Nielubiana

KRYMINAŁ PEŁEN NIESPODZIANEK
?Nielubiana? to kryminał, który spełnia wszystkie założenia gatunku ? akcja płynie szybko i często się zmienia (co nieustannie trzyma w napięciu), bohaterowie są wyraziści i skrywają liczne tajemnice, które stopniowo wychodzą na jaw, nieraz każąc czytelnikowi zmieniać ocenę postaci i domysły na temat mordercy, zakończenie zaskakuje i daje sporo do myślenia na temat prawa do zemsty.
Jakby tego było mało, dwie pozornie niepowiązane ze sobą śmierci szybko okazują się elementami tej samej intrygi. Jakiej? Przede wszystkim spiętrzonej i niesamowicie pogmatwanej, co spędza sen z powiek sympatycznej parze detektywów, a czytelnikowi podnosi adrenalinę.
Kilka razy, gdy wydaje się, że zagadka została rozwiązana, okazuje się, że autor wywiódł w pole i śledczych, i odbiorców.
Cenię takie kryminały, nawet jeśli po przeczytaniu, dochodzę do wniosku, że żaden ze mnie detektyw. To chyba jedyna sytuacja, gdy lubię być wystrychnięta na dudka:).

?Nielubiana? to jednak nie tylko bardzo dobrze skonstruowana powieść kryminalna. Odnaleźć w niej można elementy prozy obyczajowej, co potwierdzają życiowe historie śledczych i licznych kandydatów na morderców. Miłość i nienawiść, przyjaźń, zazdrość, pragnienie zemsty? - to tematy, które przewijają się przez całą fabułę i stanowią jej ważny element, podobnie jak krytycznie pokazany świat blichtru i efekciarstwa tzw. wyższych sfer współczesnych Niemiec.

Powieść czyta się szybko, lekko i przyjemnie, mimo iż niektóre wydarzenia mogą poruszać i mrozić krew w żyłach. Z powagą świetnie komponuje się tu wyważone poczucie humoru, widoczne m.in. w opisach niektórych postaci i ich zachowań. Na pewno ubarwia to i tak atrakcyjną akcję i dodaje całości specyficznego smaczku.

Polecam z czystym sumieniem:).
BEATA IGIELSKA

Przed Pią Kirchoff i Oliverem Bodensteinem pierwsze wspólne śledztwo. Detektywi muszą znaleźć mordercę młodej kobiety, której śmierć związana jest z samobójstwem znanego prokuratora. Co sprawiło, że obydwoje musieli zginąć? W jakie kłopoty się wplątali? A może kryje się za tym większa afera?

Do tej pory przeczytałam już kilka kryminałów Nele Neuhaus. Mimo że nie poznawałam ich po kolei, a swoja przygodę z autorką zaczęłam od jej ostatniej książki, trochę brakowało mi tej pierwszej części. Wydanie ?Nielubianej? było więc dla mnie małym czytelniczym świętem.

Pia Kirchoff i Oliver Bodenstein to rzetelni, sympatyczni i pracowici detektywi. Lubię wracać do książek z ich udziałem, bowiem każde prowadzone przez nich śledztwo to wspaniała policyjna praca. Tym razem nie mogło być inaczej, choć muszę przyznać, że w pewnym momencie dopadł mnie lekki kryzys. Wydawało mi się, że niewiele się dzieje i z niecierpliwością czekałam na kolejną ofiarę, a tutaj nic! I kiedy już myślałam, że nic z tego nie będzie, kiedy pozwoliłam sobie na rozczarowanie tym kryminalnym debiutem, nastąpił niespodziewany zwrot akcji.

Mimo że Neuhaus z liczbą ofiar obchodzi się bardzo ostrożnie, a trup nie ściele się często i gęsto, wykreowana przez nią intryga wciąga i zachęca. Zamordowana kobieta miała zdecydowanie więcej wrogów, niż przyjaciół, co znacznie poszerza krąg podejrzanych. Właściwie każda osoba z jej otoczenia miała motyw- zaczynając od zazdrosnych amantów, poprzez ich niezadowolone żony i osoby, wobec których nie była uczciwa. Niecierpliwie pokonywałam kolejne strony, próbując zrozumieć, co się wydarzyło, a nie było to łatwym zadaniem.

Autorka ma niezwykły talent do budowania skomplikowanych, ale intrygujących historii, które potrafi przekazać czytelnikowi w lekki i przystępny sposób. Niewątpliwie jednak potrzeba skupienia i zaangażowania, by samodzielnie zrozumieć jej intrygi i poskładać wszystkie elementy układanki, zanim ona wyjaśni nam o co chodzi na samym końcu. Tylko czy to źle? Długie utrzymanie nazwiska sprawcy w tajemnicy to według mnie największa zaleta każdego kryminału.

Neuhaus przyzwyczaiła mnie do szczegółowego i metodycznego śledztwa, w trakcie którego każdy szczegół ma znaczenie. Kirchoff i Bodenstein to detektywi śmiało mogący być stawiani za przykład innym. Oddani sprawie, zaangażowani w pracę, z pasją i celem. Uwielbiam ich. Zwłaszcza, że są tak realistyczni. Autorka stworzyła naprawdę sympatyczny duet, który świetnie zna się na swojej pracy. Ach, gdyby tak można ich było przenieść z książki do naszej rzeczywistości?

Choć wolę kryminały trochę bardziej krwawe i brutalne, świetnie bawiłam się przy tej książce. Ciężko było mi nawet na chwilę się od niej oderwać. Kilka tygodni temu koleżanka zapytała mnie o dobrego autora kryminałów. Bez dłuższego zastanowienia wskazałam jej Nele Neuhaus. Teraz, po przeczytaniu kolejnej książki, jestem przekonana, że wybrałam dobrze i że sama wiele bym straciła nie poznając jej twórczości.

Nielubiana to pierwszy tom serii o parze policjantów, Oliverze von Bodensteinie i Pii Kirchoff, autorstwa Nele Neuhaus. W Polsce jednak książka ta ukazuje się dopiero jako siódma. Dlaczego? Pewnie pozostałe wydawały się ciekawsze, ale to już pozostanie dla mnie tajemnicą, chyba że Media Rodzina postanowi wyjaśnić ją. Najważniejsze jednak, że powieść wreszcie ukazała się i mogłam po nią z radością sięgnąć.

Jest to moje trzecie spotkanie z niemiecką pisarką, a na pewno nie ostatnie ? dwie inne książki czekają już na półce, a ja już planuję zakup pozostałych. Zaczynałam od najpopularniejszej Śnieżka musi umrzeć, która w oryginale jest czwartą częścią. Co prawda każdy tom to osobna zagadka kryminalna, ale fakty z życia prywatnego bohaterów mogą czytelnika wprowadzić w lekkie zagubienie. Udało mi się jednak powiązać wszystkie wydarzenia, tak że mogłam spokojnie skupić się tylko i wyłącznie na głównej sprawie ? morderstwie pięknej Isabel.

Zdążyłam już zauważyć, iż Neuhaus lubi wprowadzać do historii wiele pobocznych wątków, tak że każdy bohater okazuje się mieć motyw do popełnienia zbrodni. Podczas lektury ciągle rozważałam podane fakty, starając się wybrać te najważniejsze, robiąc selekcję bohaterów, analizując ich charaktery i zastanawiając się, który byłby skłonny do morderstwa. Trzeba przyznać, że pod tym względem, kryminały Neuhaus nie dają przejść obok siebie obojętnie ? nie możesz po prostu czytać, musisz myśleć. Chyba, że nie interesuje Cię rozwiązanie zagadki, ale któż zabiera się za kryminał i nie chce odnaleźć zbrodniarza przed komisarzami?

Można powiedzieć, że Nielubiana to spokojna historia, ponieważ nie znajdziecie w niej dreszczyku niepokoju, nie będziecie przerażeni tym, co też morderca wymyśli, nie poczujecie obrzydzenia pod wpływem krwistych opisów czy zdegustowania na myśl o chorym umyśle kryminalisty. Autorka postanowiła umieścić akcję w jednym środowisku, a przestępca nie jest szaleńcem wyszukującym przypadkowych ofiar, tylko znajomym zamordowanej Isabel. Wszystko więc polega na powolnym poszukiwaniu motywów, potwierdzaniu alibi, odsiewaniu kłamstw od mocno skrywanej prawdy.

Plus dla tej książki, jak i całej serii, są główni bohaterowie. Polubiłam ich od mojego pierwszego spotkania z nimi, a teraz miałam okazję zobaczyć, jak wyglądał początek ich relacji. Można wyczuć między tą dwójką dobrą chemię, dogadują się na poziomie zawodowym, co przekłada się na udane sprawy. Ufają sobie, co jest podstawą owocnej współpracy. Również poza pracą zdają się mieć dobry kontakt, co jeszcze bardziej buduje moją sympatię do duetu Bodenstein ? Kirchoff.

Nie zawiodłam się na lekturze. Otrzymałam to, czego oczekiwałam i jak najbardziej jestem zadowolona. Nielubiana wciągnęła mnie, chciałam poznać wyniki śledztwa, jak najszybciej dojść do zakończenia, a jednocześnie delektować się dobrze napisaną powieścią. To nie jest moje ostatnie spotkanie z twórczością autorki i już nie mogę się doczekać następnych.