Krwawa panna młoda

Jeśli lubicie romanse mafijne, w których zdecydowanie jest więcej mafii niż romansu, to trylogia Rocchettich będzie idealnym wyborem. A do tego główna bohaterka gra tu pierwsze skrzypce! Ale od początku?.

Sophia Padovino od zawsze wiedziała, że w kwestii własnego ślubu i wyboru męża, nie będzie miała za wiele do gadania. Gdy nadchodzi ten dzień, w którym dziewczyna zostaje wydana za mąż, nie spodziewa się, że resztę życia spędzi przy najgroźniejszym capo chicagowskiej mafii, Alessandro Rocchettim. Już sam ślub przeradza się w krwawą jatkę, bowiem uroczystość zostaje przerwana przez niepowołanych gości? Sama Sophia zostaje okrzyknięta krwawą panną młodą. Dlaczego?

Dynastia Rocchettich to książka, która na pewno pozostanie w mojej pamięci na dłużej. Gdy zaczynałam ją czytać, nie spodziewałam się, że to będzie tak niesamowita historia, której nie będę chciała odłożyć nawet na chwilę. Ja te trzy części pochłonęłam w dwa dni!! To chyba mówi samo przez się! Już po pierwszym rozdziale ?Krwawej panny młodej? przepadłam. Od samego początku dużo się dzieje ? Sophia staje na ślubnym kobiercu, a tu takie rzeczy ? witraże w oknach wybuchają, krzesła latają, ludzie krzyczą ? czytając czułam się dosłownie jakbym oglądała jakiś dobry film gangsterski. Uwielbiam gdy już pierwsze strony wzbudzają tyle emocji, że po prostu nie sposób odłożyć książkę, dopóki czytelnik nie dowie się co dalej z jego bohaterami.
Ogromny plus za świetnie wykreowane postacie. Z początku trochę się gubiłam, bo sporo ich się przewinęło, ale im dalej tym było coraz lepiej. Cała rodzina Rocchettich z początku przyprawiała mnie o ciarki na plecach, ale to chyba bardziej przez to, jak widziała ich Sophie. Jej rozmyślania i rozterki, zostały tak świetnie przedstawione, że ja sama momentami czułam jak przyspiesza mi serce, gdy dochodziło do jakiejś konfrontacji. A sama Sophie, grająca dobrą i poukładaną żonę, była po prostu genialna. Uwielbiam ją. Relacja między ?nowożeńcami? była z początku tak napięta, że gdy już myślałam, że do czegoś między nimi dojdzie, coś się naraz działo i tyle było z moich nadziei, co z kolei doprowadzało mnie do szału :P ahh i ten ?Bezbożny? Alessandro, który był zimny jak lód, a jednocześnie przerażający i uzależniający.
?Krwawą pannę młodą? przeczytałam na raz ? dosłownie! Co więcej! Nawet nie robiłam sobie przerwy od czytania, tylko od razu sięgnęłam po drugą część, no bo po takim zakończeniu, chyba bym nie mogła spokojnie funkcjonować, gdybym się nie dowiedziała co dalej. I wy też nie będziecie mogli ;) polecam !

Nowa autorka, stary motyw. Czy Bree Porter obroni romans mafijny i nada mu oryginalności, której tak wszyscy potrzebujemy? Czy może zginie w morzu podobnych historii i słuch o niej zaginie?

Myślę, że możemy raczej postawić na tą pierwszą kwestię. Autorka ma pomysł, solidnie wykorzystuje potencjał swojej trylogii i stara się przyciągnąć uwagę czytelnika już od pierwszych stron. Nie jest to łatwa kwestia, ponieważ wielu z nas mafijne historie już się po prostu przejadły i chociaż Porter nie przełamuje schematów to pisze historię mroczną i miejscami zaskakującą, taką, która ma szansę pozostawić w tyle konkurencję.

Pierwszy tom serii opowiada o losach Sophii Padovino, dziewczyny, która już dawno temu pogodziła się z myślą, że nie będzie jej dane samemu wybrać męża. Nie spodziewała się jednak, że jej ręka zostanie oddana najokrutniejszemu i bezwzględnemu księciu mafijnego świata. I to niestety pojawia się schemat nie do przeskoczenia, ponieważ niemal wszystkie książki o tej tematyce mówią jedno - bohaterka nie ma głosu, wychodzi za brutala a ten nagle zmienia się na jej oczach i wspólnie tworzą miłosną historię. Nie wiem dlaczego autorki upierają się przy takiej relacji, ale w tym przypadku niech już będzie - jestem za, ponieważ bardzo polubiłam Sophię oraz Alessandra i właściwie cieszę się, że jednak stworzyli mroczny, krwawy duet, który zapoczątkowała rzeź na ich weselu.

Powieść jest krwawa i brutalna. Zupełnie się tego nie spodziewałam, ale jeśli mam być szczera, nawet mi to odpowiada. Jest też niebezpiecznie, dynamicznie oraz zaskakująco, ponieważ poza romansem autorka wyciąga mroki przeszłości, tajemnice oraz zagadkową śmierć siostry Sophie. Nie można więc nudzić się podczas czytania, nie miałam również odkładać lektury na później a przez jej stosunkowo niewielką liczbę stron przeczytałam całość w jeden wieczór. I przyznaję - dobrze się bawiłam! Mimo schematów i dość przewidywalnej fabuły cieszę się, że autorka postawiła na coś więcej i pozwoliła nam zajrzeć do świata bezwzględnej mafijnej rodziny Rocchettich, których tajemnice oraz sekrety dodały powieści odpowiedniego smaku.

"Krwawa panna młoda" to sympatyczny wstęp do trylogii, która opowiadać będzie o losach jednej pary. Wszystkie trzy części pojawiły się w jednym czasie, więc jeśli pozytywnie odebraliście ten tom - polecam szybko zaopatrzyć się w dwa następne. Co prawda ta historia równie dobrze mogłaby zamknąć się w jednej, grubszej książce, zamiast rozdrabniać się na trzy, ale to już temat na inny czas. Jeśli chodzi o samą twórczość Bree Porter i jej podejście do mafijnego romansu - mówię tak i sięgam po ciąg dalszy.

Sophia Antonia Padovino ma wziąć ślub z Księciem Chicago. Z okrutnym i bezlitosnym Alessandro Rocchettim. Z cappo chicagowskiej mafii. W dniu ślubu Irlandczycy w rodu Gallagherów urządzają krwawą rzeź. Suknia panny młodej barwi się na czerwono. Tak rozpoczyna się jej życie u boku Alessandro. Ze strachem i lękiem. Każdego dnia się obawia swego męża. A im więcej upływa czasu, tym większe sekrety odkrywa. Czyha na nią niebezpieczeństwo oraz tajemnicze okoliczności śmierci jej siostry.
Czy Alessandro zaufa swojej świeżo poślubionej żonie? Czy Sophia będzie mu wierna? Jakie tajemnice skrywa rodzina Rocchiettich?

Trylogia na raz, czyli trzy tomy z remierą tego samego dnia. Czytelnicza uczta dla książkoholika. Dla każdej osoby, która się denerwuje w oczekiwaniu na premiery kolejnych tomów serii. Wydawnictwo wyszło na przeciw. I bardzo dobrze. Jestem jak najbardziej za.
Romans mafijny o chicagowskiej mafii. O dynastii Rocchettich. Bezwzględnych, bezdusznych i przerażających mężczyzn, który bez mrugnięcia okiem pozbawiają ludzi życia. Na pierwszy ogień poszedł Alessandro. Książę Chicago. Wzbudzający niepokój i posłuszeństwo. Surowy i sztywny. Ostrożny i nieufny. Bystry obserwator. Wstrzemięźliwy co jest niespotykane w tym świecie. Było to dla mnie ogromne zaskoczenie. Serio. Praktycznie zero kontaktów seksualnych. Kolejnym zaskoczeniem było zachowawcze zachowanie głównego bohatera. Jawił mi się jako ktoś, kto posiada siłę i manifestuje nią na każdym kroku ale w zasadzie niczego konkretnego nie widać, jeśli chodzi o kontakt z żoną. Bez agresji, bez używania siły. Taki zwyczajny mężczyzna z sąsiedztwa, gdyby nie mafijne powiązania. Ale właśnie dzięki temu i totalnie zaskakującemu finałowi aż pragnie się więcej. Mam przeczycie, że w drugim tomie pokaże swe prawdziwe oblicze. Tutaj musiał się hamować. Czujny niczym kot obserwujący swoją myszkę. A Sophie to fajna, ciepła i troskliwa młoda kobietka. Wesoła, gadatliwa i ukazująca powolutku swój silny charakter. Błysk ostrych pazurów się pojawił - czekam na więcej. Od strony akcji i sensacji było odpowiednio mrocznie. Odpowiednio niebezpiecznie a przede wszystkim dynamicznie. Skrywane tajemnice budziły moją ciekawość. W trakcie obserwacji poczynań bohaterów zwróciłam uwagę na pewne elementy, które potwierdziły swoją ważność w kluczowym momencie. Ale nie przeszkadzało mi to. Wręcz przeciwnie. Widziałam, że autorka się przyłożyła do fabuły. Zwróciła uwagę na drobnostki, które dopełniają tę historię. Historię, którą pochłonęłam za jednym podejściem. Moment, gdy doczytałam do końca był pełen emocji. To co się tam znalazło to istny rollercoaster. Karty zostały rzucone na stół a moje szczęka wylądowała na podłodze. Co za emocje. Świetna historia. Zdecydowanie w moim czytelniczym guście. Zastała napisana przejrzyście i nie odczułam tutaj żadnej sztuczności, czy to w opisach, czy w dialogach. Charakterni bohaterowie trzymający uczucia na wodzy tylko podsycili moją ciekawość. Akcja wciągnęła mnie i nie dała możliwości choć na moment oderwania się od pasjonującej lektury. Jestem na tai i mogę Wam ją z czystym sumieniem polecić. Warto ją przeczytać.

Polecam.

?Nazywasz się Rocchetti, powiedział w moich myślach głos Alessandra. Trzymaj głowę wysoko.? ?Krwawa panna młoda? jest kolejną mafijną historią, która co ciekawe wyszła od razu w trójpaku. Akcja w książce od pierwszych stron nabiera rozpędu. Wiadomo, tematyka mafii to przede wszystkim aranżowane małżeństwa, i tym razem nie jest inaczej. Sophia chce spełnić swój obowiązek i zostaje oddana w ręce przyszłego capo, który jest w świecie znany jako szczególnie bezwzględny. Czy Sophia dziewczyna, która robi wszystko, co jej karzą rozkocha w sobie tego mężczyznę ? Czy Alessandro będzie w stanie wydobyć z tej kobiety jej ukryty temperament ? Czy skrywana przez nią druga twarz, będzie dla niego satysfakcjonująca ? ?Moje małżeństwo bardziej przypominało złożenie dziewicy w rytualnej ofierze pogańskim bóstwom. Książka jest pisana z punktu widzenia Sophie. Trochę żałuję, że nie poznajemy myśli Alessandra. Sophie jest kobietą zupełnie inną niż mogłoby się wydawać. Ale czy będzie na tyle silna, aby stanąć na czele razem z mężem chicagowskiej mafii ? Książka jest bardzo dobrze napisana, emocje są dozowane, bohaterowie od pierwszych stron nie są tacy oczywiści do przejrzenia. Co ciekawe autorka ma pomysł na akcję. Podobało mi się stopniowe budowanie relacji pomiędzy głównymi bohaterami. Ich uczucia nie były nagłe i oczywiste. Jedyne co, momentami brakowało mi jednak tej dynamiki, akcja czasami spowalniała i brakowało mi ognia. Jednakże moja ocena tego tomu to mocna 7 !

?Mój komfort nie miał żadnego znaczenia. W końcu był to dzień mojego ślubu.?

Sophia Padovino ma dwadzieścia dwa, została wychowana na przyszłą żonę mafiosa i matkę jego dzieci. Wie, że żyjąc w mafijnym świecie ma bardzo mało do powiedzenia, wszystko zostaje z góry zaplanowane, będzie musiała być uległa, posłuszna i godnie reprezentować przyszłego męża. Mieszka z ojcem, który jest mafijnym żołnierzem. Dwa lata temu w wypadku samochodowym zginęła jej siostra. Do dzisiaj Sophia nie potrafi pogodzić się z jej śmiercią, były ze sobą bardzo zżyte. Właśnie dowiedziała się, że ma wyjść za mąż. Nawet w najczarniejszych snach nie przypuszczała, kogo dla niej wybiorą. Dziewczyna jest przerażona, jej mężem ma zostać książę przestępczego świata. O Bezbożnym Alessandro Rocchetii, który jest wnukiem donna chicagowskiej mafii, krążą przerażające plotki. To jeden z najgorszych, niebezpieczny, bezduszny mafioso, a ona ma zostać jego żoną. W dniu ślubu w kościele dochodzi do strzelaniny, zostają zaatakowani przez irlandzką mafię. Giną ludzie, a jej piękna biała suknia jest cała we krwi?

Rodzina Rocchetich ma ogromną władzę, jej macki sięgają bardzo daleko, przed nimi drżą wszyscy, rządzą twardą, krwawą ręką. Krążą o niech przerażające historie. To ludzie wyrachowani w swych poczynaniach, nie cofną przed niczym i nikim, aby osiągnąć zamierzony cel. Życie ludzkie nie ma dla nich znaczenia, liczy się władza i pieniądze. W taki świat zostaje nieoczekiwanie wrzucona Sophia, jej codzienność całkowicie się zmienia. Strach i niepewność paraliżuje, jednak jej przekorna natura daje o sobie znać. Sophia próbuje się dostosować, wtopić w realia, jakie zostały jej narzucone. Przybiera maskę uległej i idealnej żony. Jej siła charakteru i gadatliwość nieustannie dają sobie znać. Rozsądek walczy z ciekawością, wie, ze stawką jest jej życie. Jej relacja z Alessandro jest bardzo trudna, unika go jak może, ten z ledwością ją toleruje, a przy tym śledzi każdy jej krok. Alessandro, cóż za zimny, inteligentny okrutnik, doskonale potrafi rozszyfrować swoją młodą żonę. Niespodziewanie na jaw wychodzą tajemnice dotyczące jej siostry i powody jej nagłego ślubu. Kłamstwa, jakimi karmili ją najbliżsi, przytłaczają, otwierają oczy i niosą ogromny ból.

To nie jest oklepany mafijny romans, tutaj nic nie jest schematyczne, dosadny, świeży powiew. Jest brutalnie, nieprzewidywalnie, intrygująco, złowieszczo. Uczucia są dobrze ukrywane. Czytanie od początku do końca było przyjemną, niepokojącą niespodzianką, trudno było się oderwać. Wszystko idealnie wyważone i dopracowane. Jestem bardzo ciekawa dalszych losów krwawej panny młodej i pełnego mroku, nieprzewidywalnego Alessandro. Bardzo polecam, Tatiasza i jej książki :)