Miasto głupców

Ostatnio w moje ręce trafiła najnowsza powieść Hanny Greń pod tytułem ,,Miasto Głupców?. Wkraczając w świat wykreowany przez autorkę poznajemy Magdalenę i Krzysztofa Witeckich. Młoda Para zaczyna myśleć o przeprowadzce ? w zasadzie jest to marzenie Magdaleny ? które spełnia się w stosunkowo szybkim czasie, gdyż dziwnym zrządzeniem losu znajdują dom w urokliwym miejscu za bardzo dobrą cenę. Zaczynają remont, tworzone przez nich gniazdko zaczyna nabierać kształtu, coraz bardziej doceniają uroki życia na wsi? niestety nie wszystko idzie po ich myśli i szczęście zaczyna się od nich odwracać. Sąsiedzi, którzy wcześniej byli skorzy do pomocy, przestają z nimi rozmawiać, stają się coraz mniej przychylni, a zwykłe zakupy zaczynają być problematyczne. Magda i Krzysztof czując się pokonani, wracają do miasta, jednakże nie chcąc tak zostawić swoich planów dotyczących przyszłości na wsi. Proszą więc Dionizę Remańską o pomoc w rozwikłaniu tej zagadki, która nie jest tak oczywista jak można by pomyśleć na początku tej historii.

Ponieważ jest to kolejna część z serii z Dioną, wiem czego mogłam się spodziewać po sposobie pisania Hanny Greń, więc tutaj nie było zaskoczenia. Absolutnie się nie zawiodłam! Akcja całej książki była dynamiczna, bardzo wciągnęła mnie główna fabuła, wątek paranormalny dodał kolorytu (swoją drogą podziwiałam głównych bohaterów za opanowanie, kiedy dowiedzieli się o Matyldzie), emocjonujące wspomnienia z przeszłości niejednokrotnie przyprawiały mnie o szybsze bicie serca. Jednakże nie będę udawać ? postać Ratio urzekła mnie totalnie i zostałam przez niego kupiona od pierwszych stron, kiedy w widowiskowy sposób pojawił się u progu domu Diony. Jest to fantastycznie skonstruowany bohater, który z czasem odkrywając każdą warstwę swojej osobowości, pokazuje nam jak bardzo pozory mogą nas mylić. Rezolutny chłopak, który umie gotować, dręczony jest przez demony przeszłości, które nie dają mu o sobie zapomnieć. Finalnie okazuje się kimś zupełnie innym, niż można się tego spodziewać. Uwielbiam jego poczucie humoru, relacja jaką stworzył z Dioną jest rozbrajająca. Bardzo chciałbym spotkać się z nim na kolejnych stronach zapisanych przez Hannę Greń w cyklu z Dionizą Remańską. W tym miejscu dodam też, że bardzo ciekawi mnie w którą stronę skierują się romantyczne perypetie Pani detektyw.

Podsumowując ? uważam, że to jest jedna z najbardziej emocjonujących części z serii, wciągnęła mnie od pierwszych stron. Jak to bywa z cyklami, dobrze jest czytać po kolei każdy tom, jednakże nic straconego jeśli zaczniecie od tej części ? po prostu zapragniecie czytać następne i nadrobić zaległości. Polecam!

?Miasto głupców? to już czwarta część cyklu z Dionizą Remańską i w moim odczuciu najlepsza. Czy na moją ocenę miała wpływ sympatia do głównej bohaterki, rosnąca z każdą kolejną opowieścią? Pewnie częściowo tak, ale tym razem jeszcze większe wrażenie wywarła na mnie skomplikowana intryga, poruszane problemy społeczne i wywołujące uśmiech pokręcone relacje damsko-męskie, z którymi Dioniza będzie próbowała się uporać.

Młode małżeństwo przeprowadza się do niewielkiego miasteczka, którego wszyscy mieszkańcy nagle zaczynają ich ignorować. Para nie ma pojęcia dlaczego spotkała się z bojkotem lokalnej społeczności. Czy może mieć to jakiś związek z tragedią, która rozegrała się tu przed trzydziestu laty? A może z zaniedbanym ogrodem, w którym podobno straszy duch Białej Matyldy? Chcąc wyjaśnić sprawę zatrudniają detektyw, Dionizę Remańską.

Gdy i współcześnie ginie osoba, która mogła znać przyczynę niechęci do nowych mieszkańców, w śledztwo angażuje się również policja. Czy uda im się poznać prawdę, gdy hermetyczna społeczność nie kwapi się do ujawniania swoich tajemnic?

Autorka umiejętnie prowadzi nas po meandrach wydarzeń współczesnych, jak i zdarzeń z przeszłości. Podsuwa kolejne puzzle, z których zaczyna wyłaniać się obraz zakłamania i obłudy, tragedii, do której nie musiało dojść i niewyobrażalnych skutków jakie za sobą pociągnęła.

W tej historii wszystko jest wyważone i spójne. Cudownie płynie się przez kolejne strony, choć często bolesne emocje biorą górę. Uśmiechałam się ze stroszących piórka mężczyzn w otoczeniu Dionizy, ale częściej z rosnącą gulą w gardle przeżywałam dziecięce cierpienie. Z powieści wynika również ważna prawda, że nie należy oceniać ludzi po pozorach, zamykać ich w szufladkach naszych wyobrażeń, a czasami zaufanie i danie szansy przynosi lepsze rezultaty, niż sztywne trzymanie się zasad i przepisów prawa.

?Miasto głupców? autorstwa Hanny Greń to cudowna czytelnicza podróż. To nie tylko świetnie napisany kryminał, ale również swego rodzaju diagnoza kondycji ludzkiej. Czwarty tom serii z Panią detektyw Dionizą Romańską to wnikliwy obraz kilku grup społecznych (w tym rodziny). Ludzkie tajemnice rzucające tu długie cienie. Zmowa milczenia, która pochłania kolejne ofiary, musi zostać przerwana, a zbrodnie muszą ujrzeć światło dzienne. Ogród, który skrywa mroczne tajemnice? i niesamowita znieczulica społeczna to elementy, które zostały niesamowicie wnikliwie i inteligentnie przedstawione. ?Duże miasto, czy małe miasteczko, ludzkie zachowania są bardzo podobne. Lepiej odejść i wmawiać sobie, że nic się nie stało, niż zaangażować się w cudze sprawy?.
Zachwyciła mnie ta książka? zagadka, która porywa, zakończenie, które zaskakuje, postaci, które wzbudzają emocje, klimat, który hipnotyzuje, ilość trudnych zagadnień społecznych, które zmuszają do zatrzymania się i refleksji? a to wszystko w idealnych proporcjach, napisane cudownym językiem.
Genialnie zarysowana postać Ratio wzbudziła mój zachwyt i opiekuńcze instynkty. Jaką przeszłość skrywa ten młody chłopak? Co stanowiło podstawę do nawiązania relacji Ratio z Dionizą?
Wiejska legenda o nawiedzającej ogród Białej Matyldzie rozbudziła moją wyobraźnię? Gorąco polecam lekturę ?Miasta głupców?. To kryminał, który zapada w pamięć z interesującą, wciągającą i dopracowaną fabułą.

"Miasto głupców" to kolejna część serii z Dionizą Remańską. Nie miałam okazji zapoznać się z poprzednimi częściami jednak wcale nie odczułam tego przy czytaniu tej pozycji.

Gdy Witeccy kupowali swój wymarzony dom nic nie wskazywało na nadchodzące kłopoty. Już po kilku dniach okazuje się jednak, że z domem związana jest ponura historia, a ogród podobno nawiedza duch zwany Białą Matyldą. Gdy mieszkańcy miejscowości zaczynają jawnie okazywać swoją nienawiść do nowych mieszkańców, Ci decydują się wrócić do swojego starego mieszkania i poprosić detektywa o pomoc. Tutaj wkracza Dioniza Remańska - młoda , odważna i ambitna detektyw. To co wydawać by się mogło łatwym zadaniem, okazuje się wielkim niebezpieczeństwem dla osób chcących rozwikłać zagadkę. Co wydarzyło się w ogrodzie i dlaczego mieszkańcy tak pilnie strzegą tej tajemnicy?

Książkę czyta się bardzo dobrze. Pióro autorki jest przyjemne i od samego początku wciąga nas w mroczną tajemnicę. Bardzo podobał mi się podział na wydarzenia teraźniejsze i te z przeszłości. Powoli prowadziło nas to do rozwiązania niesamowicie zawikłanej zagadki. Przy wydarzeniach z kiedyś autorka zastosowała bardzo sprytny chwyt , jednak by nie zepsuć Wam historii nie mogę zdradzić cóż to takiego było. ???? Z każdym rozdziałem ciekawość co do wydarzeń z przeszłości i ich powiązań z Dionizą rośnie, a Pani Hanna bardzo płynnie prowadzi nas przez fabułę podając nam coraz więcej wskazówek. Zakończenie bardzo na plus i zaskakujące. Wszystko składa się w spójność całość a ostatnie zdania są świetnym wprowadzeniem do następnej części, po którą z wielką chęcią sięgnę.

Zdecydowanie muszę też nadrobić trzy poprzednie bo bardzo przyjemnie spędza się czas przy książkach ...

Moja ocena 7/10