KWAIDAN Opowieści niesamowite

Opis produktu:

Myli się ten, kto sądzi, że w epoce filmu, telewizji i gier komputerowych kaidan oraz kaidankai odeszły do lamusa. Opowieści grozy w dalszym ciągu należą do kulturowego dziedzictwa Japonii, z którego pełną garścią czerpią współcześni pisarze, twórcy scenariuszy, komiksów czy programów telewizyjnych...


Lafcadio Hearn - (właściwie: Patricio (Patrick) Lefcadio Tessima Carlos Hearn, w języku japońskim: Koizumi Yakumo, ur. 27 czerwca 1850 w Lefkas, zm. 26 września 1904 w Tokio), pisarz tworzący w języku angielskim i japońskim, znany głównie z opisów kultury i folkloru Japonii.
W czasie pobytu w Japonii napisał szereg książek, z których najbardziej znany jest cykl legend i opowieści niesamowitych Kwaidan, często wznawiany na całym świecie. Po czternastu latach od przybycia do Japonii, Hearn umarł jako japoński pisarz narodowy. W przedmowie do tokijskiego wydania Kwaidan`u z lat siedemdziesiątych 20 w. napisano, że książka jest tak japońska jak haiku.
Nie można go w pełni przypisać do żadnej narodowości, kultury czy religii; był kosmopolitą, zafascynowanym kulturą Afroamerykanów, Japończyków i kulturą francuską. Obecnie został raczej zapomniany na Zachodzie, podczas gdy w Japonii jest nadal postacią znaną.

Urodzony na wyspie Leukada (Lefkas) (stąd jego imię), syn irlandzkiego chirurga wojskowego Charlesa Hearna i Greczynki Rosy Antonii Kassimati. Został ochrzczony w wierze prawosławnej.
W wieku 6 lat przeniósł się do Dublina, gdzie uczył się w katolickim College Durham (tu na skutek wypadku stracił wzrok w lewym oku). Wcześnie zetknął się z artystycznym środowiskiem Dublina.
W 1869 przeniósł się do Cincinnati, Ohio, (USA), gdzie żył w skrajnej nędzy, (co przypuszczalnie przyczyniło się do jego późniejszych problemów psychicznych (obsesja i paranoja)). Znalazł w końcu pracę dziennikarza w lokalnej gazecie, gdzie jego wybitny talent pisarski umożliwił mu szybki awans zawodowy.
W 1876 związał się z Afroamerykanką Aletheą Foley, co wywołało skandal, ponieważ takie międzyrasowe konkubinaty były wówczas w Ohio prawnie zakazane. Z tego powodu zwolniono go z pracy i w następnym roku przeniósł się do Nowego Orleanu, gdzie do 1888 był dziennikarzem w gazecie Times Democrat. Głównym tematem jego twórczości stała się francuskojęzyczna miejscowa kultura kreolska i kult Voodoo. Tłumaczył również nowele Guy de Maupassanta.
W 1889 wyjechał do Japonii jako korespondent prasowy. Ten kraj zafascynował go; postanowił tam pozostać i zatrudnił się jako nauczyciel języka angielskiego w Matsue (gdzie obecnie znajduje się muzeum Hearna). W 1891 ożenił się z córką miejscowego samuraja Setsu Koizumi, otrzymał obywatelstwo Japonii i zmienił nazwisko na Koizumi Yakumo.
W tym samym roku przeniósł się do Kumamoto, gdzie, pracując jako nauczyciel, napisał swoją pierwszą książkę, poświęconą Japonii Glimpses of Unfamiliar Japan (1894). Od 1896 do 1903 pracował jako wykładowca literatury angielskiej na elitarnym Cesarskim Uniwersytecie w Tokio. Znał doskonale język japoński i pisał także w tym języku.
Jego książki, poświęcone kulturze, folklorowi, obyczajom i wierzeniom Japończyków były bardzo popularne na Zachodzie i zaliczają się do pierwszych rzetelnych opisów Japonii z okresu tzw. ery Meiji. W języku polskim wydano jedną z nich - Kwaidan, czyli opowieści niesamowite (wyd. polskie 1984). Pół roku przed śmiercią zaczął wykładać na Uniwersytecie Waseda w Tokio. Zmarł na atak serca.