Konstrukcje tożsamości gimnazjalistów

książka

Wydawnictwo Uniwersytet Mikołaja Kopernika
Oprawa miękka
  • Dostępność niedostępny

Opis produktu:

Prezentowana książka jest próbą zrozumienia młodzieży gimnazjalnej poprzez odpowiedź na podstawowe pytanie `kim są polscy gimnazjaliści`? Zainteresowanie tym zagadnieniem wyrosło ze zniecierpliwienia doniesieniami medialnymi, podsycanymi dyskusją polityczną, które straszą polskie społeczeństwo, nagłaśniając szkolne patologie i problemy nastolatków. Dokonując krótkiej analizy dyskursu medialnego, można wysunąć wniosek o ukrytych oczekiwaniach, jakie społeczeństwo (raczej dorosłych) formułuje wobec młodzieży. Gimnazjaliści powinni być dojrzali i odpowiedzialni, i najbardziej jak to możliwe podobni do dorosłych. Można powiedzieć, że samo dorastanie jest traktowane jako problem, a gimnazjum, poprzez instytucjonalne wyodrębnienie młodzieży w okresie adolescencji, szczególnie to wyostrzyło.

Poruszając się w tematyce funkcjonowania polskich gimnazjalistek i gimnazjalistów - ogólnie oraz konstrukcji ich tożsamości - szczególnie, należy zdać sobie sprawę z uwarunkowań określających miejsce młodzieży w przestrzeni społecznej. W przypadku rekonstruowanej kategorii tożsamości najważniejsze są trzy podstawowe konteksty, układające się w strukturę zawężających się kręgów. Pierwszy, najszerszy krąg, to kontekst kultury ponowoczesnej, na który składają się procesy (post)modernizacyjne o zasięgu i oddziaływaniu ponadnarodowym. W kontekście kultury ponowoczesnej możemy mówić o globalnych nastolatkach, co pozwala na wyodrębnienie kolejnego kontekstu - rozwojowego, wpisującego się w kontekst kulturowy. Zatem drugi krąg, środkowy, zawiera charakterystykę młodzieży w fazie rozwojowej, w jakiej się ona znajduje. Okres dorastania to jeden ze szczególnie ważnych etapów, w którym rozwój tożsamości zajmuje centralne miejsce. Ponadto jest to czas intensywnego rozwoju fizycznego, psychicznego i społecznego, co z jednej strony skutkuje pojawieniem się nowych potencjalności młodego człowieka, a z drugiej rodzi trudności i niespotykane dotąd problemy. Początek okresu dorastania został w Polsce niejako sformalizowany i `zamknięty` w trzyletnim obowiązkowym gimnazjum. Jest to ostatni, najwęższy kontekst, aczkolwiek skupiający wpływy dwóch pozostałych. Szkoła nie działa bowiem w `społecznej próżni`, ale jest terenem, który odtwarza aktualne procesy społeczno-ekonomiczne oraz polityczne.

Główną kategorią analityczną w wyjaśnianiu zaobserwowanych w terenie zjawisk jest wizerunek tożsamości młodzieży gimnazjalnej, definiowany z trzech perspektyw: `ja`, `my`, `oni` gimnazjaliści. Definicje tożsamości zostały ujęte w ramy różnorodnych obrazów, stworzonych na podstawie kategorii wydobytych podczas analizy zgromadzonych danych, tj.: zewnętrzne atrybuty (np. ubiór, ciało, język werbalny, zachowanie) oraz narracyjne komponenty tożsamości (np. `Jestem osobą potrzebującą wolności, nawet, jeśli nie będę z niej korzystać`). Na podstawie kategorii centralnych zostały sformułowane dwa pytania szczegółowe: Jakie zewnętrzne atrybuty wchodzą w skład konstrukcji tożsamości młodzieży gimnazjalnej? oraz Jakie komponenty narracyjne wchodzą w skład konstrukcji tożsamości?
S
Szczegóły
Dział: Książki
Wydawnictwo: Uniwersytet Mikołaja Kopernika
Oprawa: miękka
Okładka: miękka
Wprowadzono: 27.04.2017

RECENZJE - książki - Konstrukcje tożsamości gimnazjalistów

4.3/5 ( 12 ocen )
  • 5
    8
  • 4
    2
  • 3
    1
  • 2
    0
  • 1
    1