Pierwszy z trzech tomów "Najnowszej historii Polski" obejmuje właściwie trzy ważne okresy w historii Polski: I wojnę światową, XX-lecie międzywojenne i II wojnę światową. Na początku książki (1914) Polska nie istnieje, Polacy żyją w niesprzyjających rozwojowi narodu warunkach zaborów, lub emigracji, a kwestia niepodległości wydaje się być odległą mrzonką niewzbudzającą zainteresowania na Zachodzie. A jednak w 1918 r. udaje się ogłosić niepodległość, której dzieje są właściwą treścią pierwszej części tego tomu. Prof. Roszkowski przedstawia w niej ze szczegółami osiągnięcia i zaniedbania II RP w najważniejszych dziedzinach (gospodarka, polityka zagraniczna, kultura, sprawy wewnętrzne). W końcu jednak Czytelnik nieuchronnie zbliża się do daty 1.IX.1939 r., która rozpoczyna drugą część tomu, traktującą ze wstrząsającą dokładnością o strasznych losach Polski i Polaków w czasie II wojny.
Zaletą książki jest nieprzebrane bogactwo dat, nazwisk i faktów przydatne wszystkim, którzy stykają się z historią i wiedza taka jest im potrzebna - studentom, nauczycielom, uczniom, czy pasjonatom-amatorom. Cenne w "Najnowszej historii Polski" jest też to, że przedstawia ona postaci uważane dzisiaj za posągowe przykłady książkowego patriotyzmu w innym świetle, z ich wadami, słabościami, osobistymi animozjami i, niejednokrotnie, niechlubnymi poczynaniami.
Bezwzględnie polecam!