Kronikarskie niedyskrecje

lub uprawiać rozpustę spotyka go natychmiast następująca kara: prowadzą go na most targowy i przymocowują doń, wbijając gwóźdź poprzez mosznę z jądrami. Następnie umieszcza się obok nóż i pozostawia mu trudny wybór: albo tam umrzeć albo obciąć ową część ciał". Dla równowagi ponoszenia kary, czcigodny biskup nie omieszkał napomknąć, co czekało w Polsce jawnogrzesznicę: ,,...A jeśli znaleziono nierządnicę jakową, obcinano jej srom, następnie zaś - jeśli godzi się o tym mówić - wieszano ów wstydliwy okrawek nad drzwiami jej domu, by uderzając w oczy każdego wchodzącego, do opamiętania na przyszłość go przywiódł oraz ostrożnoś". Dość to w sumie ponury obraz i kto wie, czy biskup nie współczuł tak karanym zbrodniarzom, skoro na końcu nawoływał do ostrożności, co wygląda jak apel, by nie dać się złapać. Być może, ale pewności tu brak, w opisie Thietmara pobrzmiewa stary, sięgający jeszcze epoki plemiennej, sposób karania zdrady małżeńskiej, egzekwowany jednak przez samego poszkodowanego, a nie przez organa władzy. Cóż bowiem może obchodzić władcę jakaś wiarołomność rodzinna; zmartwienie i sposób zemsty pozostawiano jednostce. Coś z tego przetrwało w polskim prawie przez długie stulecia, jeszcze bowiem w XIV wieku Statuty Kazimierza Wielkiego wyznawały zasadę, iż kto pohańbił żonę lub córkę rycerza - i dał się złapać - wydawany był na łaskę pokrzywdzonego. W tym natomiast, co mówił Thietmar, brzmi pewne novum. Oto kara rozciągnięta miała być na wszystkie przekroczenia kościelnych norm moralnych, a do jej wymierzania wciągnięty został władca. Był to, rzecz jasna, dezyderat młodego wówczas Kościoła polskiego, nie na tyle silnego, by przekonać w większości pogańskich jeszcze Polaków, iż liczą się sprawy ducha, a nie ciała. Tak jak wszędzie, również Kościół w Polsce żądał pomocy od państwa w realizacji własnych celów i zawsze pomoc taka okazywała się niewystarczająca. Jakże bowiem mógł aprobować takie prawa władający wówczas w Polsce Bolesław Chrobry, którego z racji osobistego trybu życia należałoby jako pierwszego postawić na mostku z nożem w ręku. Monarcha ten prowadził dość rozwiązły tryb życia, zezwalając także wysoko urodzonym na podobne bezeceństwa. Tego ostatniego dowodzi następujące zdarzenie: Podczas wielkiej i zwycięskiej wyprawy Bolesława Chrobrego na Ruś w 1018 r. wpadł do polskiej niewoli pewien młodzian ,,...krzepki a ". Wraz z tłumem podobnych nieszczęśników pognany został do Polski i tu ,,...takiego młodego i nadobnego zauważyła jedna z młodych niewiast, wdowa pochodząca ze znacznego rodu i bogata. W jej duszę zapadła głęboko uroda młodzieńca, tak że zapałała doń wielką namiętnością. Rzekła: Wykupię cię, uczynię kimś znacznym, postawię panem nad całym moim domem, staniesz się moim mężem. Spełnij tylko moją wolę, uraduj mnie, daj mi się nacieszyć twoją urodą. Wystarczy mi twoja zgoda. Nie mogę znieść tego, że darmo przepada twoja gładkość. Niech ugasi się ten płomień serdeczny, który mnie pali, niech przestaną mnie męczyć moje chucie, niech wreszcie nasyci się namiętność. Ty również zakosztujesz moich wdziękó". Pani namawia, młodzieniec - choć sam twierdzi, że od pięciu lat nie miał kobiety - odmawia. Mimo to pani kupuje go za wielką sumę i trzyma w domu jako niewolnika. ,,...Teraz niewiasta już siłą, zbywszy całkowicie wstydu, mogła nakłaniać młodzieńca do niecnego czynu. Mając nad nim władzę, rozkazuje mu więc aby połączył się z nią cieleśnie, uwalnia z kajdan, ubiera w piękne szaty, karmi słodkimi ".Młodzieniec jednak stale odmawia, Ciąg dalszy dostępny w wersji pełnej. Mieszko I Dostępne w wersji pełnej. Bolesław Chrobry Dostępne w wersji pełnej. Mieszko II Lambert Dostępne w wersji pełnej. Bolesław II Szczodry Dostępne w wersji pełnej. Władysław Herman Dostępne w wersji pełnej. Władysław II Wygnaniec Dostępne w wersji pełnej. Rozdział II Piastowie i Piastówny w XII-XV wieku Dostępne w wersji pełnej. Bolesław Rogatka, zwany Łysym Dostępne w wersji pełnej. Władysław Laskonogi Dostępne w wersji pełnej. Przemysł II Dostępne w wersji pełnej. Siemowit III Dostępne w wersji pełnej. Kazimierz Wielki Dostępne w wersji pełnej. Władysław, książę legnicki Dostępne w wersji pełnej. Dostępne w wersji pełnej. Rozdział III Piastowie - miłośnicy trunków Dostępne w wersji pełnej. Kazimierz Sprawiedliwy Dostępne w wersji pełnej. Leszek Biały Dostępne w wersji pełnej. Konrad Garbaty Dostępne w wersji pełnej. Wacław II, książę legnicki, biskup wrocławski Dostępne w wersji pełnej. Zakończenie Dostępne w wersji pełnej. Wybrane źródła Dostępne w wersji pełnej. Spis ilustracji Dostępne w wersji pełnej. Dostępne w wersji pełnej.