Kobiety nieidealne. Magda

Jestem wyjątkowa, bo nieidealna
?To jest klasyczne kobiece podejście! Z niedoskonałością życia potraficie się jako tako pogodzić (?) Ale z niedoskonałością mężczyzn, o dziwo, nie pogodzicie się nigdy. Zawsze będziecie naiwnie szukać tego doskonałego. Tego po prostu wymagacie. Myślicie, że idealny mężczyzna jest waszym niezbywalnym, kobiecym prawem. Gdy nie dostaniecie takiego mężczyzny odczuwacie uzasadnioną wściekłość? ? te słowa Michala Viewegha, choć z ironicznym wydźwiękiem, oddają nie tylko naturę kobiet, ale tak naprawdę i mężczyzn. Co więcej, autor być może nie jest świadomy, że kobiety nie tylko poszukują idealnego mężczyzny, ale tego ideału oczekują też od siebie i od swojego życia, nieustannie do niego dążąc. Niestety większość z nas nie potrafi pogodzić się z rzeczywistością, zaakceptować swoich ograniczeń, nieustannie prąc do przodu nigdy nie będąc zadowolonym z codzienności. Stąd biorą się zdrady, kolejne operacje plastyczne, porównywanie się nie tylko do wrogów, ale i przyjaciół oraz nieustanna frustracja, a także potrzeba posiadania więcej i więcej.
Taka właśnie wydaje się być jedna z przyjaciółek Magdy, Baśka, desperacko próbująca zatrzymać czas i wmawiać sobie, że posiadanie dziecka to zło, a samo dziecko, to niemalże szatański pomiot. Nieco inaczej do życia podchodzi kolejna z kobiecego grona, przedszkolanka Joanna, a także Iza ? zapracowana i znerwicowana kobieta, będąca w związku małżeńskim na odległość z Japończykiem. A czego od życia oczekuje Magda? Czy też ideału?
Złośliwie można by powiedzieć, że ideał już miała, bowiem mąż ? znany ginekolog chciał jej przychylić nieba ?odmawiając jej prawa do bycia nieidealną, do własnego zdania, do własnej aktywności. I choć przez długi czas taka sytuacja nie budziła jej sprzeciwu, to pojawił się ktoś, przy kim mogła mieć własne zdanie ? Gustaw. Romans z żonatym mężczyzną, katastrofalny zresztą w skutkach, zakończył się jej rozwodem, a w zamian za brak orzeczenia o winie, zmuszona była zrezygnować z połowy pięknego domu. Co warto było zapłacić taką cenę za wolność? Czy bycie samotną matką dorastającego chłopca, gnieżdżącą się w mało atrakcyjnym mieszkaniu w jeszcze mniej atrakcyjnej dzielnicy Poznania jest tego warte?
O tym, jak to jest być samotną matką dorastającego syna, o kłopotach finansowych, ale też samotności możemy przeczytać w pierwszym tomie cyklu o kobietach, którym dużo do ideału brakuje, które są dokładnie takie same jak my i borykają się z podobnymi problemami życia codziennego. Powieść ?Kobiety nieidealne. Magda?, opublikowana nakładem Wydawnictwa Replika, to wciągająca powieść o kobietach, ale i dla kobiet, która pozwala usprawiedliwić swoją niedoskonałość i uwierzyć, że mimo tego można funkcjonować, można być szczęśliwym. Autorki, Magdalena Kawka i Małgorzata Hayles, prowokują do rozmyślań, bawią, odtwarzają prozę życia i rzeczywistość, która równie dobrze mogłaby być naszą.
Obserwując zmagania Magdy ze sobą, z roszczeniowymi i wtrącającymi się w jej życie rodzicami, z dzieckiem, czujemy ulgę wynikającą z faktu, że nie tylko nasze życie nie jest idealne. Co więcej, przekonujemy się, że będąc kobietą nieidealną, można funkcjonować, można szukać szczęścia i ? być szczęśliwą. Magda tego szczęścia szuka na portalu randkowym ?Poznajmy się?, gdzie rozpoczyna niezwykle frapującą konwersację z nieznajomym, kryjącym się pod pseudonimem Kota z Makawity. Czy okaże się tym wymarzonym? A może kolejnym żonatym i trzy razy starszym, niż deklaruje mężczyzną, który po prostu chce się rozerwać? A może?.? O tym, jak zakończy się ta opowieść, przekonajcie się same sięgając po książkę może nie na miarę bestsellerowej powieści, ale z pewnością po lekturę wciągającą, inspirującą, dodającą odwagi i siły do tego, by mierzyć się z życiem!

Uwaga! Różowa okładka może być nieco myląca, bo nie znajdziemy tu cukierkowych bohaterek ze słodyczą wypływającą z ust, a prawdziwe kobiety, jakby z życia wzięte. Dlatego tak łatwo je polubić i zaangażować się w ich codzienne życie.

Tytułową Magdę spotykamy w momencie gdy wydaje się, że życie ją przerasta. Po zaangażowaniu się w romans z żonatym mężczyzną, rozwodzi się z mężem. Kochanek zostaje jednak przy żonie i kobieta z dwunastoletnim synem ląduje w niewielkim mieszkaniu na kredyt. Udaje jej się znaleźć pracę, dzięki której z ledwością może utrzymać rodzinę. Jej relacje z synem też nie są łatwe i ten często funduje jej sporo nerwów. Często próbuje się odstresować spożywając nadmierne ilości wina. Na szczęście kobieta ma wsparcie w swoich trzech przyjaciółkach Izie, Joannie i Baśce, którym może się zwierzyć.

Podczas jednego ze spotkań z przyjaciółkami, dziewczyny namawiają Magdę do założenia profilu na portalu randkowym. Czy w życiu miłosnym Magdy coś drgnie? Czy uda jej się odbudować swoje życie na nowo i znaleźć w nim szczęście?

Książka napisana jest lekkim językiem, a dialogi prowadzone między kobietami są tak naturalne, jakby pisało je życie. Całość okraszona jest dawką niewymuszonego humoru, który dodatkowo sprawia, że kolejne strony czyta się z prawdziwą przyjemnością.

Liczę, że kolejne tomy będą utrzymane w podobnym stylu, bo naturalność i humor są tu olbrzymim atutem. Sięgnę po nie na pewno!

Myślę, że autorki również są prawdziwymi przyjaciółkami, inaczej nie udałoby im się stworzyć tak niebanalnej opowieści. Polecam miłośnikom dobrej literatury obyczajowej.

Magda rozwiodła się z mężem dla kochanka. Lecz okazuje się, że ten nie może opuścić rodziny. Kobieta postanawia zacząć wszystko od nowa. Wraz z dwunastoletnim synem mieszka w bloku na poznańskim osiedlu. Podczas jednego z suto zakrapianym winem spotkań z przyjaciółkami, kobieta zakłada konto na portalu randkowym, gdzie poznaje mężczyznę o nicku Kot Makawity. Intrygującemu wirtualnemu nieznajomemu szybko udaje się ją oczarować. Czy dojdzie do spotkania w realu? I kim okaże się tajemniczy mężczyzna?

"Samotna to ja byłam przez dwanaście lat mojego małżeństwa. Byłam samotna tym najgorszym z możliwych rodzajem samotności, z której nie zdajesz sobie nawet sprawy, dopóki nie zjawi się ktoś, kto ci to uświadomi. Wtedy byłam samotna, teraz jestem po prostu sama."

Autorki z niezwykłą swobodą poruszają się zarówno po tematach poważnych, jak i tych mniej. Lekkość czuć nie tylko w wypowiedziach bohaterów, ale i opisach. Dowcip jest inteligentny, niewymuszony, tchnie naturalnością, więc odbiór tej lektury przeze mnie nie mógł być inny niż pozytywny. Wielokrotnie czytając którąś ze scen, wręcz parskałam ze śmiechu. Ta książka pozwoliła mi na odprężenie, ale przede wszystkim uświadomiła, przypomniała mi jedną istotną rzecz: żadna z nas nie była, nie jest i nie będzie kobietą idealną. I w sumie dobrze, bo właśnie takie jesteśmy dla świata, dla mężczyzn, a nawet i dla nas samych bardziej interesujące i intrygujące. A swoją drogą, zawsze pozostaje coś, co możemy w sobie doskonalić.

"Patrzymy na siebie najbardziej krytycznie. Inni, zajęci sobą, prześlizgują się po nas zaledwie wzrokiem."

Bohaterki "Kobiet nieidealnych" są barwne, prawdziwe, z krwi i kości, po prostu takie jak my. Posługują się takim samym słownictwem, zachowują się podobnie, popełniają gafy. Potrafią obśmiać każdą, nawet najdrobniejszą rzecz czy najtrudniejszą sytuację. Już sam początek rozkłada czytelnika na łopatki w momencie, kiedy bohaterkom pomyliło się swingersowanie z kontem bankowym. Pierwszoosobowa narracja doskonale oddaje wszystko to, z czym musi mierzyć się główna bohaterka. Poznajemy pracującą w korporacji i mającą syna z Japończykiem Izę; przedszkolankę Joannę zakochaną w tunezyjskim ortodoncie i Basię, która zbytnio przywiązuje wagę do swojego wyglądu. Różni je wszystko, zaś łączy przyjaźń. I ta przyjaźń została pięknie pokazana. Jest prawdziwa, szczera, wspierająca, przetrwa każdą burzę nieporozumień. Jak wiadomo, kobietą wcale nie tak łatwo być, ale w gronie tak oddanych przyjaciółek, zdecydowanie łatwiej. Autorki dyskretnie nakierowują czytelnika na to, że powinien zauważać co tu i teraz, celebrować każdą chwilę, nie przejmować się głupstwami.

"- (...) Miłość jest taka kochana... Tak jak nienawiść jest nienawidzona, a smutek smuci. Pokaż min kogoś, kto nie chce."

Kawka i Hayles zaskakują nieszablonowymi wątkami i świetnymi dialogami. Pogodziły w swojej książce powagę z humorem. Znalazło się miejsce na trudne relacje z dziećmi, rodzicami, mężczyznami, jak i luźniejsze tematy. A wszystko to zgrabnie poprzeplatały, tak że w rezultacie otrzymaliśmy całkiem udaną całość.

"Kobiety nieidealne. Magda" to niebanalna, szczera, zabawna, przewrotna, wzruszająca i przede wszystkim lekka powieść, którą polecam każdej kobiecie. Jaka jest nieidealna Magda i jej równie nieidealne przyjaciółki? Tego dowiecie się z lektury. Ja z chęcią potowarzyszyłabym bohaterkom w cyklicznych spotkaniach przy winie. Zwłaszcza, że odnalazłam w każdej z nich coś z siebie. To bez dwóch zdań książka o mnie! I całkiem mi z tym dobrze.