''Kokaina'' Barbary Rosiek to książka ukazująca nam historię dziewczyny, która pragnęła zrozumienia i otwartości. Ukazuje życie z perspektywy osoby dotkniętej silnym nałogiem, a także postrzeganą przez nią szarą rzeczywistość, barwioną narkotykami i walką o wolność.
Utwór pisany w sposób pamiętnika, ukazuje nam ulotność chwil i znamię, jakie pozostawia na nas czas. Czas, który często okazuje się naszym wrogiem. Mówi nam, jak ważny w naszym życiu jest drugi człowiek, bo nawet, gdy jest się bardzo silnym, zdarzają się takie chwile, kiedy jest on nam potrzeby. Walka o śmierć i życie to codzienność mijających dni głównej bohaterki powieści. Powieści, która nie była fikcją literacką, wysnutą z palca historyjką. ''Kokaina''ukazuje przeżycia psychiczne, odczucia wewnętrzne i w końcu chorobę, dotykającą ludzką duszę.
Byłam młodą dziewczyną, kiedy po raz pierwszy przeczytałam tą książkę. Książkę, znalezioną na strychu, czekającą na mnie w dużym, zakurzonym pudle. Wniosła ona wiele do mojego życia – doceniłam jego piękno i dostępność. Historia w niej przedstawiona pomogła uformować człowieka, jakim jestem. Pomogła wybrać ścieżkę, którą kroczę. Każdy dzień nas zmienia, każda decyzja. Uczmy się na błędach. Uczmy się na błędach, popełnianych przez innych.
Książkę polecam całym swoim sercem!
