MISTRZ I MAŁGORZATA

Po tę powieść sięgnęłam po latach, tak, by przypomnieć sobie książkę, którą czytałam niegdyś, a która nie do końca zapadła w mojej pamięci. Jestem zszokowana, zupełnie inaczej interpretuję poszczególne wątki teraz niż wtedy, gdy czytałam ją w młodości. A najbardziej podoba mi się tło, Rosja przed II wojną, szczególiki składające się na całość opisu ówcześnie panującego ustroju.
Najsympatyczniejsza postać? Woland! Tylko dlaczego taki niechluj z niego?

Michaił Bułhakow zaczął pisać "Mistrza i Małgorzatę" w 1928 roku, ukończył w roku 1940, na kilkanaście dni przed śmiercią. Książka ukazała się w druku po 40 latach i rzecz niespotykana - natychmiast stała się światowym bestsellerem! Do dzisiaj i śmiech, i łzy towarzyszą lekturze "Mistrza i Małgorzaty". Bułhakow opisał świat współczesny szyderczo i bez litości, nie pozostawiając czytelnikom szczególnej nadziei; na pociechę zostawił obietnicę, że "rękopisy nie płoną", że człowiek jest, a może raczej bywa - dobry. Nawet szatan w "Mistrzu i Małgorzacie" okazuje się w końcu przyzwoitym facetem. W Polsce powieść Bułhakowa niezmiennie cieszy się ogromnym powodzeniem. W rankingu czytelników i ekspertów "Rzeczypospolitej" w 1999 roku została uznana za najważniejszą powieść XX wieku.

Książka wpadła mi w ręce zupełnie przypadkowo i na początku wcale nie byłam co do niej przekonana. Jednak potem wracałam do niej jeszcze trzy razy.

Historia dzieje się w Moskwie, za czasów Stalina. Przybywa tam szatan, aby wyprawić swój bal- to pierwszy wątek powieści. Drugim jest historia mistrza i Małgorzaty- romans, który się między nimi narodził, a także książka mistrza o Poncjuszu Piłacie, której nikt nie chce wydać. Znajdziemy tu również wiele innych pobnocznych wątków. Wszystkie łączą się ze sobą, tworząc jedną spójną całość.

Akcja powieści zgrabnie przeplata się między Moskwą, a pałacem Piłata. Styl, jakim posługuje się autor sprawia, że czyta się przyjemnie i od lektury nie można się oderwać.

Nie brakuje tu elementów fantastycznych (np. gadający, ludzkich rozmiarów czarny kot, mieszkanie w bloku, które dostosowuje swój rozmiar do ilości ludzi tam przebywających, lot nagiej Małgorzaty na miotle, itp.).

Kreacje bohaterów niejednokrotnie nas zaskakują, np. kreacja szatana- przedstawiony w szlafmycy, brudnej koszuli nocnej i najzwyczajniej w świecie grający w szachy z kotem.

Książka po prostu mnie zachwyciła. Z całą pewnością jest to literatura z wyższej półki, którą powinien znać każdy! Gorąco polecam!

„Mistrz i Małgorzata” to opowieść o ludzkich marzeniach i różnych metodach dążenia do ich zrealizowania. Dwójka tytułowych bohaterów żyje w czasach, w których niełatwo im spełnić swoje cele, w latach 30. XX wieku, w Związku Radzieckim. Mistrz to pisarz, zajmuje go przekazywanie swojej wizji w powieści o życiu Poncjusza Piłata. Z kolei dotychczasowe życie Małgorzaty jest jak klatka, nie pozwalająca na rozwinięcie skrzydeł. Kiedy tych dwoje się spotyka, szybko stają się dla siebie sensem życia i drogą do spełnienia marzeń. W końcu jednak okazuje się, że los nie zamierza być dla nich przychylny. Wtedy do akcji wkracza główny bohater i postać budząca wiele kontrowersji – Woland ze swoją piekielną świtą. Woland jest wprawdzie samym Szatanem, ale dzieje Mistrza i Małgorzaty skłaniają go do udzielenia im pomocy, w pewien niezrozumiały dla ludzi sposób. Życie Moskwy zostaje przewrócone do góry nogami – dzieją się rzeczy nadzwyczajne. Znajdziemy tutaj pokazy czarnej magii, przekrój charakterów ludzi i demonów (które okazują się nie takie znów odmienne), satyrę na życie intelektualnych elit Rosji i na odwieczne wady ludzkie. Powieść Bułhakowa oferuje uważnemu czytelnikowi wiele treści ukrytych między wierszami pełnymi ironii, specyficznego humoru i wciągającej akcji. Przez wielu krytyków uważana za najlepszą powieść XX wieku, powieść pozwala każdemu znaleźć wątek bliski sercu i dobrze znany. Ujmuje manierami i dziwactwami diabelskiej świty, realistycznymi przedstawieniami ludzkich bohaterów i wreszcie wiążącą akcję historią miłości Mistrza i Małgorzaty – miłości, która wykracza poza zwyczajową definicję tego uczucia.