Najokrutniejszy miesiąc

"Morderstwo to tajemnica rozłożona w czasie."

Chętnie wchodzę kolejny raz w świat ulubionych bohaterów, tam gdzie wiele się dzieje w sferze kryminalnej intrygi, ale również przyciąga obyczajowa otoczka powieści, a może to właśnie ona sprawia, że wyczekuję kolejnego spotkania. Autorka fantastycznie wykreowała pierwszo i drugoplanowe postaci, stawiając na różnorodność wieku, osobowości, wykształcenia, zainteresowań i motywów działania. Wkraczając do pozornie cichego kanadyjskiego miasteczka Three Pines natychmiast wrzuceni jesteśmy w wir zwykłej codzienności. Jednak drzemią w niej głęboko ukryte sekrety, z tajemnic sprzątany jest kurz czasu, zaś mniejsze i większe kłamstwa starają się wieść prym. Prozaiczność życia zaburzona zostaje zagadkowym morderstwem jednej z mieszkanek. Wszystko wskazywało na to, że ze względu na ograniczoną liczbę uczestników zdarzenia i zamkniętą przestrzeń miejsca zbrodni, łatwo będzie wytypować właściwego zabójcę, ale nic z tego. Inspektor Armand Gamache ma trudny orzech do zgryzienia, tym bardziej, że włączają się w to niejasne metafizyczne siły.

Książka prowadzi równolegle po kilku wątkach, każdy z nich nie jest specjalnie skomplikowany, ale z pewnością cechuje się oryginalnością, a przy tym wszystkie zgrabnie zazębiają się. Louise Penny stopniuje napięcie, nie stawia na dynamiczne rytmy, moc zaskakujących zwrotów akcji, lecz pozwala historii opowiedzieć się we własnym tempie. Sporo humorystycznych scenek, zabawnych sytuacji, pociesznych zachowań bohaterów, niewątpliwie ma to urok i odciąża fabułę z ciężkości zbrodni. Wiele dzieje się wokół pięćdziesięcioletniego szefa wydziału zabójstw, zarówno w sferze prywatnej, jak i zawodowej. Przyznam, że jeden z elementów zakończenia był dla mnie mocno zaskakujący, nie spodziewałam się takiego obrotu spraw, co przyczyniło się do większej satysfakcji czytelniczej. Dla Louise Penny w centrum scenariusza stoi człowiek i jego pełna sprzeczności natura, zaś łamigłówka kryminalna kształtnie i harmonijnie zespala wszystkie elementy. Przyjemna przygoda czytelnicza, od strony klimatu i emocji, szarady i refleksji. Mam wrażenie, że z tomu na tom coraz lepiej się do niej dostrajam, bo i przekaz staje się bardziej wyrazisty i przekonujący.

Seria o inspektorze Armandzie Gamache na stałe zagościła w mojej biblioteczce, nie ukrywam, że czekałam na trzecią część i cieszę się, że miałam możliwość ją przeczytać. TO BYŁA NAJLEPSZA Z TYCH CZĘŚCI! Znowu spotykamy się z mieszkańcami Three Pines i bierzemy udział w niecodziennych wydarzeniach. Zbliża się wielkim krokami Wielkanoc, a mieszkańcy właśnie zamierzają wziąć udział w seansie spirytystycznym ze sławnym medium. Seans ma pomóc odgonić złe duchy z miasteczka i dać mieszkańcom żyć w spokoju na resztę lat, jednak coś idzie nie tak i jedna osoba podczas seansu umiera. W Three Pines to już norma. Umiera kobieta, która była lubiana przez mieszkańców więc komu miało zależeć na jej śmierci?

MOIM ZDANIEM:

Inspektora Armanda znam już od dawna i szczerze go polubiłam, ale w tym tomie dzieje się coś niezwykłego. Niby nadal ten sam inspektor, to samo miasteczko, ale atmosfera jest zupełnie inna niż wcześniej. Akcja toczy się mam wrażenie zdecydowanie bardziej dynamiczniej i jeszcze ciekawiej niż za pierwszym i drugim razem. Pomieszanie prywatnych problemów Armanda z zabójstwem tworzy ciekawą mieszankę. Od pierwszej części pokochałam atmosferę miasteczka i jego mieszkańców. Atmosferę można ciąć siekierą. Jest gęsto, ciemno i ponuro. Kocham takie klimaty!

Nie ukrywam, że zakończenie nie było dla mnie wielkim WOW, ponieważ mniej więcej domyślałam się jak autorka poprowadzi rozwój tych wydarzeń, jednak w tej części było to "coś". Jak wiecie kocham kryminały, a Louise Penny trafia za każdym razem w mój gust.

Nie oszukujmy się Agata Christie to to nie jest, ale czyta się ją naprawdę dobrze. Uwielbiam czytać takie książki w pochmurny dzień. Nie ma tutaj mordobicia czy brutalnych opisów, ale za to otrzymujemy całkiem ciekawy kryminał. Po przeczytaniu tej książki zaczęłam zastanawiać się czy autorka zdecyduje się na kontynuację, według mnie jeszcze z jeden tom mógłby się pojawić - zżyłam się z Three Pines i mieszkańcami.

DLA KOGO:

Fani kryminałów - przybywajcie! Nie musicie czytać poprzednich części, żeby przeczytać "Najokrutniejszy miesiąc" ze spokojem zanurzycie się w atmosferze mrocznego miasteczka...

"Popadamy w chorobę przez nasze tajemnice", czyli Inspektor Gamache powraca do Three Pines.

Najokrutniejszy miesiąc to trzecia książka z cyklu o Inspektorze Armandzie Gamache. Jest to klasyczny kryminał na miarę tych od Agathy Christie czy Arthura Conan Doylea oraz jedna z moich ulubionych serii.

Mieszkańcy Three Pines przygotowują się do Wielkanocy, gdy podczas seansu spirytystycznego, zorganizowanego, by uwolnić miasteczko od złych duchów, które nawiedzają je od dziesięcioleci, jeden z jego uczestników umiera. Wystraszył się na śmierć?

Jestem zachwycona przednimi częściami, ale to właśnie Najokrutniejszy miesiąc jest moim ulubiony tomem. Louise Penny kolejny raz udowadnia, że jest w formie. Historia jest przemyślana. Książka trzyma w napięciu od początku do końca.

Penny w Najokrutniejszym miesiącu, podobnie jak w Martwej naturze i Zabójczym mrozie, kładzie duży nacisk metodę dedukcji i znajomość ludzkiej natury. Wątek obyczajowy jest obszernie rozbudowany. Zagłębiamy się w życie bohaterów, ich problemy i tajemnice. Dzięki temu zżywamy się z postaciami.

Najokrutniejszy miesiąc ma w sobie coś z horroru, ale nadal jest to przede wszystkim kryminał. Penny ze szczegółami przedstawia świat ofiary. Cała seria przypomina mi trochę klimat serialu Eyewitness czy też Twin Peaks. Mam nadzieję, że kolejne tomy zostaną także wydane, a jest ich jeszcze dziesięć (The Murder Stone, The Brutal Telling, Bury Your Dead, A Trick of the Light, The Beautiful Mystery, How the Light Gets In, The Long Way Home, The Nature of the Beast, A Great Reckoning, Glass Houses). Jeśli lubicie klasyczne kryminały to na pewno pokochacie klimat Three Pines.