Krótka historia czasu

Książka zapowiada się bardzo dobrze. Polecam

W szkole fizyki za bardzo nie lubiłam. Może dlatego, że nauczycielka kazała się nam jej uczyć na pamięć i jedyne, czego oczekiwała to recytowanie wyrytych w głowie regułek. A przecież wszechświat jest tak ciekawy! Zwłaszcza, jeśli ktoś mówi o nim przystępnym (nawet dla humanisty) językiem.

Książka Stephena Hawkinga, wybitnego fizyka, była dla mnie wyzwaniem. I chciałam ją przeczytać, i bałam się, że nie do końca zrozumiem. Ale okazało się, że moje obawy były bezpodstawne, bo nawet mimo dość "małego rozumku?, gdy chodzi o przedmioty ścisłe, zrozumiałam, o co w tym wszechświecie chodzi.

To niesamowite, jak niezwykły jest nasz świat. Jak czas staje się czwartym jego wymiarem, jednym z parametrów, a to, w jaki sposób płynie jest relatywne. Niesamowite jest zakrzywienie czasoprzestrzeni i to, że przypomina on tkaninę, na której "zawieszone? są planety, gwiazdy i całe galaktyki. Jak powstał? Jaki będzie jego koniec (i czy nastąpi)? Czym są czarne dziury? Mnie książka Hawkinga zachęciła do zgłębiania wiedzy - czego i innym czytelnikom życzę :-)