Korona przeznaczenia

Jak większość czytelników po cudownej lekturze Klątwy Przeznaczenia z niecierpliwością oczekiwałam momentu, kiedy będę mogła sięgnąć po jej kontynuację. W końcu nadszedł ten moment, choć przeczytanie tak opasłego tomu troszkę mi zajęło.

Arienne oraz Severo postanawiają uciec, myśląc, że to pozwoli im w pełni być szczęśliwymi. Jednak jak się szybko okazuje, przeznaczenie dosięga ich w każdym miejscu. Ich miłość skazana jest na ciągłe zawirowania i poświęcenia. Severo zrobi wszystko, aby chronić ukochaną. Biała Dama nieoczekiwanie skład mu pewną propozycję, na którą ten przystaje bez zawahania. Tylko czy będzie w stanie zapłacić tak wysoką cenę za życie ukochanej?

Muszę przyznać, że autorki po raz kolejny stanęły na wysokości zadania i napisały świetną powieść, którą czyta się z dużym zainteresowaniem i uwagą. To co mnie czasem gubiło to ogrom bohaterów występujących w powieści, miałam przez to często mętlik w głowie i zamęt. Na szczęście na ostatnich stronach mamy wpis bohaterów, więc bez problemu mogłam tam zajrzeć w każdej chwili.

Ariadna to nadal taka szara myszka, której brak wystarczającej pewności siebie. Ma ogromne serce, jednak czasem bywa zbyt naiwna. To co ją cechuje to niezwykła odwaga i ośli upór.
Postać Severo w dalszym ciągu jest mroczna, czasem wręcz nieokrzesana, choć w stosunku do swojej ukochanej jest opiekuńczy. Choć czasem nie podobało mi się jego zachowanie względem niej.
Oboje mają przed sobą jakieś tajemnice, które zamiast scalać ich związek, tylko go poróżniają. On myśli, że nic jej nie mówiąc o propozycji Białej Damy chroni ją, natomiast ona będąc ciekawą wszystkiego nie mówi mu czego tak naprawę pragnie i jak się czuje.

"Ty jesteś moją Światłością. Opromieniaj mnie, tak abym nawet w najgłębszej Ciemności umiał odnaleźć do ciebie drogę i już nigdy nie zbłądził."

Autorki zdecydowanie zadbały o to, aby czytelnik czytając takiego grubaska nie nudził się i nie zniechęcał. Akcja toczy się w miarę błyskawicznie, co chwilę coś się dzieje, poznajemy różnych bohaterów, którzy nie zawsze mają dobre zamiary. Za sprawą kart przenosimy się w magiczny, tajemniczy, ale i pełen intryg świat, który fascynuje swojego czytelnika z każdą kolejną przewróconą stroną. Nie zabraknie brutalnych scen, spisków oraz erotyki.

Miłość, której bardzo pragniemy nie zawsze ułatwia nam do jej dążenia. Czasem przeznaczenie ma dla nas inny los, sprawia, że musimy zmagać się z wieloma rzeczami, aby osiągnąć to, na czym tak bardzo nam zależy. W miłości nie ma miejsca na niedomówienia i tajemnice, bo w takim przypadku wszystko zaczyna się psuć, o czym zresztą przekonali się nasi bohaterowie. Pytanie powinniśmy sobie zadać: jak wiele jesteśmy w stanie poświęcić w imię miłości? I czy to wszystko jest tego warte?

Zakończenie powieści totalnie zbiło mnie z nóg, bo nie bardzo mogłam połapać o co w nim chodzi.

"Korona przeznaczenia" to kolejne pełne akcji przygody niezwykłych bohaterów, które na wiele godzin wciągają nas w swój świat. Tajemnice, intrygi i niedomówienia, a także miłość wystawiona na próbę. Jeśli uwielbiacie świat fantasy, to koniecznie musicie przeczytać.

Moje zdanie na temat tej powieści, zacznę może od małego minusa. Otóż bardzo, ale to bardzo chciałabym żeby seria była rozciągnięta na choć jeden dodatkowy tom! Droga, od ucieczki Severa i Ariadny z Ravillonu, do objęcia przez Cesarza Gerharda tronu i powrotu jego ukochanej była długa. W ciągu tego czasu można bardzo dobrze przekonać się o tym, że miłość i zemsta mają ogromną moc w świecie Kontynentu i Wysp. Obietnica, którą Severo składa Białej Damie, prowadzi do dworskich intryg wykraczających poza świat śmiertelników. Z wypiekami na twarzy śledziłam kolejne zawirowania i pomysły postaci, z których wiele było inteligentnych i doświadczonych w knuciu.
Moje serce zaczęło się w tej części kierować ku Tamirze, Venowi i Dijonowi. Z niecierpliwością czekałam na pojawienie się ich w historii i nie zawiodłam się! Dosyć istotną postacią, o której mało się mówiło była Karla. Jej czyny intensywnie przeszkadzały szczęściu, do którego dążyli Severo i Ariadna. Szczerze mówiąc, całą powieść liczyłam, że w jakiś sposób dojdzie do spotkania jej i Tahitanki, ale niestety tak się nie stało.
Zakończenie, do którego doprowadziła ta historia było dla mnie słodko-gorzkie. Wydarzenia pokazały, że Przeznaczenia nie da się jednoznacznie interpretować. Myślę, że Severo był postacią, która najbardziej rozwinęła się podczas tej części serii. Wybory których dokonał sprawiły, że stał się zupełnie innym człowiekiem. Moc Mroku, której pozwolił na siebie wpłynąć, by ratować ukochaną, ukazała jego bezlitosne, nieokrzesane i porywcze oblicze, z którym wcześniej starał się walczyć. Jednak Tahitanka, mimo jego uczynków, zdecydowała się do niego wrócić, więc uszanuję jej wybór. Zwłaszcza, że pozwala mi to mieć nadzieję na kolejną serię dotyczącą świata Przeznaczenia.
Jeśli chodzi o samo wydanie książki, to jest ono przepiękne! Wydawnictwo NieZwykłe postarało się nadać jej wygląd zmrożonej lodową mocą byłego Mistrza co wyszło fantastycznie. Dziękuję również za umieszczenie w środku mapy świata oraz słowniczka postaci, który wielokrotnie pomógł mi odnaleźć się w historii i przypomnieć co nieco z poprzedniej części. Podsumowując, jak najbardziej polecam tą powieść. Wciągnęłam się w nią bardziej niż w pierwszą część. Mam też nadzieję, że tak jak wcześniej pisałam, mogę liczyć na jeszcze choć jedną książkę z tego magicznego uniwersum? :)