Mort Cinder (twarda)

W ramach nadrabiania komiksowych zaległości sięgnęłam po ,,Mort Cinder? od wydawnictwa Non Stop Comics. I muszę przyznać, że żal mi było odkładać ten tytuł na półkę ? Alberto Breccia zabrał mnie bowiem w nad wyraz klimatyczną podróż przez czas i śmierć.

Ezro zapewne nie jest bohaterem do jakiego przywykła większość czytelników. To liczący już swoje lata antykwariusz, zamiłowany w zbieraniu i katalogowaniu antyków. Traf chce, że za sprawą jednego z owych antyków zostaje on powiernikiem Morta Cindera ? człowieka który za każdym razem powstaje z martwych. Czytelnikowi zaś przyjdzie obserwować wędrówkę tych dwóch bohaterów, która odkryje nie tylko mroczne zakamarki ludzkiej duszy, ale także zabierze w podróż w czasie.

Na album składa się dziesięć historii plus kilka stron dodatków, do których należy między innymi fragment niewykorzystanego scenariusza Dyliżans do Cuchillo. Poszczególne historie dzielą się na krótkie rozdziały, które pierwotnie były publikowane w odcinkach w latach 1962-1964. Poszczególne odcinki nie są zbyt długie ? liczą sobie zaledwie kilka stron i osobiście cieszę się, że przeczytałam je dopiero jako zbiorcze wydanie inaczej ciężko byłoby wytrwać w oczekiwaniu na ciąg dalszy opowieści. Bowiem, mimo krótkiej formy ograniczającej nieco historię Ezra i Morta Cindera, jest ona tak klimatyczna, że trudno się od niej oderwać.

Cała recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.

HISTORIA NIE JEST MARTWA

Alberto Breccia to jeden z tych mistrzów komiksu, który niemal nieznany pozostaje nie tylko na naszym rynku. A przecież jego wpływy na opowieści graficzne są nieocenione, bo eksperymenty ilustratorskie jakich się podejmował, stały się inspiracją nie tylko dla Mike?a Mignoli i Franka Millera, którzy zostali wymienieni na okładce tego albumu, ale także i np. Billa Sienkiewicza czy Dave?a McKeana. Dlatego wydanie ?Morta Cindera? w Polsce to nie lada wydarzenie i gratka dla miłośników tego medium, a przy okazji kawał dobrego komiksu, dla miłośników thrillerów, horrorów i szeroko pojmowanej fantastyki.

Ezra Winston to antykwariusz, który przekonuje się, że historia wcale nie jest martwa. Za każdym razem, kiedy w jego ręce trafia jakiś nietypowy przedmiot o archeologicznym znaczeniu, Ezra potrafi doświadczać związanej z nim przeszłości na własnej skórze, co nie zawsze jest przyjemnym czy też bezpiecznym przeżyciem.. Ale jest coś jeszcze dziwniejszego w jego życiu. A raczej ktoś, on, Mort Cinder. Mężczyzna, który raz za razem powraca do życia, a który osobiście przeżył największe wydarzenia w dziejach?

?Mort Cinder? to komiks dziwny. Z jednej strony fabularnie dość prosty i dla niektórych pewnie naciągany, z drugiej absolutnie urzekający graficznie, wydaje się być nie do końca spójny, ale i tak pozostawia po sobie niezapomniane wrażenie. Chciałoby się jednak, żeby treść była równie porywająca, co rysunki. Plusem jest, że nie stanowi ona rozczarowania. Każdy z dziesięciu epizodów to proste, ale naprawdę niezłe historie stanowiące połączenie fantastyki z grozą. Czasem całość ociera się o historyczne realia, czasem skręca w stronę czarnego kryminału, to znów wchodzi na przygodowo-awanturniczą ścieżkę, za każdym razem zachowując jednak spójność. Ciekawi są też sami bohaterowie, oparci zresztą na prawdziwych osobach: Mort to bowiem nikt inny, jak Horacio Lalia, przyjaciel i asystent Brecci, podczas gdy Ezra Winston stanowi portret Brecci jako staruszka.

Jak widać po powyższym, o ?Morcie Cinderze? nie da się mówić w oderwaniu od jego szaty graficznej, bo ostatecznie wszystko i tak sprowadza się właśnie do niej. Kreska jest realistyczna, pełna mroku i zabawy światłocieniem. Breccia w swoim cieniowaniu i nakładaniu tuszu bywa bardzo niechlujny, ale w tej niechlujności jest taka precyzja i taki urok, że nie da się nimi nie zachwycić. Nawet po latach jest tu tyle świeżości, talentu i mocy, że czytelnik żałuje, iż to już koniec.

A przecież tomiszcze to solidne, a przy okazji kompleksowe i świetnie wydane. Nie dość, że mamy tu zebrane wszystkie epizody serii, to jeszcze otrzymujemy solidną dawkę publicystyki traktującej o samej serii, jak i jej autorach. Do tego znalazło się tu także miejsce na fragment niezrealizowanego scenariusza Oesterhelda, który stanowi dobre uzupełnienie całości. W skrócie: znakomicie edytorsko, świetny komiks, który powinni poznać wszyscy miłośnicy tego medium. Warto.