SPRAWDŹ STATUS ZAMÓWIENIA
POMOC I KONTAKT
Ulubione
Kategorie

Leśna polana

Leśna trylogia Tom 1

O Akcji

Akcja Podziel się książką skupia się zarówno na najmłodszych, jak i tych najstarszych czytelnikach. W jej ramach możesz przekazać książkę oznaczoną ikoną prezentu na rzecz partnerów akcji, którymi zostali Fundacja Dr Clown oraz Centrum Zdrowego i Aktywnego Seniora. Akcja potrwa przez cały okres Świąt Bożego Narodzenia, aż do końca lutego 2023.
Dowiedz się więcej
  • Promocja
    image-promocja

książka

Wydawnictwo Znak
Data wydania 2016
Oprawa miękka
Ilość stron 288

Opis produktu:

Czy wszystkie życiowe porażki i niegodziwości można tłumaczyć trudnym dzieciństwem? Jeśli tak, to trzej bracia Prado - Wiktor, Marcin i Patryk - mogliby się stoczyć na samo dno i obwiniać tego, który zamienił pierwsze lata ich życia w piekło: swojego ojczyma.
Trzy przyjaciółki - Gabrysia, Majka i Julia - też nie miały najłatwiej. O Majce i Julii rodzice zapomnieli, a Gabriela od najmłodszych lat musiała dbać o siebie i o przybranego ojca, którego ubeckie tortury pozbawiły zdrowia i sił.

Pierwszy tom Leśnej Trylogii opowiada o dramatycznych losach Gabrieli i Wiktora, których łączy miłość, ale dzieli Zło bezwzględne i okrutne, nie cofające się przed niczym...
Jest jednak zakątek, w którym ich drogi muszą się przeciąć: mały domek, ukryty gdzieś w lesie, w otoczeniu wiekowych świerków: Leśna Polana.

Są już tak blisko tego miejsca... Tak blisko odnalezienia powtórnie siebie i swojej miłości... Ale Zło nie odpuszcza. Nigdy.

Katarzyna Michalak zajmuje pierwsze miejsce w rankingu najpopularniejszych pisarzy w ubiegłym roku (w grupie zaangażowanych czytelników). Autorka `Leśnej Polany` wyprzedza w tym zestawieniu m.in. Stephena Kinga, Norę Roberts czy Paulo Coelho.

Katarzyna Michalak - autorka ponad trzydziestu bestsellerów, takich jak Poczekajka, Ogród Kamili czy Nie oddam dzieci!. Opowiada poruszające historie obyczajowe, lecz równie doskonale odnajduje się w literaturze sensacyjnej oraz fantasy. Każda kolejna jej książka to najwyższe notowania na listach bestsellerów, dziesiątki tysięcy sprzedanych egzemplarzy i coraz liczniejsze grono wiernych czytelników.
S
Szczegóły
Dział: Książki
Wydawnictwo: Znak
Oprawa: miękka
Okładka: miękka
Rok publikacji: 2016
Wymiary: 144x205
Ilość stron: 288
ISBN: 978-83-240-3690-5
Wprowadzono: 15.11.2016

RECENZJE - książki - Leśna polana, Leśna trylogia Tom 1 - Katarzyna Michalak

Zaloguj się i napisz recenzję - co tydzień do wygrania kod wart 50 zł, darmowa dostawa i punkty Klienta.

1.5/5 ( 84 oceny )
  • 5
    8
  • 4
    0
  • 3
    1
  • 2
    12
  • 1
    63

Wpisz swoje imię lub nick:
Oceń produkt:
Napisz oryginalną recenzję:

Joanna A. PrzeCzytajka

ilość recenzji:148

brak oceny 5-06-2018 11:28

Po kilku odcinkach już wiedziałam, że ta książka to mój kolejny "must have" i nie omieszkam się pochwalić, że mam i ja. Dodatkowo w cudownej Księgarnii Autorska zapakowano mi ją przepięknie.
Nachwaliłam się już więc do sedna.
"Leśna Polana" Katarzyny Michalak to książka otwierający nowy cykl tej autorki. Jest to powieść obyczajowa, w której fabułę pisarka wplotła wydarzenia z XX-wiecznej historii Polski.

Trzy przyjaciółki, jeden stary dom pośrodku lasu. I tajemnica?
Czy wszystkie życiowe porażki i niegodziwości można tłumaczyć trudnym dzieciństwem? Jeśli tak, to trzej bracia Prado ? Wiktor, Marcin i Patryk ? mogliby się stoczyć na samo dno i obwiniać tego, który zamienił pierwsze lata ich życia w piekło: swojego ojczyma.
Trzy przyjaciółki ? Gabrysia, Majka i Julia ? też nie miały najłatwiej. O Majce i Julii rodzice zapomnieli, a Gabriela od najmłodszych lat musiała dbać o siebie i o przybranego ojca, którego ubeckie tortury pozbawiły zdrowia i sił.
Pierwszy tom Leśnej Trylogii opowiada o dramatycznych losach Gabrieli i Wiktora, których łączy miłość, ale dzieli Zło bezwzględne i okrutne, nie cofające się przed niczym?
Jest jednak zakątek, w którym ich drogi muszą się przeciąć: mały domek, ukryty gdzieś w lesie, w otoczeniu wiekowych świerków: Leśna Polana.
Są już tak blisko tego miejsca?
Tak blisko odnalezienia powtórnie siebie i swojej miłości?
Ale Zło nie odpuszcza.
Nigdy.



Muszę z niekłamanym podziwem przyznać, że jest to znakomicie rozplanowana powieść. Mimo, że o miłości, brak w niej słodkiego przerysowania. Kiedy zaczynałam ją czytać spodziewałam się czegoś zupełnie innego, bardziej podobnego do spokojnych wyważonych powieści autorstwa pani Kasi, jakie czytałam wcześniej. Zwrot akcji przeszedł moje najśmielsze oczekiwania, zaskoczył i zaszokował, a jednocześnie bardzo mocno zainteresował zwłaszcza, że to co opisuje działo się naprawdę w Polsce. Napisana świetnym piórem. Dochodziło do mnie jej każde słowo, nie znalazłam w niej momentów, które chciałoby się czym prędzej przeskoczyć, ominąć. Od początku do końca interesująca i poruszająca.
Póki co bardzo mocno polecam "Leśną polanę" .

Opinia bierze udział w konkursie

Czy recenzja była pomocna?

Aga K.

ilość recenzji:1

brak oceny 15-03-2017 09:02

Zweryfikowany zakup

Autor tej opinii jest naszym klientem. Kupił ten produkt w naszym sklepie.

Przepiękna książka , która oprócz wątku miłosnego opowiada o przyjaźni , trudnych decyzjach i ogromnemu poświęceniu się dla drugiej osoby .

Czy recenzja była pomocna?

Luka

ilość recenzji:863

brak oceny 21-02-2017 11:00

Wciągająca historia miłosna ze złą przeszłością w tle, z którą główni bohaterowie muszą mierzyć się każdego dnia. Szczęście znajdują w gąszczu lasu, na łonie dzikiej natury. "Leśna polana" to połączenie trudnych udręk codzienności, z którymi nie jeden z nas walczy, ale także pięknej, bajecznej przygody, o której każdy z nas marzy. Jest płacz ze smutku, jest płacz ze wzruszenia. Katarzyna Michalak zdecydowanie wie jak wydobyć skrajne emocje z czytelnika. Czekam na więcej dzieł tej wspaniałej autorki ;)

Czy recenzja była pomocna?

Marta

ilość recenzji:863

brak oceny 20-01-2017 14:38

Książki Katarzyny Michalak bardzo służą mi, jako literatura odprężająca ? lekka, przyjemna, momentami wzruszająca. W tym konkretnym przypadku autorka pokusiła się o dodanie tła historycznego i psychologicznego, co zdecydowanie podnosi rangę tej powieści. Jest to znakomicie rozplanowana powieść, która mimo traktowania przede wszystkim o miłości, brak w niej słodkiego przerysowania. Od początku do końca interesująca i poruszająca. Czytałam ją z wielkim zainteresowaniem aż do ostatniej strony. Polecam!

Czy recenzja była pomocna?

Kasia

ilość recenzji:863

brak oceny 17-01-2017 20:23

Pani Katarzyna Michalak po raz kolejny zachwyciła mnie swoją powieścią. Znów otrzymałam historię, która niejednokrotnie doprowadziła mnie do łez, by ostatecznie, tak jak zawsze zresztą, nieść dużo nadziei i uśmiechu. To książka momentami bardzo trudna i smutna, szczególnie gdy wczytujemy się w wątki dotyczące przeszłości głównych bohaterów, ale mimo wszystko idealnie nadaje się na długie wieczory w wygodnym fotelu. W końcu i tak wygrywa miłość!

Czy recenzja była pomocna?

Anna Kaczmar

ilość recenzji:73

brak oceny 24-12-2016 13:08

Leśna Polana to najnowsza powieść Katarzyny Michalak, która inicjuje Leśną trylogię, czyli opowieść o zagmatwanych losach trzech przyjaciółek.


Bohaterką pierwszego tomu jest Gabrysia, której życie nie oszczędzało. Dobiegająca czterdziestki kobieta opiekuje się schorowanym ojcem, który był więźniem UB i wspomina bolesne wydarzenia z przeszłości. Mimo upływu lat oraz traumatycznego wydarzenia, które odcisnęło silne piętno na jej psychice, kobieta nadal darzy uczuciem dawnego ukochanego Wiktora. Lata temu mężczyzna z nieznanych powodów porzucił ją w momencie, w którym najbardziej potrzebowała jego wsparcia. Co działo się z Gabrysią od tamtego czasu skryte jest za woalem domysłów, które wraz z przyjaciółkami kobiety, snuje czytelnik. Stopniowo, krok po kroku zbliżamy się do odkrycia przerażającej prawdy, która wyzwala ogromne emocje.

Nie miałam okazji zapoznać się z całą twórczością pani Michalak, ale po lekturze Leśnej polany pojawiły się u mnie różne sprzeczne uczucia. Pomysł na historię o ludziach dotkniętych wstrząsającymi wydarzeniami, którzy mają szansę na szczęście jest często powtarzany w literaturze kobiecej. W tym przypadku zamierzenia były dobre, ale sama realizacja pozostawia wiele do życzenia. Niestety autorka popada ze skrajności w skrajność- na przemian próbuje wzruszyć czytelnika ckliwymi momentami rodem z amerykańskich komedii romantycznych, by potem przejść do przepełnionych detalami opisów tortur zadawanych więźniom politycznym oraz małym dzieciom przez Kuchtę. Zapewne zamiarem autorki było zwrócenie uwagi na wątek historyczny.

Również pod względem redakcyjnym książka posiada niedociągnięcia. Rażą błędy typu ?kiwną zamiast kiwnął oraz wiele powtórzeń, w szczególności w charakterystykach głównych bohaterów. Uważam, że nie jest potrzebne ciągłe opisywanie postaci za pomocą tych samych słów, które czytelnik przyswoił sobie w trakcie czytania wcześniejszych stron powieści.

Fabuła dotycząca braci i przyjaciółek brzmi zaskakująco przewidywalnie, a motyw kobiety, która ciągnie przyjaciółki w różne zakątki kraju w poszukiwaniu domu marzeń, mimo że nie ma pieniędzy, jest wtórny, bo pojawiający się w nieco zmienionej formie w poprzednich książkach autorki, np. Rok w Poziomce.

Kolejna kwestia to bohaterowie, którzy wydają się bardzo odrealnieni i nieprzystający do współczesnej rzeczywistości. Są to postaci nakreślone bardzo stereotypowo, które czytelnik może lubić lub nienawidzić- w kwestii etyki powieści świat przedstawiony jest kontrastowo czarny-biały, bez możliwości odcieni szarości. Takim stereotypem jest wizerunek złego faceta nakreślony w następujący sposób: to starszy mężczyzna z brzuszkiem, alkoholik stosujący przemoc wobec młodszej partnerki. Podobno taki podtatusiały typ pociąga Julkę, która wchodzi w relacje tylko z takimi mężczyznami i daje sobą poniewierać. Z jednej strony dziewczyna jest utrzymanką takiego osobnika, bo nie pracuje i nie ma mieszkania, a z drugiej przyjaciółki wmawiają jej, że jest stale wykorzystywana. Bohaterowie i bohaterki książki często mówią lub robią dziwne rzeczy, np. bracia Prado opowiadają o swoich traumatycznych przeżyciach zupełnie obcej osobie.

Prawdopodobnie pośrednim celem autorki mogło być także zwrócenie uwagi czytelników na tematy nadal będące tabu w polskiej rzeczywistości, np. depresja, próba samobójcza, anoreksja, nimfomania, czy przemoc wobec kobiet i dzieci. Jednakże sposób przedstawienia wydaje mi się niewystarczający i bardzo pobieżny. Autorka mogła nieco bardziej zgłębić się w tej tematyce i pokazać tło dotyczące tych wydarzeń, np. szerzej opisać sposoby leczenia osób z zaburzeniami odżywiania, czy mechanizm uzyskiwania pomocy w przypadku przemocy fizycznej i psychicznej. Rozumiem, że pisarka nie mogła tego zrobić z powodu objętości książki, ale niedosyt we mnie pozostał.

Niektórym powieść może się podobać, bo ma wzbudzać emocje, a w szczególności współczucie dla doświadczonych przez los bohaterów. Jednakże fabuła mogłaby być nieco bardziej przemyślana i mniej przewidywalna. Zarówno postaci męskie, jak i żeńskie wydają się ludźmi działającymi bez żadnego planu i pod wpływem chwili. Każdy z nich ma swoją ciemną stronę, która ma ich uszlachetniać poprzez cierpienie, ale to zabieg wydający się niezbyt dopracowany. Całość wydaje się bardzo nieprawdopodobna i oderwana od rzeczywistości. Fabuła mająca poruszać do głębi wzrusza, ale wydaje się, że czegoś jej brakuje. Także zakończenie prosi o więcej. Wydaje się, jakby zostało na siłę ucięte z większej partii książki i wprowadzone po to, aby zrobić kolejną część i namówić czytelnika do kupna kolejnej części.

Mimo, że powieść czyta się dość szybko i można w niej znaleźć lepsze momenty, to jest mi trudno polecić tę książkę. Z jednej strony zaskakuje infantylność i przewidywalność fabuły, a z drugiej niedorzeczność wykreowanych postaci. Leśna Polana to dobre czytadło, niewymagające głębszej refleksji, które ma umilić czas wolny. Niestety to nie jest książka, która zyskałaby w moim przekonaniu miano mistrzowskiej powieści obyczajowej. Powieść mogę polecić tylko zagorzałym wielbicielkom prozy Katarzyny Michalak.

Opinia bierze udział w konkursie

Czy recenzja była pomocna?

Klaudia Nadolna

ilość recenzji:166

brak oceny 10-12-2016 22:21

Gabrysia, Maja i Julia, trzy przyjaciółki, które połączyła trudna przeszłość. Poznają się w ośrodku leczniczym, gdzie trwa ich rekonwalescencja. Jakby to miejsce pięknie nie nazwać, dla nich zawsze to będzie klinika psychiatryczna. Julia walczyła z jadłowstrętem, Maja leczyła się z depresji, natomiast Gabriela... jej powód pobytu w tym miejscu był niejasny. Od tego momentu stają się nierozłączne, niczym siostry, które łączą więzy krwi.

Patryk, Marcin i Wiktor, wielcy bracia Prado. Dorobili się majątku, wspięli na szczyt, choć zaczynali na dnie. Po przerażającym dzieciństwie, gdzie ojczym brutalnie znęcał się nad najstarszym z nich, w końcu udaje im się uciec. Pieczę nad młodszymi bliźniakami przejmuje Wiktor. Od tej pory to on jest ich ojcem, bratem, przyjacielem i opiekunem. Choć rodziną tak naprawdę nie są, jeśli liczyć więzy krwi.

Wiktor i Gabrysia... niespodziewane spotkanie, równie niespodziewane gorące uczucie i niezapowiedziany koniec. Ten związek zmieni całe ich życie, nawet wiele lat po ostatnim spotkaniu będzie decydował o teraźniejszości.

Co, jeśli przez nieoczekiwany splot wypadków sprawi, że przeszłość wdepnie butami w ich obecne życie, a wszystko co stracili będą w stanie odzyskać? Czy przeszkoda, która poprzednim razem okazała się nie do przeskoczenia teraz będzie niewidocznym problemem, z którym sobie z łatwością poradzą? Czy człowiek może się zmienić, czy kat już zawsze będzie katem?

Katarzyna Michalak to autorka dobrze znana w literackim świecie. Znana zarówno z emocjonujących, pełnych życia książek, jak i hurtowych wydań. Specjalizuje się w literaturze obyczajowej. Czy "Leśna Polana" również przyniesie jej sukces?

Książek powyższej autorki przeczytałam dotychczas tylko trzy, w czym jedna to ta, o której dziś opowiem. Po tak krótkim zapoznaniu (patrząc na cały dorobek pisarki) trudno określić swoje stanowisko, jednak mogę z ręką na serce stwierdzić, że wszystkie trzy lektury okazały się strzałem w dziesiątkę. Uwielbiam książki nacechowane emocjami, a Katarzyna Michalak z pewnością wie, jak je przekazać. Wiem również, że zdania na temat Pani Kasi są mocno podzielone, jednak ja opowiadam się zdecydowanie za tym, że autorka ma w sobie duży potencjał, który w całości wykorzystuje.

"Leśna Polana" to książka obyczajowa, która odbiega od typowych romansideł. Całą swoją uwagę skupia bowiem na cierpieniu głównych bohaterów, ich relacjach z otoczeniem, rodziną czy partnerami. Nie poświęca całej uwagi na miłość, stanowi ona tylko podstawę, która nie jest głównym tematem. W wątek wplata również wydarzenia z historii Polski, o karcerach na Rakowieckiej, gdzie torturowano ludzi w najbardziej bestialski sposób.

Bohaterowie są nakreśleni w sposób wyrazisty, wiarygodny, lecz jednostajny. Dobro nie miesza się ze złem, każdy ma swój określony stosunek do rzeczywistości, którego się trzyma. Ich wątki łączą się, tworząc spójną całość, w czym widać pracę autorki. Mimo kilku różnych przeszłości, różnorodnych historii udało się spleść je w jedną książką, gdzie mamy spójność.

Styl jest prosty, co z reguły spotkamy w powieściach obyczajowych. Mają one bowiem na celu przedstawić pewną historię, która mogłaby mieć miejsce w realnym świecie. Czytelnik musi się wczuć w klimat, zjednać z bohaterami i zrozumieć fabułę, nie trudząc się przy tym. Musi to przyjść samoistnie, więc lektura musi być przyjemna w odbiorze.

Ta książka wyróżnia się swoją daleko idącą przeszłością, która ma wpływ na obecne życie naszych bohaterów, przez co można uznać ją za wielowątkową. Co ciekawe, a zarazem mocno potworne, opisy katowni UB, X Pawilonu oparte są na faktach. Autorka przestudiowała kilka źródeł i na ich podstawie wykreowała własny świat ciemności. Cierpienie jakie spoczywa na młodych ludziach wzbudza empatię, adresat jest przerażony sposobem traktowania i wyborem tortur. Niestety momentami miałam wrażenie, że Katarzyna Michalak mocno przegięła z gehenną, na jaką skazała swoje postacie, przez co ujmuje jej to nieco realizmu. Mimo to i tak współczułam im, czując jednocześnie ich ból. Choć na początku nie odczuwałam wielu emocji, to później... spadła na mnie cała ich gama. Wzruszyłam się, rozczuliłam przy wspomnieniu wielkiej miłości, która była krótka, lecz burzliwa, a zakończenie... wprawiło mnie w osłupienie! Do tej pory nie mogę uwierzyć, jak można w takim momencie zakończyć pierwszą część. Zostało to wykonane w perfekcyjny sposób, ponieważ jak wiadomo "Leśna Polana" to cykl! Więc z niepokojem wyczekuję kolejnego tomu, co na pewno było efektem zamierzonym.


...

Opinia bierze udział w konkursie

Czy recenzja była pomocna?

Kamila Szymańska

ilość recenzji:1

brak oceny 10-12-2016 11:54

Przeszłość z wszystkimi jej aspektami wywiera silny, chociaż czasem nie do końca uświadomiony wpływ na nasze dalsze życie. Nawet jeśli dorosłym już ludziom, którzy mogą samodzielnie decydować o ścieżce swojego życia, wydaje się, że traumatyczną przeszłość można oddzielić grubą kreską, koszmary z przeszłości potrafią powrócić w najmniej spodziewanym momencie. Ludzie, którzy chcą zmienić swoje życie, często wydają się być pewni siebie, niezależni i spełnieni zawodowo, co staje się dla nich rodzajem ?pancerza?. O tym, że o przeszłości nie da się zapomnieć przekonali się także młodzi bohaterowie książki Katarzyny Michalak ?Leśna polana? ? po latach znów splatają się losy Gabrieli i Wiktora, a także, przy okazji, najbliższych im osób ? Majki, Julii, Patryka i Marcina.

Każde z nich szuka swojego szczęścia, nie mogą zapomnieć o miłych i bezpiecznych, chociaż pojedynczych, wspomnieniach i podświadomie nie chcą od nich uciekać. Kiedy jednak zaczyna się pozornie układać, nagle wszystko się rozsypuje. Przeszłość wciąż podąża za bohaterami jak cień. Wtedy okazuje się, jak ważna jest prawie siostrzana czy braterska przyjaźń, która ma dodawać otuchy także w tych najbardziej dramatycznych chwilach, o ile jesteśmy odpowiednio blisko.

?Leśna polana? stanowi umiejętne połączenie opowieści obyczajowej, historycznej i thrilleru. Czyni to z niej książkę dość łatwą w odbiorze, która pokazuje czytelnikowi rzeczywistość, która może dotyczyć każdego z nas. Jednocześnie Autorka zadbała o to, aby czytelnik po lekturze ?Leśnej polany? poczuł niedosyt, że już się ona skończyła i zapragnął czytać kolejne części Leśnej Trylogii.

Jeśli zatem chcecie odpocząć od swoich problemów i poznać świat innych ludzi oraz zastanowić się czy można ich oceniać tylko przez pryzmat ich zachowania, z pewnością warto sięgnąć po tę książkę.

Czy recenzja była pomocna?

Małgorzata R.

ilość recenzji:1

brak oceny 4-12-2016 14:12

Zgodzę się z większością opinii pod dwoma względami :)

Pierwsza to prawda, że jest to literatura typowa kobieca przewidywalna, z wątkiem nieszczęśliwej miłości i spotkaniu po latach.

Z drugiej strony książka ma to coś co dzięki czemu czyta się z zapartym tchem historię trzech przyjaciółek i trzech braci, których wbrew pozorom łączy tak wiele

Każdy z bohaterów na swoją niepowtarzalną historię, która wzrusza i porusza ... jest to połączenie książki obyczajowej, historycznej, psychologicznej i thrillera.

Z chęcią czekam na kolejny tom- czerwonej jarzębiny i dalsze losy bohaterów.

Czy recenzja była pomocna?

dobrerecenzje.pl

ilość recenzji:1

brak oceny 28-11-2016 20:59

Proponuję Państwu pierwszą z trzech historii pt. ?Leśna Polana?- Katarzyny Michalak, bestsellerowej pisarki opowiadającej poruszające historie, ale także autorka odnajduje się w literaturze sensacyjnej oraz fantasy.

Leśna Polana to historia miłości, która nie może mieć szczęśliwego zakończenia, bowiem młodym bohaterom chce przeszkodzić ktoś, kto jest zły, okrutny i bezwzględny.
Trzy przyjaciółki: Gabrysia, Majka i Julka poznają się w zakładzie zamkniętym, gdzie bardzo się polubiły i były sobie jak siostry.
Pierwsza z nich - Gabrysia miała w miarę normalne dzieciństwo. Wychowywał ją przybrany ojciec, którego torturowano w X Pawilonie, katowni UB i był mocno schorowany.
Gabrysia, aby pomóc ojcu brała jak najwięcej zleceń, ponieważ była kosztorysantką.
Majka zaś zarabiała świetnie w swojej korporacji.
Stać ją było na dobry samochód, drogie ciuchy i jeszcze droższy apartament z widokiem na Wisłę.
Miała też niesamowicie bogatych rodziców, lecz w zamian nie mogła od nich domagać się pomocy, uwagi, czy obecności.
A Julka była sierotą.
Dalsza część powieści to historia trzech braci: Wiktora, Marcina i Patryka Prado, którzy mają wspólnego, przybranego ojca, a raczej KATA!
W żyłach braci nie płynęła ta sama krew, ale to przecież nie miało żadnego znaczenia. Łączył ich zupełnie inny rodzaj braterstwa. Na śmierć i życie.

Jaka historia łączy dziewczyny z chłopcami?
Czy Wiktor odnajdzie miłość swojego życia?
Co Wiktora łączy z domkiem na leśnej polanie?

Te pytania ? zagadki pozostawię bez odpowiedzi, dla Czytelnika.
Autorka powieści oprócz historii miłosnej wplotła także fakty historyczne, zaczerpnięte trochę z rzezi na Wołyniu i trochę z X Pawilonu- katowni UB.
Bardzo przejmująca książka, trzymająca w napięciu i wyciskająca łzę w oku.
Jeśli nie czytaliście o mordzie na Wołyniu ? to bardzo polecam, ale tutaj autorka też bardzo szczegółowo opisała znęcanie się nad niewinnymi oficerami polskimi.
Torturowanie ich, a równocześnie przenoszenie tej niewinności i agresji do domu na biedne i nieszczęśliwe dzieci jest niedopuszczalne.

Książka tak bardzo wstrząsająca, że nie sposób się oderwać, bo jak można przejść obojętnie obok katowanych, niewinnych dzieci, których trauma trwa do końca życia.

Historia ta nie ma zakończenia, bo jak już pisałam będzie kontynuacja w dalszych częściach: Czerwona jarzębina i Błękitne sny.

Okazuje się, że nie tylko zagraniczni pisarze są bestsellerowi, ale mamy nasze polskie perełki takie jak Pani Kasia. Ona jest po prostu najlepsza nie tylko w Polsce, ale także na całym świecie.

Zachęcam bardzo, czytajcie tę powieść i przeżywajcie ją wspólnie z bohaterami, ale uczulam: przygotujcie dużo chusteczek, bo będzie dużo płaczu!
Polecamy, ...

Czy recenzja była pomocna?

ksiazkanonstop

ilość recenzji:1

brak oceny 24-11-2016 20:04

Zazwyczaj wydawnictwa wspaniale i trafnie dobierają okładki książek do ich treści. No właśnie... zazwyczaj. Biada tym, którzy sięgną po "Leśną Polanę" nie przeczytawszy krótkiej recenzji z tyłu książki. Mogą się nieźle rozczarować... Ta myśl towarzyszyła mi niemal do końca lektury, chyba po to, żebym nie zapomniała o tym tutaj wspomnieć. Trudno ocenić, czy jest to zabieg pożądany, przemyślany.
Katarzyna Michalak to pisarka poruszająca się jak ryba w wodzie w różnych gatunkach literatury. Na prawdę na próżno się silić, aby przyporządkować ją do jednego typu. Z każdą kolejną publikacją zdobywa nowe rzesze czytelniczek, a jej powieści osiągają wysokie miejsca w rankingach na stronach księgarń.
Najnowsza książka: "Leśna Polana" wydana przez Znak Literanova to lektura trudna, ostra, brutalna, lecz nie brakuje w niej również pięknych, chwytających mocno za serce romantycznych scen oraz silnej, trzymającej przy życiu, przyjaźni. Wbrew temu co sugeruje cudowna zielona ilustracja na okładce, na próżno oczekiwać cukierkowej fabuły. Bohaterów niniejszej książki Katarzyny Michalak nie sposób nie szanować. Przede wszystkim za siłę i chart ducha.

Czy smutne, pełne lęku, bólu dzieciństwo przekreśla szczęśliwą dorosłość? Czy dziecko wychodzące z domu bez wzorca ma jakiekolwiek szanse, by stworzyć dom, rodzinę, spełnić marzenia, skoro było poniewierane i wpajano mu, że jest beznadziejne? Wiktor, Patryk i Marcin doświadczyli ziemskiego piekła. Najgorszego z możliwych. Gdy ich matki odeszły, chłopcy pozostali pod "opieką" ojczyma. Adolf Kuchta jest znany pod dobrze do niego pasującą ksywą "Hitlerek". Ogromną przyjemność sprawia mężczyźnie widok krwi i cierpienia ludzi. Nie ma sumienia. Pozbawiony jakichkolwiek ludzkich porywów, znęca się nad przybranymi synami. Wiktor, jako najstarszy z braci, gorąco postanawia wyrwać swoje rodzeństwo i siebie z rąk Kuchty. Jednak zanim mali bohaterowie ujrzą piękno świata, upłynie dużo czasu... Zastanawiający jest fakt, dlaczego kobiety, godziły się na takie traktowanie: ostre zbliżenia seksualne, psychiczne znęcanie a następnie pozostawiły dzieci w rękach tego mężczyzny. Czemu nie zabrały dzieci? Czy na prawdę jego uroda zdołała przysłonić podłe cechy charakteru? Ciężko jest w to wszystko uwierzyć, a książkę w momentach, w których występuje Adolf czyta się z otwartymi ustami. Dosłownie.

Dlaczego trzy piękne kobiety trafiły do szpitala psychiatrycznego? Julia, Majka i Gabriela. Wszystkie z olbrzymim bagażem ciężkich doświadczeń życiowych, wszystkie strachliwe, płochliwe. Czy znajdą miłość? Czy one na prawdę jej potrzebują?

Nie jedna z kobiet czytających "Leśną Polanę" zapragnie takiej przyjacielskiej więzi, jaką stworzyły bohaterki. Ta nić sympatii jest w ich życiu bardzo ważna. Poniekąd zastępuje im ona rodzicielskie ciepło, troskę i miłość. Podczas lektury odniosłam jednak wrażenie, iż najbardziej spragnioną opieki oraz troski jest Gabriela. Smutna, poraniona przez los kobieta pozostała ogołocona z wszelkich marzeń. Pewnego dnia straciła miłość swojego życia czyli to, co ceniła nade wszystko. Jej szczęście może powrócić, a przynajmniej sama zainteresowana tak sądzi, tylko w jednym miejscu na ziemi. W domku stojącym na Leśnej Polanie do serca Gabrysi ponownie zapuka radość życia a nad jej głową zaświeci słońce.

Dwa intrygujące motywy przewodnie w książce w pewnym momencie stykają się. Jest to zabieg jak najbardziej ciekawy. Czytelnik mimowolnie sięga w wyobraźni jeszcze dalej i przed autorką rozmyśla nad tym, co otrzyma w drugim tomie. "Leśna Polana" ma swój tymczasowy finał w takim momencie, że po przeczytaniu ostatniej strony mamy olbrzymią ochotę natychmiast sięgnąć po kontynuację. Niestety, trzeba na nią poczekać. Miejmy nadzieję, że nie będzie to bardzo długi czas. Kiedy rozpoczęłam lekturę i zorientowałam się, że po raz kolejny marzeniem bohaterki jest dom umieszczony na odludziu... dopadło mnie zniechęcenie do dalszego czytania. Ogólnie rzecz ujmując przepadam za twórczością Katarzyny Michalak, lecz jej mocne przywiązanie do ... domów powoduje u mnie już niesmak. Sporym zaskoczeniem było także to, iż nie trzymam w ręku romansu (ta konsternacja wynikła przez okładkę). Teraz, kiedy mogę spojrzeć na całość... było warto przeczytać tę publikację. Trzyma w napięciu, wywołuje gigantyczne emocje, ściska za serce, wzbudza rozczulenie. Jeśli Katarzyna Michalak nie przekonała jeszcze wszystkich, że żadnych tematów się nie boi, udowodni to w "Leśnej Polanie".

Czy recenzja była pomocna?

angelika

ilość recenzji:68

brak oceny 24-11-2016 13:01

Przyznaję: tego po Katarzynie Michalak się nie spodziewałam! Nowa książka, pierwsza z kolejnej już trylogii, bajeczna okładka. Zapowiada się miło, przyjemnie, ciepło, sympatycznie, czasem łezka w oku pewnie się zakręci. Tak bym opisała prawie wszystkie przeczytane przeze mnie książki Katarzyny Michalak (i nie jest to negatywna opinia, wręcz przeciwnie - taka literatura daje spokój, rozluźnia, relaksuje). Ale w tym przypadku jest zupełnie inaczej. Tytuł książki zmyla czytelnika i nie zapowiada tego co będzie w środku.
A będzie się działo. Powieść opowiada historię 3 przyjaciółek i, a jakże, trzech braci. Jednak historię tak burzliwą i niesamowitą, że aż nieprawdopodobną. Tłem dla całej książki jest jeden przerażający człowiek, który na przestrzeni wielu dziesięcioleci siał zło i zniszczenie. To morderca, kat, bestia. Tamten. Tak nazywają go ci, którzy przeżyli z nim spotkanie. Tamten zasłynął brutalnymi morderstwami na Wołyniu, a potem strasznymi torturami w X Pawilonie na Rakowieckiej w Warszawie. Bez niego powieść byłaby jedną z wielu ciepłych i przyjaznych opowiastek. To Tamten nadaje barwy książce, dramatyzmu i autentycznie potrafi człowiekiem wstrząsnąć. A najciekawsze jest to, że cała 6 głównych bohaterów jest z nim w mniejszym bądź większym stopniu powiązana.
Warte przeczytania!

Opinia bierze udział w konkursie

Czy recenzja była pomocna?

Erti

ilość recenzji:1

brak oceny 23-11-2016 16:26

Zupełnie nie zgadzam się z opinią Pani Joanny, mam do tego prawo, w końcu też w świecie chodzi o to, że różne są gusta i o nich się nie dyskutuje. Mnie książki Pani Michalak zazwyczaj wciągają od pierwszej strony, nie inaczej było z "Leśną Polaną". Jeśli chodzi o język, to bardzo mi odpowiada, książkę czyta się łatwo, polecam na wieczorny relaks po pracy:) Historia typowo kobieca, intrygująca, sprawiająca, że chce się czytać kolejne strony, rozdziały. Myślę, że fajna książka na prezent dla kobiety, siostry, mamy a nawet babci:)

Czy recenzja była pomocna?

Joanna Woldan

ilość recenzji:1

brak oceny 16-11-2016 20:06

Prawie rok temu po raz pierwszy zetknęłam się z ?pisarstwem? Katarzyny Michalak. Okładka książki zdecydowanie mnie urzekła, ale jest to jedyna dobra rzecz, którą mogę powiedzieć o tym ?dziele?, gdyż styl pisania pani Michalak to grafomania w najczystszej postaci, i mnie, jako filologa polskiego po prostu bolało czytanie tego. Jeśli nie czytaliście mojej opinii o ?Sekretniku?, możecie nadrobić to teraz. Od tamtego czasu autorka zdążyła wydać kolejne trzy książki, by udowodnić wszystkim, że jednak da się w Polsce zarobić na pisaniu ?bestsellerów? jak sama nieskromnie nazywa swą twórczość, na chlebek z masełkiem. Dziwiło mnie jednak skąd bierze się jej fenomen i popularność, dlatego zdecydowałam się przeczytać pierwszy tom jej najnowszej ?Leśnej Trylogii?. I bardzo mocno się zdziwiłam.
?Leśna Polana? (tak, zgadzam się, tytuł brzmi dość żałośnie, jak romansidło dla kucharek) dalej jest pisana bardzo kiepskim stylem. Jej fabuła główna to przewidywalny do bólu wątek miłosny, którego zakończenie można odgadnąć po pierwszym rozdziale.
Trzy przyjaciółki, które poznały się pięć lat temu w szpitalu psychiatrycznym: Gabriela (powód jej pobytu w tym miejscu poznajemy dopiero na koniec książki, wiec go nie zdradzę), Majka (nimfomania) i Julia (anoreksja i bulimia) są dla siebie jak siostry i zrobią dla siebie wszystko. Żadna z nich nie miała łatwego życia i pełnej, kochającej rodziny.
Trzech braci: Wiktor, Marcin i Patryk, których co prawda nie łączą więzy krwi, ale za to łączy postać ojczyma, okrutnego oprawcy znęcającego się nad nimi przez długie lata.
Nie trzeba być geniuszem, żeby połączyć odpowiednie pary, szczególnie że żeńskie i męskie odpowiedniki mają bardzo podobne charaktery.
Tym jednak, co mnie zaskoczyło i zafundowało bezsenną noc, to wątek poboczny, częściowo historyczny. Wątek ojczyma Gabrysi: Antoniego Leszeńskiego, który jako 14-letni chłopak walczył w Powstaniu jako łącznik swojego ojca majora Alojzego Leszeńskiego. Po wojnie po ojca przyszła ubecja i tyle go widzieli. Po Antoniego też przyszła i na trzy lata chłopak stał się osobistym więźniem Adolfa Kuchty ?Hitlerka?. Opis tortur jakim został poddany młodzieniec wycisnęły mi łzy z oczu i do tej pory nie mogę przestać o tym myśleć. Ta historia pochłonęła mnie do tego stopnia, że przestałam zwracać uwagę na żałosny styl pisania i oczywistych bohaterów. W dodatku z niecierpliwością (sic!) czekam na następny tom, ponieważ w tym, akcja nie rozwiązuje się, ale zostawia czytelników z niedosytem.
Historia więzienia na Rakowieckiej zafascynowała mnie do tego stopnia, że na pewno przeczytam więcej książek o tej ubeckiej katowni.
Podsumowując: czasem arcyciekawy pomysł na książkę przebija grafomański styl i tworzy naprawdę dobrą książkę, którą z czystym sumieniem mogę polecić.

...

Czy recenzja była pomocna?