Nasz dom płonie

"Nasz dom płonie" to książka, w której pozornie głównym bohaterem jest Kip. Tak naprawdę wypadek, o którym mowa w opisie to tylko wierzchołek góry lodowej. Główną bohaterką jest kobieta, która musi poradzić sobie z żałobą po śmierci nastoletniej córki. A przecież nie może pogrążyć się w niej na wieki - ma przecież jeszcze pracę i obowiązki. To właśnie wydarzenia związane z jej pracą są ogromną częścią fabuły książki. Wątki, które mogą wydawać się wątkami pobocznymi łączą się jednak w pewnym momencie i stają się bardzo ważne. Bez nich wiele kwestii nie zostałoby wyjaśnionych.
Ostatnie kilka stron było dla mnie mega wzruszające, czytając je nie mogłam przestać się uśmiechać, czując jednak wewnętrzny smutek z jakiegoś powodu. Przez te prawie 500 stron bardzo zżyłam się zarówno z Leigh, jak i pozostałymi bohaterami, należącymi do jej rodziny. Książka bardzo mi się spodobała, cieszę się, że miałam okazję ją przeczytać.

Kip to zwykły nastolatek, ma kochającą się rodzinę u boku a przed nim rysuje się wizja ciekawej przyszłości. Jeden wieczór pozbawia Kipa marzeń, zmienia jego świat Kipa i życie najbliższych. Impreza, niefart, wypadek, śmierć przyrodniej siostry. Kto ponosi odpowiedzialność za wypadek i śmierć Chrissy? Trudne decyzje, bolesne rozważania i pytania z którymi przyjdzie zmierzyć się matce dziewczynki, Leigh, pogrążonej w żałobie.
Pełna emocji, niełatwych wyborów, poruszająca. Ta powieść jest jedną z tych książek, które pomimo trudnych tematów i braku akcji pędzącej jak pendolino, wciąga i nie pozwala zapomnieć. Śledziłam z zapartym tchem losy bohaterów i kibicowałam im.
Choć, uwaga, znalazłam mały minusik, ale to naprawdę bardzo mały. Odrobinę naciągany wątek poboczny. Zakończenie czy też rozwiązanie pewnych kwestii nie bardzo do mnie przemówiło, choć podkreślam chodzi mi głównie o wątek/ wątki poboczne. Z drugiej strony pewne wydarzenia nadały książce trochę dynamiki. Sama nie wiem, jak się do tego ustosunkować. Jednakże, choć się do czegoś przyczepiłam, jest to taki niuans, który absolutnie nie rzutuje na moja ocenę książki. A śmiało mogę powiedzieć, że jest to znakomita powieść, jedna
z lepszych jakie czytałam. Warty podkreślenia jest wkład pani Pauliny Surniak, która przetłumaczyła tę książkę, uważam, że wykonała kawał dobrej roboty. Dzięki temu czyta się ją bardzo dobrze, i pięknie są wyeksponowane emocje. Polecam, warto sięgnąć po tę książkę.

Już od samego początku muszę przyznać, że spodziewałam się czegoś zupełnie innego po tej książce. Tylko wiecie, może to i dobrze, bo otrzymałam tak dobrą i zaskakującą pod każdym względem książkę, że czytanie sprawiło mi wręcz ogromną przyjemność.
Można powiedzieć, że cała konstrukcja książki opiera się głównie na kłamstwie. I od razu należy zwrócić uwagę na to, że jest to akurat ten typ kłamstwa, który był tak jakby potrzebny. Bo wiecie, nie każde kłamstwo jest złe. Czasami kłamiemy w słusznej sprawie, no nie?
Książka jest napisana bardzo dobrze, nie znalazłam w niej żadnych niepoprawności czy uhybień. Bohaterowie, fabuła jak i ogólna charakterystyka książki idealnie się ze sobą zlewają, łączą się i przenikają nawzajem.
Od samego początku można wyczuć ten specyficzny klimat. To na pewno nie jest zwykła historia, jest tutaj trochę wątków obyczajowych, grozy, dramatyzmu, prowadzenia śledztwa. Sama do końca nie wiem jak określić tę książkę i do jakiej kategorii ją ostatecznie przypisać.
Poznajemy tak naprawdę historię, potem dzieje się wypadek i musimy tak jakby wybrać jedną ze stron. Cały czas miałam wrażenie, że muszę wybierać, że muszę być za prawdą, bo inaczej ciężko się to czytało. Stale dążymy do obalenia kłamstwa, do którego to sam przyznał się młody chłopak.
O czym tak naprawdę jest ta książka? Znajdziemy tutaj bardzo dużo wartości, takich jak miłość, próba zrozumienia w trudnych sytuacjach, walka o miłość, o prawdę, o uznanie, rozwiązanie konfliktów. Poza tym są tutaj wątki sądowe, kryminalne oraz ukazanie straty i ogromna rozpacz.
Trzeba przyznać, że może początek jest nieco nudnawy, trzeba przebrnąć przez te kilka stron, a potem momentalnie akcja przyspiesza, pojawia się wiele tajemnic, zagadek, niedociągnięć, nagła śmierć, to wszystko sprawia, że naprawdę ciężko jest odłożyć tę książkę na bok.

Opis fabuły

Kip jest nastolatkiem. Myśli, że jeden mały wybryk nic nie zmieni. Impreza, trochę alkoholu, powrót z siostrą samochodem pod wpływem. To jednak takie oczywiste, nastoletni Kip myśli, że to wszystko ujdzie mu na sucho. Jednak mała stłuczka wszystko zmienia. Można powiedzieć, że to nie było nic poważnego. Kilka dni po tym wypadku, jego nastoletnia siostra umiera i to całkiem nagle. Nikt nie wie co się stało i dlaczego. Jak się okazuje miała w głowie uśpionego krwiaka, który pod wpływem uderzenia w wypadku samochodowym, musiał się rozlać i spowodował śmierć.
To jednak policja zaczyna łączyć wszystkie fakty w logiczną całość i dociera do tego, że to przecież Kip prowadził auto i zapewne on jest winny śmierci siostry. Nagle chłopak zaczyna kręcić i po śmierci siostry, kiedy jest w niebezpieczeństwie, podaje zupełnie inną wersję wydarzeń.

Ta książka, pomimo że liczy prawie 500 stron pochłania tak, że trzeba ją czytać, czytać i czytać!
Leigh i Peter mają w sumie 5 dzieci z poprzednich małżeństw, ale wszystkie świetnie się dogadują ze sobą. Rodzina idealna. Do momentu gdy dotyka ich tragedia - Kip i Chrissy, wracając samochodem z zakrapianej imprezy wpadają do rowu. Zatrzymuje ich policja - Chrissy ma dopiero 14 lat a Kip odpowiadał już za jazdę pod wpływem. Pozornie wydaje się, że ponownie mu sie upiecze, ale następnego dnia Chrissy umiera. Kip zostaje oskarżony za spowodowanie jej śmierci. Czy ta rodzina wytrzyma tę próbę?
?Nasz dom płonie? to powieść poruszająca wiele tematów. Tragedia rodzinna pokazuje różne formy przezywano żałoby, ale też problemy z komunikacją między członkami rodziny po stracie jednego z nich, funkcjonowanie nastolatków a nawet dylematy rodziny patchworkowej. Mieszają się tu ze sobą kwestie prawnicze, religijne a nawet ideologiczne i etyczne. Leigh i Peter chcą tego samego, ale po tym co się stało boją się ze sobą rozmawiać, co prowadzi do serii niedomówień i błędów. W tle tych wydarzeń pojawia się nawet mały wątek kryminalny a akcja trzyma w napięciu pomimo ogromu smutku i tragedii. Spodziewałam się książki o tragedii rodzinnej a otrzymałam o wiele więcej. Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona i szczerze polecam tę książkę!