacza, który przemawia do nas za pomocą nagrań.
Lektura tej historii pozostawia w nas pierwiastek niepokoju, nie tylko związany z tym, jak łatwo jest upozorować zabójstwo, jak łatwo jest zmylić przeciwnika, ale przede wszystkim z osobą samego podpalacza. Tym samym książka jest jednym z najlepszych thrillerów psychologicznych ostatnich miesięcy, a wniknięcie w umysł mordercy pozostawia w nas trwały ślad i ? nieufność. Po skończeniu książki nie tylko zostajemy z lękiem duszy, ale i pragnieniem sięgnięcia po kolejną książkę pisarzy.

Uwielbiam powieści, napisane tak, że nie ma się do czego przyczepić. Jak to mówią, ?stary, ale jary? tak można powiedzieć o stylu książki Jamesa Pattersona i Davida Ellisa. Idealnie skomponowany watek kryminalny. Genialnie przemyślana i skonstruowana intryga, która powoli odsłania kolejne puzzle. Momentami akcja jest przewidywalna, jednak częściej zaskakuje czytelnika zwrotami akcji.
Książka już od pierwszych stron jest dla nas zaskoczeniem. Mamy tu bowiem do czynienia ze swego rodzaju pamiętnikiem mordercy. Dowiadujemy się, że czeka nas niełatwe zadanie, będziemy musieli się zmierzyć z seryjnym morderca, który jest szaleńcem i wie jak ukryć, to co robi. Śledztwo w jego sprawie to nie lada wyzwanie. Po pierwsze nikt poza Emmą nie widzi w tym, co on robi, morderstwa ? wygląda to, jak zwykły pożar wypadek, bez udziału osób trzecich. Dlatego nikt nie bada tych spraw, które zostały jednogłośnie zakwalifikowanych do nieumyślnego zaprószenia ognia. Jednak Emma, która- jest zresztą zawieszona w obowiązkach agentki FBI -nie poddaje i się i z uporem maniaka stara się udowodnić, że jej przypuszczenia o seryjnym mordercy są zasadne. Determinacja ta jest prawdopodobnie tak olbrzymia z tego względu, że jedną z ofiar jest jej siostra bliźniaczka. Jednak czy agent FBI może zaufać intuicji, bez należytych dowodów? Jak walczyć, z tym że nikt nam nie wierzy? Jak walczyć z szefem, który rzuca nam tylko kłody pod nogi? Jak pogodzić się z faktem, że seria podpaleń rośnie i giną niewinni ludzi?
Bohaterowie, czasami kontrastowi, ale przekonujący przypadli mi do gustu. Nie ma tu może jakiś odkrywczych pomysłów, ale mimo wszystko książka szybko wciąga, dynamiczną akcją i zagadkami, które podświadomie staramy się rozwikłać. Mamy tu także delikatnie opisany watek miłosny, który trochę uprzyjemnia nam mroczne i czasami krwawe sceny. Jest dla nas delikatną odskocznią od czasami naprawdę mocnych scen.
Dawno nie czytałam tak dobrze napisanego thrillera. Dlatego serdecznie polecam.

"Ludzie są najbardziej szczerzy w chwili narodzin i w chwili śmierci."

Powieść napisana w starym dobrym stylu sensacji, w której główne skrzypce gra wątek kryminalny. Porządnie umotywowana intryga, z kilkoma warstwami do odsłonięcia, ciekawie poprowadzona, momentami przewidywalna, kiedy indziej zaskakuje zwrotem akcji. Nie zrozumcie mnie źle, ale w takich porządnie umotywowanych detektywistycznych zmaganiach czuję się swobodnie i bezpiecznie, doskonale znam konstrukcję przybliżania historii, wiem, po jakich schematach się poruszam, a moje wyczekiwanie na napięcie zostaje zaspokojone. Odpowiada mi podejście do bohaterów, nieco ironiczne, kontrastowe i przekonujące. Co prawda, kluczowa postać wywołuje sprzeczne odczucia, ale jest to świadome działanie ze strony autorów, więcej niż lekkie koloryzowanie osobowości, postaw moralnych i oczywiście mrocznej przeszłości. Nie ma tu odkrywczych pomysłów, a jednak szybko dajemy się wciągnąć wartkiej akcji, wypełnionej zagadkami morderstw i efektownymi incydentami. Delikatnie wpleciony wątek miłosny przyjemnie ubarwia opowieść, jego zakończenie łatwe do odgadnięcia, ale w końcu po krwawych scenach wyczekujemy ciepłego i wypełnionego nadzieją obrazu.

Już od pierwszych stron książki dowiadujemy się, że nie będzie prosto zmierzyć się z szalonym seryjnym mordercą, mało tego, nawet wszczęcie śledztwa w jego sprawie okazuje się niełatwe. Poza jedną osobą, Emmy Dockery, nikt nie widzi uzasadnienia do zagłębiania się w prawdziwe przyczyny pięćdziesięciu trzech pożarów, w których zginęły pięćdziesiąt trzy osoby. Dla policji wszystko jest jasne, były to nieszczęśliwe wypadki, bez ingerencji osób trzecich. Jednak zawieszona w obowiązkach agentka FBI nie poddaje się presji bezradności i uśpienia, za wszelką cenę stara się uchwycić najmniejsze dowody potwierdzające jej przypuszczenia i podejrzenia. Determinacja w wyjaśnieniu zabójstw umacnia się, jedną z ofiar jest siostra bliźniaczka Emmy. Ale jak zaufać intuicji, kiedy brak motywów, dowodów, narzędzia zbrodni, świadków, podejrzanych, a miejsca pożarów są perfekcyjnie zaaranżowane? Jak walczyć o sprawiedliwość, jak zapobiec kolejnym zbrodniom, kiedy nawet bezpośredni szef rzuca kłody pod nogi? A seria podpaleń nie ustaje, a nawet nasila się.