Miód na serce

Kolejna powieść autorki, która przypomina baśń dla dużych dziewczynek. Jest to bajka z morałem (należy ufać pszczołom) oraz przesłaniem. Głowna bohaterka, Sugar Wallace, co roku przenosi się w inne miejsce, aby razem ze swoimi pszczołami odmieniać życie okolicznych mieszkańców. Tym razem trafia na ostatnie piętro starej kamienicy na Manhattanie. Przypadek sprawia, że poznaje Theo Fitzgeralda, który będzie się starał w sposób dość niestandardowy zdobyć jej względy. Sugar zajmuje się produkcją i sprzedażą miodu, który jej zdaniem może być panaceum na wszelkie boleści. A przede wszystkim stara się krzewić uprzejmość między ludźmi, uważając że miłe odnoszenie się do drugiego człowieka jest w stanie ulepszyć świat. Jej zdaniem uśmiech i życzliwość do droga do serca współczesnego człowieka. Czy tym razem uda jej się naprawić napięte stosunki między ludźmi mieszkającymi w jej bloku? Czy jej pomysły spotkają się ze zrozumieniem? Jak się skończy jej romans z Theo? Czy uda się wyjaśnić tajemnice drzemiące w przeszłości? Jeśli zaintrygowała was ta recenzja, zapraszam do lektury. Jest to prawdziwy miód na serce, przekonujący iż nigdy nie jest za późno na miłość.

Pierwsze pięćdziesiąt stron jakoś wcale mnie zainteresowało. Jednak gdybym odłożyła tę książkę straciłabym możliwość obcowania z dość ciekawą literaturą. Niby zwyczajnyroans, jednak potrafi zainteresować.
Bohaterką jest Sugar, młoda dziewczyna, która po dziadku przejęła miłość do pszczół. W momencie gdy ją poznajemy razem ze swoimi pszczółkami wędruje z miejsca na miejsce. Jest bardzo dobry człowiekiem, widząc, że pewien starszy mężczyzna przewraca się postanawia mu pomóc.
Jest też osobą, która bardzo lubi ludzi. Chcąc lepiej poznać swoich sąsiadów organizuje herbatki. Ma bardzo ciekawych sąsiadów- młodą dziewczynę z anoreksją, dwoje niezbyt miłych (na pierwszy rzut oka) staruszków (?), bardzo nieśmiałego chłopaka i matkę z ciągle płaczącym dzieckiem. Co łączy tych ludzi? Czy się polubią? Co wyniknie z tych znajomości.
Sugar jest też dziewczyną samotną, po ucieczce od ołtarza boi się komuś zaufać, boi się, że ktoś, tak poprzedni narzeczony Grady będzie starał się za wszelką cenę pozbyć jej ukochanych pszczół. Dlatego gdy poznaje Theo stara się nie zakochiwać bo nie chce się rozczarować.
Bardzo podobał mi się "pszczeli wątek"- autorka chciała pokazać, że pszczółki są ważne i potrzebne. I mądre.
Do przeczytania może zachęcić też ładna okładka- bardzo podoba mi się jej kolorystyka.