Miłość i wojna

Od premiery minęło już jakiś czas 24.03.2021 ale temat i wrażenia na długo zostają w pamięci. Pierwszą książkę, jaką przeczytałam Pana Maxa to była ?Córka Nazisty?, po której ciarki przechodzą mnie do dnia dzisiejszego oraz muszę przyznać, że polubiłam temat wojny z motywem miłosnym, itd. Tak jak w tamtej tak tutaj mamy zakazaną miłość, wojna i obawa przed jutrem. Kochani ja wiem, że cienka nie jest, bo 550 ale uwierzcie mi zorientujesz się, że szybko się czyta. Lubię cegiełki, ale tutaj faktycznie chciałam posiedzieć, czuć książkę i tak było, ale kurka wodna za szybko skończyłam. Nigdy nie patrzcie na objętość to złudne.
Przenosimy się do przodu a dokładnie o 80 lat i pewnego dnia starsza kobieta dostaje tajemniczą przesyłkę, która przedstawia coś na temat jej samej oraz rodziny, ale? Właśnie, dlaczego zawsze jest tak ze pojawia się motyw, ale? tu będzie ciekawie uwięźcie mi. Jak byś poczuła się, kiedy wychowujesz się w rodzinie (tu nie będę pisała czy Zycie było złe lub dobre), ale w pewnym momencie dowiadujesz się, że to wszystko, co wiesz na własny temat, temat rodziny nie jest tym, czym było?! Zaakceptowałabyś? Zostawiła temat w spokoju? Przeczytaj, a poznasz odpowiedz. To ta książka, nad którą pojawiają się różne emocje od złości, spokoju, po złość, nerwy czy jednak będzie tak jak ja sama chce?
Mamy Łódź i rok 1938 i poznajemy Franciszka Brilke, który pewnego dnia poznaje młodą kobietę (Ewa), o której trudno szukać jakiejś informacji. Kobieta sprawia, że życie kilkoro osób ulega zmianie a nasz bohater no cóż??! Zakochuje się, ale jak sam rok wskazuje za chwilę staniemy w obliczu wojny a co za tym idzie? Niepewne jutro niepewność w utrzymaniu uczuć i związku. Wojna to czas, w którym giną najbliżsi, marzenia. Autor opisuje coś ulotnego jak np. kruchość chwili, życia.
W pewnym sensie w tej książce ja np. znalazłam odpowiedź na kilka pytań tzn. może nie dosłownie odpowiedz, ale potwierdzenie tego, czym kieruje się, co chce od życia. Nie będziesz nudził się, ale poznasz mnóstwo momentów chwytających za serce. Opis książki dostępny w necie wiec po części będziecie mogli sprawdzić czy ten temat jest dla was.

Max Czornyj znany nam głównie z makabrycznych thrillerów psychologicznych, fenomenalnych dreszczowców czy też krwawych, pełnych zwrotów akcji kryminałów, tym razem przedstawia się nam w oprawie historycznej. "Miłość i wojna" to jednak nie jego pierwsza próba zmierzenia się z poruszającą powieścią z wydarzeniami historycznymi w tle. Pierwszą taką próbą Czornyja była "Córka nazisty", zresztą była to próba dość udana, jednak nieporównywalna do tego co zaproponował nam w "Miłość i wojna".

"Miłość i wojna" to poruszająca serce historyczna powieść szkatułkowa. Jest to opowieść o utraconej tożsamości (dość powszechny motyw w powieściach umiejscowionych w czasie II wojny światowej), o tajemnicach i miłości w tragicznych realiach wojennych. Akcja powieści rozpoczyna się w Łodzi w 1938 roku. W życiu Franciszka pojawia się tajemnicza Ewa, młoda kobieta o niejasnej przeszłości i wielu sekretach. Zafascynowany Ewą Franciszek zakochuje się w niej, a to uczucie pozostanie dla niego jedyną nadzieją w obliczu nadchodzącej wojny.

Sięgając po książki Maksa Czornyja trudno oczekiwać wrażliwości, delikatności języka, ale w powieści "Miłość i wojna" Czornyj udowadnia jak bogaty i szeroki pisarski warsztat posiada. Czornyj opowiada tą historię bardzo subtelnie, wręcz "szeptem", przepełniają ją metaforyczne ukryte spojrzenia, skradzione uśmiechy, lekkie kobiece kroki i delikatne pociągnięcia pędzlem. Ważnym aspektem tej historii jest sztuka, kolory, faktura, zapachy, opowieści, domysły czy ulotne chwile. Dlatego też w momencie gdy rozpoczyna się wojna czytelnik czuje się niczym wyrzucony z galerii sztuki prosto w błoto. I właśnie najmocniejszą stroną tej powieści jest korzystanie na kontrastach. Ta przedwojenna Łódź to ulotne, piękne wspomnienie, zagubionym sennym marzeniem, które nigdy nie wróci. Natomiast wojna to brutalna rzeczywistość, która wydaje się nie mieć końca. Poczucie beznadziei, smutku, nostalgii, tęsknoty za tymi, którzy zginęli w pożodze zwycięża nad tajemnicami i osobistymi sekretami, które w obliczu tragedii tracą na znaczeniu. Czornyj w tej powieści świetnie ujął umierającą epokę, przemianę i jej konsekwencje. Opowiedział historię poruszającej miłości, okrutnych wyborów i odarcia ze wszelkich złudzeń. Zawarł w niej pełno smaczków, szczegółów, które doskonale, z ogromną wręcz dokładnością rysują przed czytelnikiem obraz niczym w kinie.

Maks Czornyj poraz kolejny udowodnił swój kunszt literacki, zaprezentował ogromną dojrzałość, rozwój warsztatu, a także szerokość horyzontów swych zainteresowań. Także jeśli ktoś chce poznać Czornyja od innej, mniej makabrycznej strony, strony bardziej nostalgicznej, przepełnionej miłością, sztuką, nieśmiertelności idei, a wszystko w warunkach II wojny światowej to jest to coś dla Was.