Nienawiść, którą dajesz

Główną bohaterką jest Starr, szesnastoletnia dziewczyna, która żyje można by powiedzieć w dwóch światach. Urodziła się i mieszka w biednej dzielnicy, ale do szkoły uczęszcza w tej bogatej. Czasem trudno jej się odnaleźć w tej sytuacji, gdyż nie wie kiedy jak ma się zachować i którą ma być Starr w danej chwili. Jej w miarę poukładane życie toczy się do momentu, kiedy to na jej oczach ginie jej najlepszy przyjaciel zastrzelony przez policjanta. Wszyscy chcą wiedzieć co się wydarzyło tamtej nocy, a odpowiedzi na to może udzielić im tylko Starr. Pytanie tylko czy się na to odważy?

"Milczę. To paskudna prawda, ale prawda. Wstydziłam się mojej dzielnicy i wszystkiego, co się w niej znajduje. Teraz wydaje mi się to głupotą. Nie zmienię tego, skąd pochodzę i przez co przeszłam, nie powinnam więc wstydzić się rzeczy, które mnie ukształtowały, prawda? To tak, jakbym się wstydziła samej siebie."

Ludzie od zawsze dzielili świat na białych i czarnych. Jedni nienawidzili drugich, dochodziło do ciągłych zamieszek i starć. Jakby się temu przyjrzeć to staje się to dziwne, przecież świat jest jeden, a to kto jaki ma kolor nie ma znaczenia. Każdy jest tylko człowiekiem, który żyje według własnych norm i zasad. Ale na świecie żyją rasiści, którzy nie dadzą sobie tego przetłumaczyć. Z góry przyjęło się, że to czarni są bandziorami, że to oni mordują i zabijają. Ale czy tak jest na pewno?

Autorka napisała mocną książkę, która niesie w sobie jasny przekaz ? naszą bronią jest nasz głos. Nie możemy stać i bezczynnie patrzeć na wyrządzane zło, nie możemy siedzieć cicho wtedy, kiedy mamy coś do powiedzenia, a przede wszystkim nie możemy przymykać oczu na to co się dzieje wokół nas. Nieważne czy jesteśmy biedni czy bogaci powinniśmy reagować. Inaczej wyrządzane zło będzie się nasilać z każdym dniem, zwłaszcza jeśli my będziemy przymykać na nie oko.

Policjant zastrzelił niewinnego dzieciaka na oczach jego przyjaciółki. Dlaczego to zrobił? Bo mógł? Czy to oznacza, że jeśli ktoś ma władzę, to może się nią posługiwać w każdej chwili i że może dopuszczać się zbrodni chociaż nie miał ku temu powodów? Czy taki przykład powinni dawać policjanci społeczeństwu? Zabijać niewinnych ludzi i nie ponosić za to żadnej odpowiedzialności? Wciskać kity ludziom, że to była obrona, że on myślał, że tamten był niebezpieczny? Czy chcecie żyć w takim świecie? Ja zdecydowanie nie chcę!

Nasza bohaterka nie od razu przyznaje się, że była świadkiem morderstwa, ponieważ boi się o własne życie oraz życie swoich najbliższych. Mieszkanie w biednej dzielnicy w której rządzą się gangi nie jest łatwe i przyjemne. Ale Starr w końcu zaczyna rozumieć, że musi zabierać głos, by do ludzi dotarła prawda. Zachodzi w niej przemiana, staje się odważna, nie baczy na zagrożenia, pragnie by ludzie poznali prawdę i z nią walczyli.

"Na tym polega problem: pozwalamy ludziom mówić różne gówna, a oni mówią je tak często, że stają się dla nich czymś całkowicie w porządku, a dla nas czymś oczywistym, naturalnym. Po co nam głos, skoro milczymy wtedy, kiedy właśnie nie powinniśmy milczeć?"

Świetna kreacja bohaterów, którzy stworzeni są z krwi i kości. Dzięki bohaterce która żyje w dwóch światach, mamy okazję zobaczyć jak żyją ludzie w biednej i bogatej dzielnicy, jakimi wartościami kierują się w życiu i co dla nich jest najważniejsze. Czasem wypowiedzi bohaterów są podszyte sarkazmem zawartym w humorze, co tylko dodaje powieści kolejnych walorów. Bohaterów nie sposób nie polubić, a emocje towarzyszą dosłownie na każdej stronie powieści.

Cieszę się, że autorka porusza niezwykle ważny problem w swojej książce. Uważam, że o tym trzeba mówić, nie można tego zamiatać pod dywan. Zastanówcie się, a gdyby to tak wam kazano żyć niby w jednym świecie, ale podzielonym na dwie części? Czy chcielibyście poruszać się po drodze, obawiając się każdego dnia, że ktoś może Was zastrzelić? Czy chcielibyście żyć w świecie, gdzie policja rządzi się swoimi prawami i nie liczy się z Wami? Naszą najważniejszą bronią jest, był i zawsze będzie głos. To on potrafi zdziałać najwięcej i tej broni nie odbierze nam nikt. Tylko od nas zależy czy zdecydujemy się jej użyć.

"The hate u give. Nienawiść, którą dajesz" to powieść, którą powinien przeczytać każdy z nas. To powieść, która pozwoli zrozumieć nam, że świat nie dzieli się na czarnych i białych, że każdy ma takie samo prawo. A przede wszystkim to powieść, która mówi jak wiele jesteśmy w stanie zdziałać używając słów. Koniecznie musicie przeczytać.

Starr to szesnastoletnia, czarnoskóra dziewczyna, która chodzi do szkoły, gdzie są praktycznie same białe dzieci. By nie odstawać od towarzystwa ze swojej dzielnicy zgadza się pójść na organizowaną tam imprezę. Podczas zabawy wybucha strzelanina, a Starr ratuje jej przyjaciel, Khail. W drodze powrotnej zatrzymuje ich policja. Chłopak nie słucha się poleceń funkcjonariusza. Jeden głupi ruch i padają strzały. Starr stała się świadkiem jak białoskóry policjant zabiła nastoletniego czarnoskórego chłopaka. Kto był winny tej śmierci? Czy musiało do niej dojść? Jak poradzić sobie z taką traumą? Kto za to odpowie? Czy Starr odważy się mówić o tym wydarzeniu?



Naprawdę ciężko recenzentom pisać o książkach, które były dla nas genialne, w których nie widzimy wad i które potrafią odmienić nasze życie. Nienawiść, która dajesz to właśnie jedna z takich powieści, które potrafią zawładnąć umysłem czytelnika. Ta historia mogła wydarzyć się naprawdę, takie zachowania można zauważyć wszędzie, a problemy poruszane są jak najbardziej uniwersalne i aktualne. Dlatego moim zdaniem każdy, niezależnie od wieku, powinien ją przeczytać!

"Czasami człowiek robi wszystko prawidłowo, a i tak wychodzi źle. Kluczem jest nieustawanie w próbach robienia dobrze."


To co Wam opisałam to pierwsze 40 stron książki. Powieść od samego początku daje nam mocny cios emocjonalny, a później dokładnie jeszcze więcej. Historia jest naprawdę przejmująca. Starr jako młoda osoba nie wie, jak powinna postąpić, jak się zachować i boi się opinii społeczeństwa. Przez wydarzenia, których była świadkiem, boi się zaufać policji i martwi ją zachowanie niektórych osób, którzy oceniają pryzmat całego zdarzenia przez karnacje poszczególnych osób. Dla mnie ta historia jest naprawdę ważną pozycją, która pokazuje jak ludzie mają uprzedzenia do osób odmiennej karnacji, jak niesprawiedliwy jest ten świat i że nie zawsze sprawiedliwość dosięgnie winnych. Pokazuje również jak media mogą manipulować ludzkimi umysłami. Jak dla mnie to jedna z najlepszych i najbardziej wartościowych książek ostatniego czasu.

Ciężko cokolwiek powiedzieć o bohaterach. Byli oni świetnie wykreowani. Autorka bardzo dobrze wyważyła ich charaktery. Byli ludzcy, popełniali błędy, mieli chwile zawahania. Łatwo można się również z postaciami utożsamić. Podczas lektury miałam podobne przemyślenia co Starr. Była młoda, przeżyła tragedię i teraz bała się, że jej zdanie nic nie pomoże, a jeszcze bardziej zaszkodzi. Rozumiałam jej tok myślenia i szczerze, to sama wielokrotnie zastanawiałam się, co bym na jej miejscu zrobiła. Za to pokazania Khaila było dla mnie fenomenalne. Autorka świetnie ujęła jego wątek. Pokazała go z wielu różnych stron. Każda osoba, która go znała widziała w nim kogoś innego. Policja i media uznawały go jako zwykłego dilera, który zasłużył na karę, ale nikt nie zadał pytania, czy to na pewno jego, dlaczego sprzedawał to, co go do tego zmusiło?

Książka jest również fenomenalnie napisana. Ogólnie ta powieść to debiut autorki, ale nie da się tego kompletnie odczuć. Pani Thomas ma lekkie pióro, przez co można ją przeczytać w błyskawicznym tempie. Do tego mamy super przedstawiony klimat. Osiedla, gdzie rządzi rap, gangi i strzelaniny. To wszystko da się odczuć!

Dlatego kończąc już tą recenzję, dla mnie ta książka to wielki fenomen! Świetnie napisana, poruszająca współczesne tematy i pokazująca świat z tej drugiej strony. Jak dla mnie strzał w dziesiątkę! Już nie mogę doczekać się kolejnych książek tej autorki na naszym rynku, ponieważ liczę na to, że będą równie dobre, co ta!