Kobieta na krawędzi

Już po pierwszym rozdziale wiedziałam że nie zasnę spokojnym snem. Wiedziałam również, że kobiety na krawędzi są ze mną. Ja jestem z nimi. A może wszystkie jesteśmy po prostu takie same i każda z nas znajdzie się kiedyś na krawędzi?
W końcu nigdy nie wiesz kto Cię śledzi i chce zniszczyć twoje życie?.
Kobieta na krawędzi to thriller psychologiczny. Poznajemy w nim dwie główne bohaterki: Nicole i Morgan. Nicole jest prezesem dużego przedsiębiorstwa. Ma kochającego męża, zdrową córeczkę. Wydawałoby się, że Nicole ma wszystko, jej życie to bajka. Ma przyjaciół, rodzinę, jest prawdziwą kobietą sukcesu.Nicole ma jednak tajemnicę. Traumatyczne wydarzenia z przeszłości powracają do niej po narodzinach córki. Bohaterka nie potrafi zachować zdrowego rozsądku, ma obsesję, zupełnie zapomina o karierze zawodowej.
Nicole jest na krawędzi i w ostateczności oddaje córkę drugiej bohaterce. Morgan jest samotną kobietą, której mąż popełnił samobójstwo. Została przez niego oszukana.Wszyscy ludzie, z którymi kiedyś spędzała czas odsunęli się od niej. Również jest kobietą na krawędzi, jednakże jej życie ulega zmianie po otrzymaniu dziecka od nieznajomej - Nicole.
Czytając tę pozycję musimy zwrócić uwagę na wpływ traumatycznych wydarzeń z przeszłości na teraźniejszość. Możemy być w błędzie jeśli wydaje nam się, że to co było jest już tylko historią. Warto zwrócić również uwagę na
bezgraniczne zaufanie do najbliższych osób. Czytając tę pozycję możemy zastanowić się czy ludzie są na pewno wobec nas uczciwi ? Czy podają się za kogoś, kim tak naprawdę są?
Polecam Wam serdecznie Kobietę na krawędzi. Jest to książka, którą się pochłania, czyta się jednym tchem. Dzięki narracji pierwszoosobowej poznajemy świat z punktu widzenia Morgan. Narracja trzecioosobowa przedstawia życia Nicole. Jak połączą się zupełnie różne światy dwóch kobiet? Przekonajcie się sami jak wygląda życie na krawędzi.

Akcja jest poprowadzona naprzemiennie, dwutorowo. Z jednej strony mamy Nicole, której życie do tej pory można by podsumować zagadnieniem ?Prestiż? Check. Kasa? Check. Szczęśliwe małżeństwo? Check. Żyć nie umierać? Check?, a z drugiej mamy Morgan. Z nią zaczynamy w kluczowym momencie, który wrzuca czytelnika na głęboką wodę. I kiedy już zostajemy zaciekawieni wydarzeniami, jakie spotykają Morgan, znów przenosimy się do świata Nicole. Z początku ta pozornie niewinna przeplatanka napędza czytelnika, sprawiając wrażenie podejrzanie cichej tafli jeziora.

?Myślę, że po to są przyjaciele: żeby jeden drugiemu pomagał oddychać.?

W miedzy czasie autorka porusza trudne tematy, które powoli wyciąga na łamy powieści. Nie chcę ich tutaj przytaczać, bo chcę żeby każdy z Was odkrywał i doświadczał tego w lekturze (i tylko w lekturze, żeby było jasne!). Z każda chwilą ta przeplatanka robi się coraz ciaśniejsza. Nicole, Morgan, Nicole, Morgan. Niczym schodzący w dół warkocz, napięcie rośnie coraz mocniej, jesteśmy coraz bliżej, a uczucie niepokoju sprawia, że strony przewraca się w zadziwiająco szybkim tempie.

W tym przypadku największe kłamstwo każdego czytelnika pod tytułem: ? Jeszcze jeden rozdział i idę spać? rośnie do takiego stopnia, jak te o świętym Mikołaju, kiedy to dziecko zobaczy, jak matka z ojcem pakują prezenty do szafy. Albo, kiedy pod poduszką od Wróżki znajduje się ten super puchaty pamiętnik z kłódką, ale przecież wczoraj mama miała ten sam w swojej torebce. I tak, niby to pozornie błahe, ale po takich kłamstwach nic już nie jest takie samo. Dlatego jeśli myślicie, że ta bajka o rozdziale zadziała ? sięgnijcie po Kobietę na krawędzi, kiedy nie macie rano do pracy, szkoły, gdziekolwiek. Dlaczego? Zapewniam, nie odłożycie jej na bok.

?Zdumiewające, na czym można kogoś złapać, kiedy mu się zdaje, że nikt go nie widzi.?

Nie muszę lubić bohaterów, pałać do nich miłością wielką, godną nowożeńców. Wystarczy, że nie są wybitnie irytujący, ich zachowania i pobudki są logiczne i naturalne, a przynajmniej tak przedstawione. Autorka stworzyła genialne postacie. Zarówno Morgan, jak i Nicole zdawały się być tak realne, jakbym mijała je na ulicy. Nie zaprzestała także starań przy postaciach drugoplanowych. Bohaterowie na łamach tej powieści stają się żywi, prawdziwi. Z nieidealnym życiem, problemami, sytuacjami istnienia codziennego, z którymi każdy z nas może się utożsamić.
Lubię, oj lubię, jak jest tak d o b r z e.


?Kiedy nikt nie czuwa, dzieją się straszne rzeczy.?


Jak się tak człowiek zastanowi, to sporo w tym prawdy, nie sądzicie? Samantha M. Bailey po mistrzowsku buduje napięcie, dzięki czemu czytelnik zaczyna zadawać pytania. Co? Jak? Dlaczego? Skąd? Z czasem zostaje wciągnięty w pokręcony świat bohaterek, a autorka zaczyna sobie pogrywać tak, że czytelnik zaczyna mieć wrażenie, że zwariował. Ja myślałam, że zwariowałam. (Mam nadzieję, że zatrzymało się to na myśleniu, w białym mi nie do twarzy).

Kobieta na krawędzi okazała się niesamowicie emocjonującą lekturą, której nie sposób odłożyć na bok. Gra psychologiczna prowadzona z czytelnikiem w doborowym towarzystwie napięcia, zaskoczenia, problematyki, która umacnia tę powieść oscyluje między zarwanym wieczorem, wartym każdego grzechu a myśleniem o Kobiecie na krawędzi jeszcze przez długi czas po lekturze.
Ten świetny thriller psychologiczny polecam każdemu, nie tylko fanom gatunku. I to szczerze, z całego mojego serducha.

?Kobieta na krawędzi? to pierwszy, ale jakże świetny, thriller Samanthy M. Bailey.
Kryminał opowiada historię dwóch, różnych kobiet.
Nicole to kobieta sukcesu. Ma własną firmę, męża i nieplanowane dziecko w drodze. W momencie gdy jej życie tak wspaniale się układa, kobieta dostaje tajemniczy list ?Nie zasługujesz na dziewczynkę. Jesteś morderczynią. Nie zapewnisz jej bezpieczeństwa?. W tym momencie do przyszłej matki wracają demony przeszłości.
Z kolei Morgan, z trudem odnajduje się w rzeczywistości po samobójstwie męża, który dopuścił się defraudacji, i z którego długami i problemami musi się ona teraz zmierzać praktycznie sama, gdyż prawie wszystkie bliskie jej osoby się od niej odwróciły.
Historia zaczyna się w momencie, w którym Morgan stoi na stacji, czekając na kurs do domu. Nagle podchodzi do niej obca kobieta i wciska jej w ramiona maleńkie dziecko, prosząc by się nim zaopiekowała i kochała ją za nią, po czym sama rzuca się pod koła nadjeżdżającego pociągu. Tajemniczą kobietą była Nicole. Na Morgan spadają podejrzenia w związku ze śmiercią młodej matki. Kobieta stara się na własną rękę udowodnić, że jest niewinna, jednocześnie poszukując odpowiedzi na pytanie, dlaczego to właśnie jej Nicole powierzyła dziecko.
Fabuła przedstawiona jest za pomocą rozdziałów, które na przemian prezentują teraźniejszość z perspektywy Morgan, która jest przesłuchiwana po wydarzeniu na torach oraz dowiaduje się, że ma się zajmować Quinn, oraz przeszłość (od 7 tygodni przed zdarzeniem) z życia Nicole, które pozwalają nam powoli dowiadywać się o tym, co sprawiło, ze kobieta zdecydowała się odebrać sobie życie. Uwielbia mtego typu zabiegi w książkach. W tej również sprawdził się on świetnie. Idealnie buduje napięcie i sprawia, że książka intryguje jeszcze bardziej.
Ten thriller po prostu wciąga od pierwszych stron. Groza i tajemniczość pojawiają się już na pierwszej stronie. To nie jest książka, w której akcja rozkręca się w połowie. Tutaj dzieje się to od samego początku.
Bohaterowie zostali przedstawieni w bardzo ciekawy sposób z punktu widzenia psychologicznego.
Książka bardzo szybko i przyjemnie się czyta. Została napisana w bardzo przystępny sposób, bez zbędnych, długich opisów. Jednocześnie ogromnie skłania ona do przemyśleń i zwraca uwagę na istotne kwestie takie jak: depresja, lęki, samobójstwo. Zaprezentowano w niej jak niezamknięta przeszłość i nieporadzenie sobie z demonami przeszłości może zniszczyć późniejsze życie oraz jakie są skutki braku dzielenia się problemami z bliskimi, samotności.
Jak zakończy się ta historia? Dlaczego Nicole wybrała właśnie Morgan i co skłoniło kobietę do samobójstwa? Przekonajcie się sami. Gwarantuje, że nie będziecie żałować, szczególnie jeśli lubicie trzymające w napięciu thrillery. Dla mnie to jedna z lepszych książek, jakie przeczytałam w tym roku ;)

Książka "Kobieta na krawędzi" autorstwa Samanthy M. Bailey to niezwykle udany thriller psychologiczny. Od samego początku trzyma w napięciu sprawiając, że nie sposób się od niej oderwać. Myślę, że miłośnicy gatunku będą zachwyceni.

Jeden dzień, dwie kobiety i spotkanie, które zmienia wszystko. Morgan od zawsze chciała mieć rodzinę. Niestety jej plany legły w gruzach wraz z samobójczą śmiercią Ryana. Tragedia, której doświadczyła i podejrzenia o współudział w defraudacjach męża spowodowały, że została całkiem sama, nie mogąc liczyć na wsparcie, nawet ze strony najbliższych jej osób. Nicole natomiast to silna, pewna siebie założycielka i dyrektor naczelna świetnie prosperującej firmy. Ma kochającego męża i wiedzie życie o jakim zawsze marzyła. Niestety nie może uwolnić się od ciążącego na jej sumieniu traumatycznego wydarzenia z przeszłości. W momencie gdy zostaje matką, dawne dzieje dają o sobie znać sprawiając, że Nicole zaczyna popadać w obłęd. Pewnego dnia, z pozoru dwie całkowicie różne i obce sobie kobiety spotykają się na peronie metra. Nicole przekazuje maleńką Quinn w ręce zszokowanej Morgan, a następnie rzuca się pod nadjeżdżający pociąg. Co tak naprawdę się wydarzyło? Czy można było zapobiec tragedii?

Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona tą książką. Nie spodziewałam się, że będzie to aż tak dobry thriller psychologiczny. Nie dość, że trzyma w napięciu, to w dodatku porusza trudne tematy. Ukazuje macierzyństwo w mniej słodkiej odsłonie, gdzie każdy dzień wypełniony jest strachem o własne dziecko. To z kolei, tak jak u Nicole, może prowadzić do bezsennych nocy, nie pozostawiania dziecka samego nawet na chwilę, zaprzestania wychodzenia z domu i powolnego rozpadania się dotychczasowego życia na kawałki. To także książka, która pokazuje jak traumatyczne wydarzenia z przeszłości potrafią destrukcyjnie wpłynąć na nasze życie. Co więcej, jest to pozycja dająca do zrozumienia, że nie zawsze bliskie nam osoby są tymi, za kogo je uważamy. Fabuła pełna jest zwrotów akcji, bohaterowie ciekawi i barwni, a zakończenie zaskakujące. Książka dostarczyła mi szerokiego spektrum emocji, od niepokoju, poprzez szok i współczucie, aż po niedowierzanie. Jest to niewątpliwie pozycja skłaniająca do refleksji, o której nie da się szybko zapomnieć. Myślę, że spodoba się nie tylko miłośnikom gatunku. Polecam serdecznie.

...

Jeśli chodzi o thrillery psychologiczne, to nie trzeba mnie długo namawiać. Gorzej jednak z trafieniem w taki, który rzeczywiście będzie dobry. "Kobieta na krawędzi" zainteresowała mnie już opisem, a styl i pomysł na fabułę idealnie spełnił moje oczekiwania.

Narracja tej powieści biegnie dwutorowo. Poznajemy odczucia Morgan i Nicole tak jakby z pierwszej ręki. Autorka świetnie buduje napięcie, bo z każdą stroną odkrywamy kolejne części układanki. Możemy próbować się domyślić, kto stoi za złem wyrządzonym bohaterkom, jednak wątki się mieszają, a podejrzani mnożą. Według mnie powieść ta świetnie pokazuje problem depresji poporodowej, nie jest to może medyczne studium, ale mocno sygnalizuje, że takie zjawisko istnieje. Niezrozumienie, niechęć do przyjęcia pomocy, nawarstwiajace się problemy - to wszystko może prowadzić do ostateczności i do dramatycznej decyzji podjętej przez Nicole. Jest to też historia o matczynej miłości, poświęceniu pomimo wielkich trudności i o tym, że przeszłość nie da o sobie zapomnieć.

Książkę przeczytałam dosłownie na dwa razy, nie jest to długa lektura, ale bardzo treściwa. Nie ma tam zbędnych opisów, przegadanych scen czy zapychaczy. Styl autorki jest przyjemny i swobodny, przez to czytanie to czysta przyjemność. Myślę, że każdy fan gatunku będzie zadowolony, a ta powieść zapadnie mi w pamięć na dłużej. Polecam gorąco.

Już skończyłam lekturę i nie mogę się po niej otrząsnąć. Zastanawiam się, jak bardzo kobieta musi być zdesperowana i pozbawiona wszelkiej nadziei, że podejmuje tak drastyczną decyzję o życiu swoim i swojego dziecka. Dlaczego? Czy depresja poporodowa zbiera aż takie żniwo? Czy nie ma dla kobiet, które się zmagają z bólem po porodzie, żadnej pomocy? Sytuacja często się zmienia, gdy w rodzinie pojawia się nowy członek. Kobieta nie potrafi sobie poradzić z nagłą zmianą w jej życiu, często małżonek czuje się odtrącony i nie widzi dla siebie miejsca w tej rodzinie. Tak też było w przypadku tej smutnej historii ?
Nicole jest młodą i atrakcyjną kobietą, która spełnia się zawodowo. Jest też w szczęśliwym związku z Gregiem. Wkrótce zostają rodzicami Quinny. Jednak kobieta wpada w depresję poporodową, która diametralnie zmienia jej życie. A do tego do głosu dochodzi skrywana od lat tajemnica, do której Nicole wraca myślami niemal codzienne. Mając w głowie niechlubną przeszłość, kobieta zadaje sobie pytanie, czy będzie w stanie zaopiekować się córeczką? A jeśli jej też grozi niebezpieczeństwo ze strony matki? Jednak kobieta nie mogąc poradzić sobie z całą tą nową sytuacją, podejmuje desperacką decyzję. Decyzję, do podjęcia której zmusiły ją nowe okoliczności, w tym problemy w pracy oraz kryzys w związku małżeńskim. W oswojeniu się z nową sytuacją wspiera ją przyjaciółka. Tak myślę sobie, że gdyby miała prawdziwe i pełne zaufania wsparcie w mężu i najbliższych, to może nigdy nie doszłoby do tej tragedii. A co Nicole łączy z Morgan? Czy się wcześniej znały, Morgan twierdzi, że się nigdy nie spotkały. Dlaczego Nicole zaufała obcej kobiecie i powierzyła jej swoje największe szczęście? Nie chcę więcej wam zdradzać, z przyjemnością zachęcam do sięgnięcia po tę powieść. Nie będę uchylać więcej tajemnic, które się ujawnią podczas tej lektury, ale emocje będą niesamowite, tą historią będziecie żyć w najbliższym czasie, jej tak szybko nie jest się w stanie zapomnieć.
Kobieta na krawędzi to wzruszająca historia o trudnej przeszłości, która w teraźniejszości dochodzi do głosu i wywiera wpływ na życie bohaterów. Nie zawsze można zapomnieć o przeszłości i iść do przodu, zostawiając ją za sobą. Ale to również obraz wewnętrznej walki kobiety ze swoimi emocjami, rozterkami i złudzeniami. Autorka też ukazuje wartość kobiecej przyjaźni i pomocy przyjacielskiej. Na szybko rodzi się pytanie, czy zawsze możemy liczyć na swoich przyjaciół? Czy jesteśmy pewni ich proponowanej bezgranicznej i bezinteresownej pomocy? Warte rozważenia w kontekście własnych relacji z najbliższymi.
To opowieść o dwóch kobietach, które nie mogą się odnaleźć w życiu. Nicole walczy z przeszłością i depresją poporodową, Morgan nie miała okazji zostać matką, o czym marzyła każdego dnia. Co połączy kobiety? Dziecko. Narracja w tej powieści jest prowadzona dwutorowo, przez każdą z kobiet. Morgan przedstawia obecną sytuację, a Nicole swoją historię z przeszłości. Dzięki temu zabiegowi mamy możliwość oceny pobudek, jakimi się kierowała Nicole, kiedy dokonywała tak krytycznego kroku. Morgan natomiast próbuje dojść do prawdy i odkryć, kto wpływał na decyzje podejmowane przez Nicole.
Powieść intryguje od pierwszej strony, osacza nas i niepokoi. Fabuła skomponowana z wielkim pietyzmem i dokładnością, wszystkie elementy całej układanki sprawnie się zazębiają i uzupełniają. Muszę przyznać, że powieść czyta się szybko i z wypiekami na twarzy. Chęć poznania dalszych losów bohaterów, podejmowanych przez nich kroków i działań sprawia, że żyjemy tylko tą historią, wczuwamy się w rolę każdej z tych kobiet.
Autorka trzyma w niepewności do ostatniej chwili, jak w rasowych thrillerze psychologicznym, wyraziście zarysowała emocje i napięcie, przeżycia na najwyższym poziomie. Przy tej książce nie można się nudzić. Ekscytacja gwarantowana. Paleta wrażeń szeroka jak niebiański wachlarz. Polecam, nawet przez chwilę się nie zastanawiajcie, nie traćcie czasu, który miło możecie spędzić w objęciach intrygującej Kobiety na krawędzi.