Mężczyzna, który tańczył tango (twarda)

Co tu dużo mówić - powieść idealnie wstrzeliła się w moje upodobania. Świetnie skonstruowana oparta na historii tanga i szachów zdobyła mój czytelniczy gust, który jest wybredny. Bez zbędnych pochwał, bo każdy musi przekonać się sam - polecam !

Jeszcze nigdy nie spotkałem takiego typu narracji, która płynie i sunie obrazami jakby oglądało się film. Na szacunek zasługuje też świetnie przemyślana fabuła, coś pięknego !

Fabularnie na 10, napięcie akcji na 10, budowanie scen, językowo 20, opisy szachowe i historia tanga - 50 punktów i kolejne 10 na zachwyty. Zatem jest to powieść na 100 %

Szalenie dużo wyniosłem z tej książki. Od dziecka grywam w szachy, ale nie jestem w tym szalenie dobry, a tu autor tak fajnie opisuje tę grę, że jestem zainspirowany by szkolić się w tej materii. To samo z tangiem, o ktorym nie wiedziałem dotąd nic.

Mistrzowsko skonstruowana opowieść! Ani przez moment nie czułam się znurzona, z wielką ciekawością czytałam kolejne strony by dowiedzieć się jak skończy się ta historia. Rewelacyjna książka!

Podczas lektury doznałam prawdziwych emocji. Turniej szachowy o mało nie przyprawił mnie o zawał serca - mój mąż gra w szachy i czasem bierze udział w różnych turniejach - o Kellera bałam się bardziej niż o własnego męża ! Rewelacja.

Poruszyła zmysłami, opowiedziała obrazami, zyskała serce dialogami i uzupełniła biblioteczkę o kolejne godne polecenia dzieło. Powieść z wyższej półki, na którą czekałem cały rok.

To powieść jest fenomenalna, a autor (odwiedził właśnie Kraków!) jest geniuszem ;) Im dłużej ją czytałam, tym większą sprawiała mi przyjemność. Przez pięćset stron cały czas coś się dzieje, ciągle poznajemy nowe fakty, ciągle odsłaniają się przed nami nowe wątki. To nie tylko powieść o uczuciu, które w tak przewrotny sposób wpłynęło na życie Mechy i Maksa, ale o tańcu, szachach, polityce, Włoszech, Francji, Argentynie, macierzyństwie, starości, udawaniu, zdradzie, wyuzdaniu? Jest tutaj niemal wszystko i nie można nie dać się porwać. Nie mogę się doczekać, kiedy znów sięgnę po książkę Pereza-Revertego. Wielkie wow i polecam wszystkim!

Książka elektryzuje od pierwszego zdania. Przyciąga jak magnes i nie daje się od siebie oderwać, dopóki nie dobrnie się do końca. A koniec okazuje się bardzo bliki, bo to co dobre szybko się kończy, a to co fantastyczne, jeszcze szybciej. Na szczęście wrażenia po lekturze pozostają!

Spodziewałam się kolejnej opowieści o miłości, a dostałam klasykę gatunku, literaturę, za która dałabym się pokroić i nie ma w tym krztyny przesady, bo to, co przeżyłam dzięki autorowi nie mógłby sprawić nikt inny, no chyba, że fordanser - główny bohater wziąłby mnie do tańca i zaczęłaby się historia pełna zwrotów i namiętności, strachu i ryzyka, braku opamiętania... Zmysły szalały i szaleją do teraz na samo wspomnienie pięknie zbudowanych scen i obrazów, które płynął za sprawą niesamowitego Pereza-Reverte.

W zupełności zgadzam się z CzerwonąSukienką. Mi również lektura dostarczyła niezapomnianych uniesień i wzruszeń. Ponadto bardzo podoba mi się styl Artura Perez-Revertea który pochłania czytelnika od pierwszych stron, nie pozwalając na odłożenie książki na później. Cudo!

Piękna okładka, intrygujący tekst na odwrocie sprawiły, że z wielkim entuzjazmem podeszłam do lektury. Na szczęście autor mnie nie rozczarował i spędziłam dwa inspirujące wieczory z książką na kolanach. Mężczyzna, który tańczył tango to powieść zmysłowa, przepiękna w formie i treści. Mój zachwyt sięgnął zenitu. Nie pozostaje mi nic innego jak serdecznie ją Państwu polecić, bo ta historia to coś więcej niż marne czytadło. :)