Kajko i Kokosz Królewska konna

Z dość sporą ostrożnością podchodziłam do tego komiksu. Hasło ?nowe przygody? oraz inne nazwiska autorów, niż nieodżałowany Janusz Christa sprawiły, że w mojej głowie pojawiło się pytanie o jakość lektury. A ta, jak się okazało, była nadspodziewanie wysoka. Wiele aktualnych żartów, takich z drugim, a nawet trzecim dnem. Sporo mrugania okiem do czytelnika, ot choćby taki plakat werbujących chętnych do drużyny Hegemona. A listy miłosne pisane do Mirmiła? Bajka. A listy gończe rozsyłane po okolicy przez królewską konną? A łuk samopał? Można by długo wymieniać, lecz nie ma po co. Zamiast wnikliwie analizować moją recenzję, dumać nad jej walorami, po prostu złapcie komiks w garść i zabierzcie się za lekturę. Zapewniam, nie będziecie żałować. Pan Christa ma godnych następców. A mnie to ogromnie cieszy. Okazuje się, że Galowie mają w Słowianach godnych rywali. Polecam.

W tym roku polski komiks obchodzi setne urodziny. Więc pewnie nie przypadkiem ukazał się także nowy tom przygód słynnych wojów, którzy ? gdy tylko ich perypetie trafiły do moich rąk ? wywołały od razu uśmiech i chęć na więcej. ?Kajko i Kokosz. Nowe przygody? rozpoczyna album ?Królewska konna?.


O komiksie możemy dowiedzieć się że:

Kajko i Kokosz muszą eskortować do domu księżniczkę Salwę, której życie znalazło się w niebezpieczeństwie. Jednak Kokosz niespodziewanie porzuca służbę woja i wstępuje do Królewskiej Straży Konnej ? elitarnej jednostki tropiącej niebezpiecznych przestępców! Jak Kajko poradzi sobie bez przyjaciele i jakie tajemnice skrywa Salwa? Przekonajcie się sami.


W tym albumie czytelnicy znajdą to wszystko, co w tego typie komiksie powinno się znaleźć. Humor sytuacyjny, awantury, bijatyki, odrobina magii, łotrzyki, świetnie przedstawione krajobrazy i wnętrza i o wiele więcej. Owszem twórcy w swoim stylu przedstawili naszych przyjaciół, ale jakbym nie czytał oryginalnych przygód pewnie bym nie wiedział że ten album wyszedł spod innego pióra. Dlatego polecam wszystkim i pozostaje czekać na kolejne nowe przygody duetu.

KAJKO I KOKOSZ NA NOWE CZASY

?Kajko i Kokosz? to seria, na której wychowały się już pokolenia czytelników. Wydawana w latach 1972-1992, zamknęła się na trzynastu długich i sześciu krótkich opowieściach zebranych w siedemnastu tomach. Pewnie powstałoby ich więcej, jednak ze względu na stan zdrowia Janusz Christa zrezygnował z tworzenia. Przez lata nie brakowało jednak wznowień, a ostatnio Egmont postanowił zaprezentować nam nowe przygody dzielnych wojów, pisane i rysowane przez pokolenie młodych komikisarzy. Po dwóch tomach różnorodnych krótkich form, nadszedł wreszcie czas na pełnoformatowy album. I choć do dzieł Christy trudno go porównywać, autorzy stworzyli kawał sympatycznego komiksu familijnego, który warto poznać nie ważne czy jesteście fanami pierwowzoru, czy też jakimś cudem nigdy się z nim nie zetknęliście.

Kiedy kolejny plan złych zbójcerzy, by pokonać wodza Mirmiła zostaje udaremniony przez Kajka i Kokosza zanim jeszcze na dobre wejdzie w życie, wydaje się, że na razie na bohaterów czeka trochę spokoju. Niestety a może na szczęście, do osady przybywa księżniczka Salwa, krewna wodza, której nieustający śmiech staje się przyczyną wszelkich kłopotów. Kiedy nadchodzi czas powrotu, do eskortowania do domu Salwy, wyznaczeni zostają oczywiście nasi dwaj dzielni wojowie. Nie jest to jednak proste wyzwanie, bo nie dość, że dziewczyna drażni każdego, a po piętach depcze im wróg, to jeszcze Kajko i Kokosz coraz bardziej nie mogą się ze sobą dogadać. Co wyniknie z tego wszystkiego? I jak poradzą sobie z zadaniem, od którego zależą ich życia, kiedy młoda księżniczka ma wielki talent do pakowania się w kłopoty?

Przygodom Kajka i Kokosza nieraz zarzucano graniczące z plagiatem podobieństwo do losów Asteriksa i Obeliksa. Patrząc tylko na obie te serie, trudno jest nie zgodzić się z tym faktem: bohaterowie są podobni, realia tu i tam historyczne, wrogowie też bliscy, a nawet stylistyka i gatunkowe przynależności się zgadzają. ?Asteriks? powstał jednak w roku 1959, więc na dobre kilkanaście lat przed ?Kajkiem i Kokoszem?, trzeba jednak pamiętać, że w rzeczywistości seria Christy była niczym innym, jak przeniesieniem jego wcześniejszych bohaterów ? Kajtka i Koka ? w słowiańskie czasy. Ta zaś swoimi korzeniami sięgała aż 1958 roku, kiedy to jeszcze ukazywała się pod tytułem ?Niezwykłe przygody Kajtka-Majtka?, gdzie bohater był tylko jeden. Co nie wyklucza mocnej inspiracji działem Goscinnego i Uderzo, ale pokazuje jednocześnie, że Christa swój sukces zawdzięcza przede wszystkim sobie.

Po tym wstępie dotyczącym historii serii, przyjrzyjmy się nieco najnowszej jej odsłonie. Do pracy nad nią wziął się duet Maciej Kur / Sławomir Kiełbus, który wcześniej nie tylko stworzył krótkie historyjki z tymi bohaterami, ale przede wszystkim utrzymał je w stylu najbardziej zbliżonym do oryginału. Krótko rzecz ujmując całość ? przynajmniej od strony fabuły ? jest lekka, zabawna, sympatyczna, przyjemna i szybka w odbiorze. Bohaterowie przypominają dawnych siebie, choć są nieco odświeżeni, akcja jest szybka, a spora ilość tekstu przypomina komiksy z czasów PRL-u.

Jeśli chodzi o szatę graficzną, Kiełbus ze swym charakterystycznym stylem stara się jak najlepiej oddać pierwowzór, nie zatracając przy tym siebie. Wychodzi mu to sprawnie, całość jest miła dla oka, kadry odpowiednio zagęszczone a kreska, choć cartoonowa, bogata. Niezły kolor (wolałbym bardziej klasyczny, ale to już kwestia gustu) i tradycyjnie świetne wydanie prezentują się naprawdę dobrze. Miłośnicy oryginału, jak i wszyscy którzy chcieliby przeczytać niezły polski komiks familijny nie zawiodą się.