Matka Królów / Jak być kochaną

Opis produktu:

Dwa najgłośniejsze utwory Kazimierza Brandysa, których wersje filmowe weszły do kanonu polskiego kina.
Matka Królów to mikrosaga o warszawskiej rodzinie robotniczej. Autorowi udało się dotrzeć do jądra ciemności rodzącego się wówczas nowego systemu społecznego, który - jak w antycznej tragedii - najpierw doprowadza do upadku, a potem unicestwienia własne dzieci. W skondensowanej narracji śledzimy przedwojenne, wojenne oraz tuż powojenne dzieje Łucji Król oraz jej czterech synów, których los zetknął z prostolinijnym komunistą Wiktorem Lewenem. Opowieść doskonale oddaje aurę polityczną późnych lat 50. XX wieku - czasu zawiedzionych, lecz nie przekreślonych jeszcze nadziei.

Jak być kochaną to poruszająca opowieść o tragicznej miłości z II wojną światową w tle. Gwiazda radiowego słuchowiska, aktorka, protoplastka dzisiejszych celebrytów, w samolocie do Paryża wspomina własne życie - niespełnioną miłość, nienagrodzone poświęcenie w latach wojny, wielką sławę zdobytą przez przypadek - próbuje niejako tym samym dociec odpowiedzi na tytułowe pytanie: jak być kochaną?

Jak być kochaną w 1962 roku zekranizował Wojciech J. Has (nagroda za scenariusz i główną rolę kobiecą na festiwalu w San Francisco). Zagrali m.in. Zbigniew Cybulski i Barbara Krafftówna, której kreację uznano za jedną z najważniejszych w dziejach polskiego filmu.
Matkę Królów zekranizował Janusz Zaorski w 1982 roku. Film zdobył aż 15 nagród (m.in. Srebrnego Niedźwiedzia w Berlinie). Zagrali m.in. Magda Teresa Wójcik, Zbigniew Zapasiewicz, Bogusław Linda i Adam Ferency.


Kazimierz Brandys (1916-2000) - jeden z najwybitniejszych polskich prozaików, eseista i autor scenariuszy filmowych (współpracował m.in. z Andrzejem Wajdą i Wojciechem Jerzym Hasem). Brat publicysty i pisarza historycznego Mariana Brandysa. Był członkiem redakcji tygodników kulturalnych Kuźnica i Nowa Kultura. Zadebiutował w 1946 roku powieścią Drewniany koń, w tym samym roku ukazało się Miasto niepokonane. Od 1946 członek PPR, następnie PZPR, w 1966 r. wystąpił z partii w proteście przeciwko represjom wobec Leszka Kołakowskiego. Od lat siedemdziesiątych związany był z ruchem opozycyjnym. W 1976 roku podpisał tzw. Memoriał 101 do Komisji Nadzwyczajnej Sejmu PRL, którą powołano w związku z przygotowywaniem pamiętnej ustawy o zmianie konstytucji. Jego najbardziej znane utwory to m.in.: Samson, Matka królów, Wariacje pocztowe, Jak być kochaną i inne opowiadania. W latach 1970-1971 był wykładowcą literatury słowiańskiej na Sorbonie. W 1993 roku został odznaczony francuskim Orderem Sztuk Pięknych i Literatury. Zmarł w Paryżu, gdzie mieszkał od lat 80-tych.