Misja: TATA

ego jest dla dziecka łatwiejsze, gdy jest ono najedzone i czujne. Nie warto odhaczać tego momentu, gdy dziecko jest głodne, zdenerwowane lub zmęczone, bo tylko się niepotrzebnie dodatkowo wkurzy. Baw się w zakrywanie twarzy rękami. Mniej więcej w dwunastym tygodniu życia dziecko zaczyna rozpoznawać twarze i przedmioty ze swojego bliskiego otoczenia. Możesz zaobserwować, jak podąża wzrokiem za czymś, co się porusza. Zabawy polegające na zasłanianiu twarzy rękami lub chowaniu zabawki mogą zachęcić malucha do wyciągania ręki po różne przedmioty. Czego nie robić? Nie mrugaj światłem w pokoju dziecięcym, żeby zaskoczyć dziecko i skłonić do spojrzenia na ciebie. Nie przysuwaj dziecku zabawek, jedzenia ani kota prosto pod nos, aby je zaraz potem oddalić i w ten sposób czegokolwiek ,,nauczyć". Nie zakładaj dziecku swoich okularów korekcyjnych, żeby zrobić fajne zdjęcie. Od biedy raz możesz sobie na to pozwolić, ale nie wię Moment 5. Czas karmienia Wiek: pierwszy rok Pierwsza okazja do nakarmienia dziecka nadarzy się tuż po jego powrocie ze szpitala, a być może bezzwłocznie po przeniesieniu go do salonu, jeśli rodziło się w domu, na przykład w basenie porodowym. Karmienie piersią przez mamę to niewątpliwie najlepsza opcja dla noworodka. Należy ją promować i do niej wszystkich zachęcać, pamiętając jednak, że takie odżywianie małego dziecka bywa ogromnym wyzwaniem, gdy cały związany z tym ciężar spada na barki jednego rodzica. Tata może się więc okazać przydatny. Może przejąć niektóre karmienia, wykorzystując do tego butelki uprzednio napełnione mlekiem ściągniętym z piersi lub przyrządzonym z odpowiedniego preparatu. Z początku może ci się to wydawać dziwne, na pocieszenie powiem więc, że dziecko pije z butelki inaczej niż te małe kózki, które już za parę lat z pewnością nieraz będziesz podziwiać w tym czy tamtym gospodarstwie agroturystycznym. Aby nakarmić dziecko zgodnie ze wszystkimi prawidłami sztuki, weź sobie do serca poniższe wskazówki: Trzymaj dziecko blisko siebie. Możesz w ten sposób nawiązać z nim więź niemal tak samo silną, jak gdybyś karmił je mlekiem płynącym z wnętrza twoich trzewi. Przytul je do siebie i otul ciepłym kocykiem, ale najpierw przygotuj sobie zapas czystych chusteczek i pieluszek. Naucz się odpowiednio przystawiać dziecko do butelki. Z tym właśnie - to jest z takim przyłożeniem dziecka do brodawki, aby odpowiednio ją ,,zassało" - borykają się czasem mamy na początku karmienia piersią. Zadanie stojące przed ojcem karmiącym dziecko z butelki jest łatwiejsze, przynajmniej teoretycznie. Wprowadź smoczek do ust dziecka tuż nad jego językiem. Czasami aby dziecko dobrze zassało, warto lekko odsunąć jego dolną wargę małym palcem. Płyń z prądem! Odchyl butelkę na tyle, aby mleko cały czas napływało do smoczka i aby nie dostawało się do niego powietrze. Unikaj sytuacji, w których dziecko będzie pociągać pusty smoczek. Wymaga to odrobiny wprawy, ale dzieci trzeba karmić mniej więcej co trzy godziny, a czasem nawet i co godzinę, więc okazji do ćwiczeń na pewno ci nie zabraknie. Uwolnij gazy. Tata może wziąć na siebie ważny element procesu karmienia, czyli odbijanie, bez względu na to, kto faktycznie karmił malucha. Dla niektórych ojców to niesamowita okazja, żeby zaangażować się w proces karmienia, przytulić malucha blisko do ciała i oswoić się z niekiedy nie do końca estetycznym finałem procesu podawania posiłków. Nocna zmiana. Karmienie dziecka na zmianę pozwala obojgu rodzicom nieco odetchnąć, stosowne ustalenia - co do tego, kto karmi, przewija i pilnuje odbicia po posiłku - należy jednak poczynić zwłaszcza w odniesieniu do pory nocnej. Noce bywają ciężkie, zwłaszcza dla rodziców, którzy pracują w ciągu dnia. Czasami jedno z rodziców bierze na siebie nocne zmiany, żeby drugie mogło się wyspać, a potem zmieniają się w weekendy aż do czasu, gdy dziecko zacznie przesypiać dłuższe okresy w nocy i jeść o bardziej regularnych porach. Rozwiązanie alternatywne przewiduje, że mama karmi dziecko pierwszych kilka razy w ciągu nocy, a potem przygotowuje butelki, aby tata mógł ją zastąpić nad ranem. Dzięki temu każde z rodziców ma okazję wyspać się codziennie chociaż przez pół nocy. Z pamiętnika taty Staram się pomagać w nocy, jak tylko mogę. Annie w ciągu dnia zbiera pokarm, żebym potem mógł ją zastąpić. Poza tym zabieram Cleo na spacer po pracy i w weekendy, tak często jak tylko się da, żeby Annie mogła mieć trochę czasu dla siebie, żeby mogła odpocząć. Mnie osobiście nigdy brak snu specjalnie nie przeszkadzał, a też chyba trafiło nam się względnie mało wymagające dziecko. Cleo przesypia po sześć godzin, nie płacze, dopóki nie jest głodna, a kupę robi tylko dwa razy dziennie. Byle tak dalej, a będziemy zachwyceni. Nick, tata Cleo