Mocarstwo

się i moje ręce dotknęły muru z całym Był ciepły, bardzo ciepły, niczym ściana za kaflowym piecem i jakby żywy. Moje dłonie, które uderzyły w niego z rozmachem, zagłębiły się niczym w świeżą glinę. Może rzeczywiście junta wzniosła go z gliny i nie zdążył wyschnąć? Jednak nie miałem czasu zastanawiać się nad tym. Okrzyki Gienka wskazywały, że jest bliżej niż myślałem. Usiłowałem wyrwać ręce, ale zapadały się coraz głębiej. W szczytowej desperacji walnąłem w mur głową. I głowa weszła weń jak w masło. Już po chwili pożałowałem swego kroku. Ale cofnąć się nie mogłem. Mur, bezwonny i bezsmakowy, wciągał mnie jak bagno, czułem jak zasklepia się za mną, a wrzask zdezorientowanego zomowca, któremu nagle zniknęła ofiara, cichnie. Wstrzymałem oddech. Bałem się, że łyknę otaczającą mnie substancję. Ale jak długo mogłem się wstrzymywać? Jestem niezłym nurkiem od czasu, kiedy Rysiek i Krzysiek nauczyli mnie pływać w otoczonej złą sławą gliniance w Starej Miłosnej. I naraz zdałem sobie sprawę, że najprawdopodobniej zginę uwięziony w schnącym murze, jak mucha w bursztynie albo nieszczęśnicy w popiołach Pompejów, czekający na jakiegoś archeologa, który odgrzebie ich po stuleciach. Jedyna pociecha, że ciągle posuwałem się do przodu. Ale co z tego! Czułem rozdzierający ból w piersiach, wiedziałem że nie wytrzymam, otworzę usta, stracę przytomność i będzie po mnie. I wtedy zupełnie nieoczekiwanie dłoń moja poczuła przed sobą próżnię. Wykonałem rozpaczliwy ruch złapanej na brzegu ryby, całym swym jestestwem rzuciłem się się do przodu. Ściana wypluła mnie, poczułem w płucach życiodajny haust aromatycznego wiosennego powietrza, ale zdołałem jedynie się nim zaciągnąć, bo już w następnej sekundzie potężnie zakręciło mi się w głowie i osunąłem się na ziemię. Omdlenie nie trwało długo, zroszona trawa podziałała jak kompres. Uniosłem głowę i zrozumiałem, że żyję. Nie słyszałem klątw ani buciorów, widocznie Gienek został po drugiej stronie. Jednak kiedy uniosłem głowę zobaczyłem, że mur zniknął. Za plecami miałem zwyczajny zagajnik. Zniknęła również mgła. I było jakby cieplej. Podniosłem się na miękkich nogach i choć w głowie szumiała mi setka spłuczek klozetowych, zdałem sobie sprawę, że jestem kompletnie nagi. Widocznie moje majtki zsunęły się podczas przebijania przez mur. ,,Trudno, dotrę do domu goły jak święty turecki". Do uliczki Łyska z Pokładu Idy (jak w latach 50-ych przechrzcił poczciwą Kłuszyńską któryś ze stalinowskich radnych) miałem nie dalej niż paręset metrów, a dzięki godzinie policyjnej istniała szansa, że nikogo nie spotkam. Że kiepska to była szansa, przekonałem się, kiedy zza zakrętu wyłonił się pędzący samochód. Uwięziony w światłach reflektorów jak dziki zwierzak, który pomylił leśny dukt z ruchliwa szosą, kompletnie zgłupiałem i mogłem jedynie zasłonić twarz rękoma. Rozległ się wściekły pisk hamulców. Potem poczułem uderzenie i poleciałem w górę jak korek od szampana. W ostatniej chwili wydało mi się, że dostrzegam za szybą samochodu przerażoną twarz mojej byłej teściowej. Ale przecież Anetka z Zatarczyńskich Kawon nie miała prawa jazdy. Potem była już tylko ciemność. II. PRZEBUDZENIE Dostępne w wersji pełnej III. ULICA MOJEGO DZIECIŃSTWA Dostępne w wersji pełnej IV. HISTORIA ALTERNATYWNA Dostępne w wersji pełnej V. PRZESŁUCHANIE Dostępne w wersji pełnej VI. CAFÉ CLUB Dostępne w wersji pełnej VII. W RODZINNYM GRONIE Dostępne w wersji pełnej VIII. PROPOZYCJA NIE DO ODRZUCENIA Dostępne w wersji pełnej IX. PRZYMIARKA DO ROLI Dostępne w wersji pełnej X. BŁĘKITNA STRZAŁA Dostępne w wersji pełnej XI. ZAJŚCIE W TRIEŚCIE Dostępne w wersji pełnej XII. GALA FESTIWALOWA Dostępne w wersji pełnej XIII. WIELKA ROLA Dostępne w wersji pełnej XIV. ODWET Dostępne w wersji pełnej XV. SIEDEM LAT PÓŹNIEJ Dostępne w wersji pełnej Karta redakcyjna Copyright (C) Marcin Wolski 2012 All rights reserved Redaktor prowadzący Tomasz Zysk Redakcja Jan Grzegorczyk Tadeusz Zysk Projekt map Maciej Szajkowski Projekt okładki Tobiasz Zysk Niniejsza książka jest fikcją literacką, jednakże ze względu na jej charakter, tj. historii alternatywnej, wykorzystano sylwetki autentycznych osób, żywych lub zmarłych, którym zmieniono życiorysy, mając jednocześnie na względzie ich godność osobistą. Pozostałe postaci, miejsca i zdarzenia stanowią wytwór wyobraźni autora i wszelkie podobieństwo do autentycznych osób, żywych lub zmarłych, jest przypadkowe, ale i zamierzone. Wydanie I 978-83-7785-930-8 Zysk i S-ka Wydawnictwo ul. Wielka 10, 61­774 Poznań tel. 61 853 27 51, 61 853 27 67, faks 61 852 63 26 Dział handlowy, 61 855 06 90 Plik opracował i przygotował Woblink