SPRAWDŹ STATUS ZAMÓWIENIA
POMOC I KONTAKT
Ulubione
Kategorie

Łysa śpiewaczka. Lekcja. Krzesła

O Akcji

Akcja Podziel się książką skupia się zarówno na najmłodszych, jak i tych najstarszych czytelnikach. W jej ramach możesz przekazać książkę oznaczoną ikoną prezentu na rzecz partnerów akcji, którymi zostali Fundacja Dr Clown oraz Centrum Zdrowego i Aktywnego Seniora. Akcja potrwa przez cały okres Świąt Bożego Narodzenia, aż do końca lutego 2023.
Dowiedz się więcej
  • Promocja
    image-promocja

książka

Wydawnictwo Świat Literacki
Oprawa miękka
Ilość stron 176
  • Dostępność niedostępny

Opis produktu:

Świeżość myśli autora, która jest nadal aktualna oraz jego moc chwytania za serce wynika po części ze swoistej formy jego dzieł, w których manifestuje się zarówno jego nieokiełznane poczucie humoru, jak i skłonność do nihilizmu. Bohaterowie jego komedii, nieograniczeni wymogami tradycyjnej narracji, dryfują po obrzeżach ustanowionych porządków i obnażają ich kruchość i iluzoryczność.
S
Szczegóły
Dział: Książki
Wydawnictwo: Świat Literacki
Oprawa: miękka
Wymiary: 120x200
Ilość stron: 176
ISBN: 83-88612-62-X
Wprowadzono: 13.04.2006

RECENZJE - książki - Łysa śpiewaczka. Lekcja. Krzesła - Eugene Ionesco

Zaloguj się i napisz recenzję - co tydzień do wygrania kod wart 50 zł, darmowa dostawa i punkty Klienta.

4.6/5 ( 7 ocen )
  • 5
    6
  • 4
    0
  • 3
    0
  • 2
    1
  • 1
    0

Wpisz swoje imię lub nick:
Oceń produkt:
Napisz oryginalną recenzję:

Franzuska

ilość recenzji:123

brak oceny 11-07-2008 20:35

Przezabawna ksiażka. Zmuszająca czytelnika do śmiechu, tego zdrowego, szczerego śmiechu, jakiego to nie sposób pohamowac. I czytelnik śmieje się, ba, zawodzi, rubasznie rechocze, czytając to, co napisał wielki Ionesco. I oderwać się nie może, nie może przestać czytać, póki wszystkiego nie przeczyta. Lektura na wakacje jak znalazł – wszak wakacje są czasem radości, śmiechu i zabawy.
Tymczasem, drodzy moi, nie tylko rozbawienie nas było celem owego dramaturga. Chciał on, z głębi duszy swojej, wytknąć nam wszystkie błędy językowe, jakich się dopuszczamy, z powodu pośpiechu czy zwyczajnej niewiedzy. Ale, nie tylko błędy chciał nam wytknąć – wyszydzić chciał, wyśmiać nas… choćby troszeczkę… I udało mu się, oj, udało. Ale przebaczamy, po takiej dawce zabawności i dobrej, po prostu dobrej literatury – przebaczamy. Polecam!

Opinia bierze udział w konkursie

Czy recenzja była pomocna?

Olga

ilość recenzji:270

brak oceny 10-05-2008 18:49

Mistrzostwo! Osiągnięcie na miarę prochu wynalezienia, pisma i komputerów! Szalona przygoda, która załamuje, ofiary swoje pogrąża w bezdennej depresji, gdy sto siedemdziesiąta strona dobiega końca… Czegoś takiego jeszcze nie spotkałam – czytałam Mrożka, Becketta, a i owszem. Zachwycałam się Różewiczem, Gombrowiczem i innym zgoła iczem, lecz Ionesco bije ich wszystkich na głowę i na pióro!
Szaleńcze wizje, nieco kafkowskie klimaty i wojaże w onirycznych oparach absurdu – karnawał bezsensownych słów, które walczą ze sobą o tytuł najbardziej absurdalnej, irracjonalnej, groteskowej wypowiedzi roku, oto Ionesco. Wielki umysł, obszerna wyobraźnia, nieodgadnione zamiary. Wystarczy przeczytać stron kilka początkowych, by zakochać się, zakochać na amen, od wejrzenia pierwszego – i nie ostatniego, co do tego, możecie być pewni. Jeden, maluteńki dramat, które wzrusza do łez, powoduje uzależnienie silne, porównywalne z uzależnieniem od narkotyków czy hazardu. I nie ma zmiłuj – raz zakosztowałeś Ionesco, szukaj dalej, kolekcjonuj opowieści, dramaty, wierszydła upiorne i pochłaniaj, człowiecze nieszczęsny.
Takiego zlepku absurdalnego miodu, pereł groteski i bajkowego irracjonalizmu nie zdarzyło mi się ujrzeć w jednym dziele. A w tej, niewielkich rozmiarów, barwnej książeczce, nie jeden utwór a cała trójca, jeśli wierzyć tylnej części różowej okładki – wielka trójca ionescowych dramatów. Trzy dramaty, trzy równie dziwaczne opowieści – o krzesłach (przy siadaniu sprawdź, czy krzesło jest bezdzietne), lekcji (jak to lekcji) i łysej śpiewaczce (noszącej od lat identyczną fryzurę). Trzy grację, bądź, jak kto woli, trzy mojry – przecinające kruchą, cienką nic ludzkiego żywota. Po lekturze tej książki nic nie będzie takie, jak przed jej poznaniem – gwarantuję!
Zakończy chciałam poradą samego autora, wypowiedzianej zapewnie odnośnie książki czytania: „Ostrożność wprawdzie zbędna, lecz absolutnie konieczna;”.
Uwaga więc, tu mogą być tygrysy! Smacznego.

Opinia bierze udział w konkursie

Czy recenzja była pomocna?

Hobbes

ilość recenzji:45

brak oceny 10-03-2007 19:12

Kto wie, czym jest teatr absurdu, ten będzie zrywał boki ze śmiechu i płakał przez śmiech... Lekcja, Łysa śpiewaczka, Krzesła dostarczają nie tylko rozrywki, ale i stawiają pytania natury egzystencjalnej: o schematyzmy językowe, o samotnośc człowieka i jego zagubienie (krzesła piętrzące się na scenie to symbol osaczania człowieka przez pustkę), brak Boga w świecie i kondycję ludzką, ale przede wszystkim o życie, z którym musimy sobie poradzić, każdy na własny sposób...

Opinia bierze udział w konkursie

Czy recenzja była pomocna?