Lisia dolina

Wiele osób w dzieciństwie miało swoje kryjówki.
Część spędzała w nich samotne chwile, chcąc ukryć się przed światem, część bawiła się tam z rówieśnikami.
Zwykle jednak, jako dorośli ludzie nigdy nie powracali do miejsc dziecięcych zabaw.
Inaczej stało się w przypadku głównego bohatera ?Lisiej doliny?, powieści autorstwa Charlotte Link.
Ryan Lee był drobnym przestępcą, wdawał się w bójki, oszukiwał. Jednak dość sprytnie umykał przed wymiarem sprawiedliwości.
Niestety, Pan Lee miał też chroniczne problemy finansowe, które doprowadziły Go do zguby?
Pożyczył na ogromny procent pieniądze od lichwiarza.
Gdy nastał czas spłaty należności, w głowie mężczyzny powstał niezbyt legalny plan zdobycia potrzebnej kwoty?
Z opuszczonego parkingu porwał kobietę, wyglądającą mu na bogatą. Los podsunął mu Vanessę, wykładowczynię uniwersytetu.
Porywacz umieszcza kobietę w ?Lisiej dolinie?, jaskini, którą odkrył w dzieciństwie. By mieć pewność, że ofiara nie ucieknie, zamyka ją w drewnianej skrzyni.
Ma zamiar zgłosić się do Matthew, męża Vanessy, po okup.
Niestety, zostaje aresztowany za bójkę w barze?
Pobyt w więzieniu ratuje Ryana przed koniecznością spłaty długu(przynajmniej czasowo).
Mężczyznę jednak męczą wyrzuty sumienia w sprawie porwanej.
Zdaje sobie sprawę, że kobieta, jeśli nie zostanie uwolniona, umrze.
Może ją uratować, mówiąc komukolwiek o jej losie, wtedy narazi się na dłuższy wyrok!
Nie, tego Lee zdecydowanie nie chce.
Postanawia poświęcić życie swojej ofiary i milczeć!
W więzieniu poznaje(korespondencyjnie) kobietę-Norę.
Jest to młoda, samotna, rehabilitantka.
Nora staje się ?opiekunką? Ryana. To u niej mieszka mężczyzna, gdy wychodzi na wolność.
Wszyscy znajomi dziewczyny są mocno zaniepokojeni-Dlaczego wybrała kogoś kto jest notowany?
Ona jednak wydaje się być zadurzona w swoim podopiecznym i nie zważa na ostrzeżenia.
Pewnego dnia Ryan wyjawia Norze swoją tajemnicę dotyczącą Vanessy.
Kobieta postanawia sprawdzić te informacje. Jaką prawdę odkryje?
Lee, który nadal ma niespłacone długi i problemy z policją postanawia zniknąć.
Tymczasem ginie Alexia, która była przyjaciółką jego pierwszej ofiary.
Co takiego przydarzyło się kobiecie?
Czy sprawcą był Ryan Lee?
A może miał naśladowcę?
Tą zagadkę musi rozwikłać miejscowa policja
Na powyższe pytania szukamy odpowiedzi, sukcesywnie, czytając powieść.
Stawiamy kolejne hipotezy, tropimy podejrzanego.
Ja wytypowałam prawidłowo chyba za piątym razem.
Oznacza to, że tym razem autorka, skonstruowała, skomplikowaną zagadkę.
Powieść polecam, choć nie jest to najlepsza, moim zdaniem, książka Charlotte Link.

Zmarnowany pomysł na kryminał. Spodziewałam się poszukiwań, zagadki do rozwiązania, a tymczasem miejscami miałam wrażenie, że czytam romans połączony z podręcznikiem psychologii. A podręcznik jest wyjątkowo nudny i łopatologiczny. Wyjątkowo drętwe dialogi, opisy, które niewiele wnoszą do akcji. Kartkowałam, przerzucałam strony i tym sposobem dobrnęłam do końca, cały czas zastanawiając się skąd wzięło się tyle pozytywnych recenzji. Chyba można nazwać tę książkę moim czytelniczym rozczarowaniem.

Z Charlotte Link spotkałam się po raz pierwszy, co prawda słyszałam wiele dobrego o jej książkach, zawsze jednak do czytania trafiało mi się coś innego. Swoją przygodę zaczęłam od Lisiej doliny, która uzyskała od czytelników bardzo dobre oceny. Niewątpliwie największe wrażenie zrobił na mnie początek książki, scena nie tyle przypadkowego, co chciałoby się rzecz pechowego morderstwa. Nie kojarzę innej powieści, która zaskoczyłaby mnie aż tak okrutną zbrodnią rozpoczynającą opowieść. Piękna, dobra i podziwiana profesor Vanessa Willard została porwana dla okupu przez młodego opryszka, który nie raz już balansował na granicy prawa. Jednak wydarzenia potoczyły się zupełnie nie po jego myśli, a proste porwanie dla okupu przemieniło się w zbrodnię, która już na zawsze miała mu spędzać sen z powiek. Ciekawym zabiegiem wykorzystanym przez autorkę książki jest fakt, że całe to wydarzenie zostało owiane tajemnicą, a mąż zaginionej kobiety nigdy nie dowiedział się, co przydarzyło się jego żonie. Kiedy po kilku latach, w tych samych okolicznościach, zginęła jej przyjaciółka, policja nie wiedziała od czego zacząć poszukiwania. Mimo wielu podobieństw łączących te dwie sprawy nie mieli oni dobrego podejrzanego, w końcu sprawca nigdy nie został ujęty. Poza tym nie wiadomo przecież, czy pani profesor nie uciekła zmęczona statecznym życiem u boku tego samego mężczyzny. Link prowadzi nas przez tę historię spokojnie, niemalże denerwująco powoli. Dzięki temu możemy jednak dokładnie poznać sytuację wszystkich bohaterów i zrozumieć ich uczucia. A krąg interesujących osób jest tutaj naprawdę duży- pisarka z jednej strony przedstawia nam doktora Willarda i jego pogrążone w żalu otoczenie, a drugiej walczącego o przetrwanie byłego więźnia i ludzi, którzy wierzą w niego mimo wszystko. Co więcej, wcale nie musi być tak, że to Ci dobrzy wzbudzą naszą szczerą sympatię. Autorka stworzyła interesującą sieć powiązań między wszystkimi uczestnikami tego mrocznego przedstawienia. Najciekawsze jest to, że do samego końca ciężko samemu rozwiązać tę zagadkę, mimo że historia nie wydaje się aż tak skomplikowana. W książce bardzo podoba mi się wiarygodność tej opowieści i fakt, że tak naprawdę ta sytuacja mogłaby przydarzyć się każdemu z nas. Każdy z nas mógłby zostać przypadkową ofiarą przypartego do muru przestępcy. Dużym plusem jest także niestandardowe zakończenie, czyli to co cenię w książkach najbardziej.

Genialne budowanie napięcia przez znaną niemiecką pisarkę kryminałów, Charlotte Link, mogę porównać tylko do mistrzostwa Larsa Keplera (Hipnotyzer). Mroczna atmosfera spotęgowana jest przez to, że autorka nie ujawnia czytelnikom całej prawdy, pozostawia duże pole wyobraźni i domysłom, i raczej nie definiuje sytuacji jednoznacznie. Zdecydowanie polecam.

Jedna z najlepszych książek tej autorki, jaką czytałam. Wielopiętrowa akcja, jak zwykle nacisk położony na psychologię postaci i zagadka, której nie da się samodzielnie rozwikłać. Link ma niezwykła zdolność rozumienia i opisywania słabości naszych charakterów. Umie doskonale unaocznić przykład tego, co w naukach społecznych określa się mianem "anomii wartości". Jeśli zastanawiacie się czasem, jaki proces psychologiczny stoi za morderca, porywaczem czy oszustem, ona wyjaśni to lepiej niż wykład profesora psychologii.
Bo wbrew pozorom wcale nie jest łatwo być złym. Żeby stanąć po ciemnej stronie mocy, trzeba wykonać ciężką psychiczną pracę - przekonać siebie, że ofiara na to zasługuje, że jest to uzasadnione, aby ją skrzywdzić, że sami zaznaliśmy tylu cierpień, iż nam się to należy. Po fakcie trzeba jeszcze stłumić wyrzuty i tu też do dyspozycji jest wiele mechanizmów, w tym najsilniejszy - wyparcie. Link często opisuje konfrontację tych iluzji negatywnych bohateró ze światem. I najczęściej nie kończą się one dobrze...
Lisia dolina, podobnie jak inne powieści tej autorki, nie epatuje przemocą, rzadko pokazuje nam makabryczne szczegóły zbrodni. A mimo to przeraża. Zło jest banalne, tak bardzo nijakie, że mrozi to krew w żyłach.

Strach nie ma tutaj konkretnej twarzy. Strach jest tutaj tajemnicą, która ciągnie się (ale nie nudzi!) przez całą książkę. Fenomenalna fabuła i zaskakujące, dopracowane w nawet najmniejszym szczególe sylwetki psychologiczne bohaterów powodują, że ta książka jest absolutnym, ale to ABSOLUTNYM hitem wśród kryminałów na rynku. Samo ujęcie tak popularnego motywu jakim jest porwanie w taki sposób już zasługuje na ogromną uwagę.

Kozacka powieść! Polecam wszystkim, którzy lubią taki klimat. Autorka postarała się i użyła nad wyraz dużo swojego talentu żeby tak oddać klimat wydarzeń i prowadzić mistrzowską grę psychologiczną z czytelnikami. Trafia prosto w emocje i lęki czytelnika, wywołuje od pierwszych stron to poczucie gęsiej skórki na plecach, a gdy ono narasta, wywodzi nas w pole i zmienia bieg wydarzeń. No mistrzostwo!

Dawno nie czytałem kryminału, który tak wciska w podłogę. Fabuła jest już nawet nie zaskakująca, bo to słowo za mało oddaje to, co stworzyła w swojej głowie i przelała na papier Link. Powiem tak - za nic w świecie nie spodziewałbym się takiego rozwiązania historii. A do samego zakończenia mrocznie i z grozą byłem prowadzony przez pięknie i spójnie napisanych prawie 500 stron. Warto!

Porwania, kidnapping, żądania okupu to chyba najczęściej wykorzystywane tematy przez twórców książek, filmów, itd. Wielkim mistrzostwem jest zrobić z tego banalnego tematu coś oryginalnego i pozostającego w pamięci odbiorcy. Udało się to Charlotte Link ? ?Lisia dolina? przykuwa uwagę czytelnika od pierwszych stron i nie opuszcza aż do końca. Zaskakuje, wzbudza ciekawość i szokuje. Doskonała powieść w dorobku tej pisarki, chyba jedna z najlepszych, jakie czytałam. Wyobraźcie sobie porwanie dla okupu, gdzie porwana z góry skazana jest na porażkę, bo jej porywacz ląduje w więzieniu, osadzony za inny czyn. Zamknięta w skrzyni, w jaskini, kobieta, zdana jest na okrutną śmierć, w strachu, głodzie, samotności?. Bezsilna i zrozpaczona. Niewłaściwe miejsce i niewłaściwy czas stały się przyczyną śmierci kobiety ? tak niewiele trzeba, aby czyjeś życie runęło w gruzach. Taki los spotkał Vanessę, a wszystko przez głupią kłótnię z mężem?. Ale po kolei. Vanessa i Matthew Willard wracali do domu z odwiedzin. Wybrali dłuższą drogę, aby odpocząć , zrelaksować się, podziwiać widoki i pospacerować. Efekt był taki, że pokłócili się po drodze, a kiedy zatrzymali się na parkingu ? Mathew sam poszedł na spacer z psem, a Vanessa została przy samochodzie. Kiedy wrócił, po żonie nie został żaden ślad, rozpłynęła się w powietrzu. Żmudne poszukiwania trwały bardzo długo, ale nic nie przyniosły. Zgorzkniały mężczyzna wciąż przeżywa utratę żony. Tymczasem sprawca porwania, po odbyciu kary, wychodzi z więzienia i zamieszkuje u kobiety, z którą nawiązał kontakt podczas odsiadki. Jest przerażony, bo jest winny dużą kwotę gangsterowi, z którym nie ma żartów. Wokół niego zaczynają dziać się dziwne rzeczy ? ciężko pobita zostaje jego dawna dziewczyna, ginie matka? O co chodzi? Czyżby prześladowała go porwana kobieta? Nie ma odwagi udać się do miejsca, gdzie pogrzebał ją żywcem. W pewnym momencie, nie wytrzymuje presji i wyznaje swoje winy przyjaciółce, ta rusza do Lisiej doliny?.. ?Lisia dolina? to genialne połączenie thrillera psychologicznego z kryminałem i powieścią sensacyjną. Trzymająca w napięciu od początku do samego końca, zaskakująca i wstrząsająca. Intryga jest tak precyzyjnie skonstruowana, przemyślana i dopracowana w najmniejszych szczegółach, że wzbudziła mój podziw. Finał mnie zaskoczył, a niektóre sceny przyprawiły o gęsią skórkę. Pochłaniałam tę powieść z wypiekami na twarzy i mętlikiem w głowie. Autorka skutecznie bowiem zwodziła mnie, podsuwając coraz to nowe wizje, po czym totalnie zaskoczyła na końcu. Charlotte Link wykazała się w mistrzostwem, nie tylko przy tworzeniu fabuły, ale również przy tworzeniu skomplikowanych psychologicznie sylwetek bohaterów, bardzo zróżnicowanych. Charlotte Link pisze nierówno, ale ?Lisia Dolina? mnie zachwyciła. Jeśli macie ochotę na moc emocji i ?gęsią skórkę? podczas czytania ? polecam serdecznie!

Porwanie to jeden z bardziej popularnych motywów wykorzystywanych przez twórców wszelkiej maści kryminałów, powieści sensacyjnych czy thrillerów psychologicznych, w dodatku z różnym skutkiem. Kiedy jednak bierze go na warsztat autor formatu Charlotte Link, pisarki nie tylko poczytnej, ale i utalentowanej, czytelnik może być pewien, że przeniesiony na karty powieści i zgrabnie wpleciony w fabułę stanie się dowodem na to, że wciąż jeszcze w tym temacie może powstać coś oryginalnego, zaskakującego i absolutnie wyjątkowego. Choć "Lisia dolina" jest moim drugim - po "Przerwanym milczeniu" - spotkaniem z twórczością niemieckiej pisarki i zważywszy na to, że długoletnie obcowanie z literaturą kryminalną w dużym stopniu uodporniło mnie na sztuczki jej twórców, Charlotte Link przebojem zdobywa moją prywatną listę książkowych hitów odrzucając schematy, nowatorsko i kreatywnie posługując się znanymi motywami rozwiewając przy tym nudę i wywołując dawno zapomniany dreszczyk ekscytacji.

Długa podróż z walijskiego Holyhead do Swansea zapisała się w pamięci Matthew Willarda nie z powodu malowniczych widoków czy odprężającej rozmowy z siedzącą na fotelu pasażera żoną. Była to podróż, która wywróciła życie mężczyzny do góry nogami i zakończyła się niewyobrażalną tragedią. Postój na malowniczo położonym, opustoszałym parkingu dla ukojenia nerwów podrażnionych małżeńską sprzeczką, krótki, samotny spacer z psem i odkrycie dokonane po powrocie, że Vanessa, z którą rozstał się w niezgodzie, w tym czasie zniknęła bez śladu, przemieniły się w koszmarne, nieustannie dręczące wspomnienie. Policja okazała się w tej sprawie bezsilna, nigdy nie natrafiła na jakikolwiek ślad zaginionej Vanessy ani nie wpadła na trop porywacza.
A jest nim niejaki Ryan Lee, recydywista i raczej pechowy drobny kryminalista, który zdecydował się na porwanie dla okupu doprowadzony do ostateczności przez miejscowego gangstera domagającego się spłaty długu. Uwięził on Vanessę w miejscu zwanym przez niego Lisią Doliną z zamiarem uwolnienia jej po otrzymaniu okupu. Niestety zostaje aresztowany przez policję za udział w bójce i trafia do więzienia, skazując tym samym kobietę na potworną śmierć w męczarniach. Ryan nie ma odwagi przyznać się własnemu adwokatowi do porwania, choć tylko natychmiastowa interwencja może ocalić życie Vanessy. Po trzech latach odsiadki Lee wychodzi na wolność i niemal od razu w jego otoczeniu zaczynają dziać się niepokojące rzeczy; na domiar złego w okolicy ginie kolejna kobieta, w podobnych jak przed laty okolicznościach, będąca w dodatku przyjaciółką Matthew Willarda. Choć nikt, za wyjątkiem Ryana Lee nie wie, co stało się z Vanessą, ktoś najwyraźniej powtarza scenariusz tamtego uprowadzenia. Czy ktoś jeszcze jest zamieszany w sprawę niewyjaśnionego porwania sprzed trzech lat? A jeśli tak, dlaczego wybrał ten właśnie moment?

Charlotte Link po raz kolejny mnie zachwyciła. Przede wszystkim precyzyjnie skonstruowaną intrygą, która z każdą odwracaną stronicą zatacza coraz szersze kręgi, nieoczekiwanie rozwija się w najbardziej nieprawdopodobnych kierunkach wciągając czytelnika w misternie zastawione pułapki fabuły, wiodąc bezdrożami fałszywych tropów, co rusz zaskakując spektakularnymi zwrotami akcji i jeżąc włos na głowie iskrzącą od nieustannego napięcia atmosferą. Dzięki temu "Lisia dolina" jest po mistrzowsku skonstruowanym thrillerem sensacyjnym wymagającym od czytelnika niepodzielnej uwagi i umysłowej gimnastyki, gdyż niemal do samego końca trudno zorientować się kto jest sprawcą i jakie motywy kierowały jego postępowaniem. Rozwiązanie zagadki jest zaś tyleż niespodziewane, co szokujące, a przy tym maksymalnie satysfakcjonujące. Dopiero po zakończeniu lektury naszła mnie refleksja, że właściwie cały czas było ono w zasięgu percepcji czytelnika, tak jednak niepozorne, czy raczej: tak doskonale zakamuflowane, że po prostu czapki z głów!
Genialne obsadzenie roli czarnego charakteru świadczy ponadto o nadzwyczaj dogłębnej znajomości ludzkiej psychiki i rządzących nią mechanizmów - Charlotte Link nakreśliła portrety bohaterów tak przekonująco i wiarygodnie, że ich czyny i motywacje nie budzą najmniejszych wątpliwości i zastrzeżeń. Co więcej, żaden z bohaterów nie został potraktowany po macoszemu, każdy z nich zdaje się żyć własnym życiem - tak pieczołowicie i drobiazgowo został wykreowany, tak realistycznie i pełnokrwiście zarazem. Niemiecka pisarka, kreśląc portrety psychologiczne, robi to w sposób, który - mając w pamięci lekturę "Przerwanego milczenia", mogłabym chyba uznać za charakterystyczny dla Link: zwracając uwagę na mnóstwo istotnych kwestii społecznych i różnorodność relacji międzyludzkich, zgrabnie wplecionych w fabułę. Mamy tu więc traumę związaną z zaginięciem bliskiej osoby i koszmarną niepewnością co do jej losu, wyniszczającą psychikę, uniemożliwiającą ułożenie sobie normalnego życia, dręczącą nieustannymi wyrzutami sumienia; mamy dramat próbującego powrócić na łono społeczeństwa recydywisty, któremu nie tak łatwo zerwać z kryminalną przeszłością oraz nieszczęśliwej kobiety, która nawiązuje toksyczną relację z byłym więźniem w nadziei na to, że uzależni go od siebie emocjonalnie i nigdy już nie będzie samotna. Dylematy matki rozdartej między miłością do syna-kryminalisty i wyrzutami sumienia a poczuciem sprawiedliwości czy żony - perfekcjonistki dążącej do doskonałości w życiu prywatnym i zawodowym kosztem rodziny - przekrój problemów społecznych jest naprawdę szeroki, a jednocześnie tak dobrany, że tworzy arcyciekawą osnowę fabularną powieści i ukazuje niewygodną prawdę: jak w istocie niewiele wiemy o bliskich nam osobach i jak bardzo możemy pomylić się w ich ocenie. Ani razu nie odniosłam też wrażenia, że którakolwiek z poruszanych przez autorkę kwestii została potraktowana ulgowo: Link nie tylko zwraca naszą uwagę na istnienie pewnych problemów społecznych, ale także poddaje je analizie zachęcającej do głębszych przemyśleń. Moim zdaniem to prawdziwa sztuka skomponować trzymający w napięciu thriller nie tylko brawurowo realizujący założenia gatunku, ale oferujący czytelnikowi o wiele więcej, niż ten mógłby się spodziewać, ale również łączący w sobie najlepsze cechy powieści psychologicznej i obyczajowej. Charlotte Link sprostała wyzwaniu po raz kolejny tworząc powieść najwyższej klasy, satysfakcjonującą pod każdym względem nawet takiego kryminalnego wyjadacza jak ja. Znakiem czasów staje się, że pisarz popularny jest automatycznie uznawany za utalentowanego i dobrego w swoim fachu; w przypadku Charlotte Link ten mechanizm akurat się potwierdza. Z niecierpliwością czekam na kolejne książki autorki, która już dołączyła do grona moich literackich ulubieńców.

Rynek od dawna zalewają lepsze i gorsze kryminały, które czasami zręczniej lub mniej sprawnie mieszane są z literaturą grozy, fantastyką lub horrorem. Ciężko wśród takiej fali wybrać te perełki, którym warto poświęcić kilka dłuższych wieczorów po to, by zatopić się w naprawdę dobrej historii z rozbudowaną fabułą i wielowątkową akcją. "Lisia dolina" Charlotte Link jest jedną z takich perełek. Jeśli jeszcze nie udało Wam się jej złapać, to z całego serca polecam - tak samo fanom gatunku, jak i tym, którzy na co dzień obcują z trochę inną literaturą
"Lisia dolina" to historia jakich wiele. Matthew Willard ma pracę, auto, żonę i psa. Ot, całkiem dobrze poukładany gość, który wiedzie życie takie, jak większość jego sąsiadów. Co wieczór wybiera się na długie spacery ze swoim czworonogiem i?akcja powieści zaczyna się właśnie w tym momencie. Jedno z takich wyjść kończy się tragicznie, bo po czekającej na parkingu żonie pozostało tylko puste auto z wyłączonym silnikiem. Willard nie wie co mogło się stać, ale jest pewien, że jego żona nie zostawiła go tak po prostu. Kilka stron dalej pojawia się gorszy niż zły charakter, czyli porywacz i kryminalista Ryan Lee. Nie zdąży jednak zrealizować swojego planu wobec porwanej i jej męża, bowiem trafia za kratki z zupełnie innego powodu. To jednak nie znaczy, że Vanessa jest bezpieczna. To znaczy tylko tyle, że grozi jej o wiele większe niebezpieczeństwo. Wszystko potem jakby trochę się uspokaja, mija kilka długich lat i historia się powtarza. Bo jak wiemy, ma ona niestety to do siebie, że bardzo lubi to robić.
Książka Link wciąga od pierwszych stron. Jest bardzo ciemno, deszczowo, a zza każdego rogu wychyla się mocno zagęszczona i dobrze znana fanom gatunku, groza. Czyta się przyjemnie, szczególnie jeśli ktoś uwielbia mieć ciarki na plecach właściwie do ostatniego akapitu. Czyta się jeszcze lepiej tym, którzy lubią je mieć jeszcze kilka długich chwil po odłożeniu tomu na półkę. Prawie 500 stron pochłania się szybko, bo historia jest naprawdę interesująca. Trzeba tutaj uchylić czoła przed autorką, bo stworzyła naprawdę rozbudowaną i zaskakującą fabułę. Czytelnik w pewnym momencie może uświadomić sobie, że niewielu rzeczy jest już w tej książce pewny poza tą jedną - że kolejny akapit znów totalnie odwróci akcję. Każda z postaci ma charakter i została bardzo zmyślnie zaplanowana, co też jest warte tutaj uznania. Link ma tę zadziwiającą zdolność łączenia wątków psychologicznych (choćby analizy zachowań sprawcy) z bardzo wartką fabułą pełną nerwowych działań, przerażającego napięcia, strachu i intryg. Bardziej zachwalać już nie potrafię i nie chcę - sprawdźcie sami, tylko nie miejcie do pisarki pretensji, proszę, o to, że 500 stron to zdecydowanie za mało. Polecam!