Miłość w czasach in vitro

Książka zaciekawiła mnie nie tylko swoim opisem, ale również tym, że ukazuje nam zmaganie się z samym sobą.
Autorka Anna Żelazowska wielbicielka podróży i dobrej literatury w swojej powieści przedstawia nam emocje i trudności związane z zabiegiem in vitro.
Bohaterami powieści są pacjenci kliniki jak i jej personel. Poznajemy ich dzięki Alicji, która pracuje w recepcji kliniki in vitro, na co dzień wiedzie nudne życie, nie ma za wiele przyjaciół, przeważnie się czegoś boi albo jest zniechęcona zmienić coś w swoim życiu. Alicja opisuje nam nie tylko historie rodzin, które zmagają się z problemami posiadania dzieci, jest to również powieść o osobach, które w pewnym momencie swojego życia nie bali się powiedzieć dość i zmienić je na takie o jakim marzą. Akcja powieści toczy się swoim rytmem, dobrze utrzymana.
Narratorem w powieści jest Alicja, która zabiera nas w świat bohaterów, którzy postanowili zmienić swoje życie, poświęcili się pracy. Książka jest skierowana do każdego, pomoże nam zrozumieć, że zmiany są potrzebne w życiu, ale żeby je zrealizować trzeba wiele poświęcić. Historie przedstawione w książce są bardzo zaskakujące, nie są tylko szczęśliwe, przedstawiają nam również że czasami posiadanie dziecka czy praca w zawodzie nie jest tym czego tak naprawdę pragniemy.
Książka zrobiła na mnie pozytywne wrażenie, bardzo przyjemnie i szybko czytało mi się tą powieść, jednak nie jest to książka banalna i łatwa. Książka stawia przed nami pytanie, czy dostrzegamy piękno życia? Ponieważ tylko od nas zależy jak nasze życie wygląda, każdy nasz wybór zmienia je i żeby było lepsze musimy się o to postarać. Nie bójmy się walczyć o nasze marzenia. Książka na pewno pozytywnie wpłynie na niejednego czytelnika, historie w niej zawarte pomogą nabrać odwagi na zmianę swojego życia. Autorka w swojej książce przybliża nam jak wygląda zapłodnienie in vitro, w bardzo przystępny sposób, przedstawia pokrótce procedury wizyt, kosztowność zabiegów, i co najważniejsze całą gamę uczuć towarzyszących tym ludziom. Mamy w powieści do czynienia z humorystycznymi historyjkami ale też pełnymi współczucia, bólu, zdrady. Autorka idealnie ukazuje nam paletę uczuć targających ludźmi u progu najważniejszego kroku w ich życiu.

?Nadzieja jest rośliną trudną do wyplenienia. Można nie wiem, ile odrąbać gałęzi i zniszczyć, a zawsze będzie wypuszczać nowe pędy?.
Miłość w czasach in vitro przedstawia bardzo celny i trafny obraz par starających się o dziecko. Pokazuje, że często to dziecko ma być narzędziem do scementowania rodziny, elementem, który połączy małżonków. A to bardzo smutne, bo dziecko powinno być owocem gorącej i namiętnej miłości. To powieść o niespełnionych marzeniach, o wielkiej odwadze i stanowczości, o odnajdywaniu sensu życia. Bohaterowie, często pod wpływem chwili i niespodziewanego impulsu zmieniają swoje dotychczasowe nudne życie. Idą do przodu, w nieznane, ale z przekonaniem, że właśnie tego potrzebują. Zmian w swoim życiu. Spełniania się, życia pełną parą, dla siebie, a nie tylko dla innych i pod ich dyktando. Pragną rozwoju, chcą kreatywnie tworzyć swoją wymarzoną przyszłość. W końcu się nie boją realizować swoich marzeń.
?Jedną z najbardziej zadziwiających rzeczy w życiu jest to, że często znajdujemy coś pięknego tam, gdzie byśmy nigdy nie wpadli na to, by tego szukać?.
Książkę czyta się bardzo szybko i płynnie, historie opowiedziane są poczuciem humoru, czasami uszczypliwością i sarkazmem. To wszystko nadaje jej blasku i poświaty. Jest bardzo życiowa i na czasie, opowiada o rzeczach, które się codziennie dzieją wokół nas, o którym słyszymy, a może czasami też uczestniczymy. Temat wymagający uwagi i zrozumienia. Świetnie, że są autorzy, którzy nie boją się poruszać takich tematów, często skrzętnie skrywanych czy marginalizowanych. O tym trzeba głośno mówić i pisać. Powieść potrzebna i wyczekiwana w dzisiejszych czasach, w których metoda in vitro nabiera coraz większego znaczenia. Jednak ludzie nadal nie chcą o tym mówić, boją się krytyki i braku zrozumienia ze strony społeczeństwa. Więcej otwartości na drugiego człowieka i jego problemy. Drugiej osobie należy pomóc, a nie wyśmiewać się z jej kłopotów.
Godna uwagi i polecenia. Chociaż dotyka spraw trudnych, napisana z dystansem i prostym językiem, przez to jest bardzo zrozumiała, czytelna i jasna w odbiorze. Warto po nią sięgnąć, nie po to, aby się dowiedzieć więcej o metodzie in vitro, gdyż to nie jest pozycja naukowa, ale po to, by spróbować zrozumieć osoby, które decydują się na skorzystanie z tej metody i nie oceniać ich, nie znając sytuacji i położenia każdej z par starającej się o dziecko.