Klasa pani Czajki

"Klasa pani Czajki" Małgorzaty Karoliny Piekarskiej, czyli powieść dla młodzieży i o młodzieży
Ależ to jest fantastyczna powieść dla młodzieży! Mądra, dowcipna, dynamiczna, jednym słowem - świetna! To napisana współczesnym językiem opowieść o gimnazjalistach, szkolnej codzienności, problemach wieku dorastania, klasowych intrygach, przyjaźni, pierwszej miłości, która może okazać się tą na całe życie, ale również historia o kompleksach, stereotypach i odrzuceniu.

Głównymi bohaterami powieści są uczniowie klasy pierwszej gimnazjum, którzy rozpoczynają kolejny etap edukacji. Fabuła zbudowana jest wokół postaci, które w książce pojawiają się najczęściej, czyli Małgosi, Maćka, Kamili, Michała, Ewy, Kingi i Kaśki. Dzieciaki pochodzą z różnych środowisk i jak to w życiu bywa, raz się lubią, raz nienawidzą, raz są złośliwi, wulgarni i przysparzają wychowawczyni samych kłopotów, by następnego dnia okazać się grzecznymi, tolerancyjnymi, uczynnymi i bardzo koleżeńskimi. Moją ulubioną postacią jest Maciek, klasowy zgrywus, inteligentny chłopak z ogromnym poczuciem humoru, podkochujący się w nieśmiałej i skromnej Małgosi. Przyznaję, że szczerze uśmiałam się z jego wierszowanych tekstów, a wypracowanie o wspomnieniach z wakacji rozbawiło mnie do łez. Autorce udało się doskonale przedstawić szkolną rzeczywistość i problemy wychowawcze, ale ukazała również pozaszkolne życie gimnazjalistów, ich rodziny, wakacje, zainteresowania...
Małgorzata Karolina Piekarska stworzyła powieść o młodzieży i dla młodzieży, ale jest to również świetna lektura dla dorosłego czytelnika, zapewniam, że czyta się znakomicie. Dla mnie była to trochę podróż w czasie, bo wielokrotnie podczas lektury przypominały mi się pewne sytuacje ze szkolnej ławki, problemy, z których dziś się śmieję, choć wtedy były powodem płaczu. Trudny orzech do zgryzienia będzie miała wychowawczyni, czyli pani Czajka, ale profesjonalizmem i dużym doświadczeniem zyska sobie sympatię klasy.

"Klasa pani Czajki" to doskonała alternatywa dla powieści fantasy, którymi zaczytuje się dzisiejsza młodzież. Nie znajdziecie w niej sytuacji mrożących krew w żyłach, ani takich, które będą powodem przyspieszonego bicia serca. Jestem niemal pewna, że dla niektórych powieść okaże się oderwana od rzeczywistości, a co za tym idzie, również przedstawiona w niej młodzież, zbyt ugrzeczniona. Mimo wszystko to najlepsza książka dla młodzieży, jaką ostatnio przeczytałam i mogę polecić z całą odpowiedzialnością za słowo.

A tak na marginesie, brawo za okładkę!

Dominika Ławicka

KLASA? SAMA W SOBIE

?Klasa pani Czajki? powraca w kolejnym wznowieniu. I znakomicie, że tak się dzieje, bo książka ma szansę trafić do nowego pokolenia gimnazjalistów, gimnazjaliści natomiast otrzymują znakomitą okazję poznania naprawdę wspaniałej lektury idealnie korespondującej z ich codziennością.

Nowy rok, nowa szkoła, nowe przyjaźnie. Nowe problemy. Małgosia, Kamila, Maciek, Kaśka, dwa Michały i inni, w większości wcześniej nieznający się uczniowie spotykają się rozpoczynając naukę w gimnazjum. Pierwsze zawiązujące się sympatie i antypatie dzielą uczniów na grupy, ale przetrwanie trzech wspólnych lat wymagać będzie od nich wiele poświęcenia i konieczności działania razem. Wspólne problemy, uczucia, życie domowe i relacje z rodzicami? Dzieli ich wiele, wiele łączy, ale czy chcą tego czy nie, są na siebie skazani i będą musieli odnaleźć swoje miejsce?

Można powiedzieć, że to powieść o niczym i każdy by się z tym stwierdzeniem zgodził. Można też powiedzieć, że to powieść o wszystkim i także nikt stwierdzeniu temu nie zaprzeczy. Bo rzeczywiście nie ma tu wielkich wydarzeń, które zmieniałyby świat, nie ma też intrygi stanowiącej wątek przewodni. Co zatem jest? Życie. Życie młodzieży i wszystko to, co się z nim wiąże. Opowieści, niby anegdoty z codzienności zamknięte w ramy trzech dzielonych razem lat, spięte wspólną okładką szkoły, które urzekają prawdą, emocjami i realnymi, wcale nie prosto skonstruowanymi postaciami.

Odczucia pewnej serialowości całości są całkiem słuszne. ?Klasa?? powstała pierwotnie jako opowiadania na potrzeby ?Victora gimnazjalisty?. Książkowe wydanie uzupełniono o nowe opowieści. Każda z nich zaś to jednak część jednej całości składającej się na swoistą powieść. Powieść żywą, przedstawiającą ważną dla młodzieży problematykę, odpowiednie wartości i tematykę atrakcyjną dla tej grupy wiekowej. Do tego napisaną w sposób lekki, łatwy, przyjemny, ale nie pusty.

Nie powinien więc dziwić sukces, jaki stał się tej powieści/zbioru opowiadań udziałem. Wznowienia, tłumaczenie na ukraiński, audiobook, trafienie na listę lektur pewnych szkół czy do podręczników? ?Klasa?? znalazła się nawet na liście bestsellerów dla dzieci i młodzieży ?Wprost?, jako jedyna polska książka. I to wcale nie przypadkiem. Perypetie jej bohaterów bliskie są i zawsze będą młodym ludziom, starszym przypomną ich własne czasy. Oparcie całości na postaci autentycznej nauczycielki autorki ? nauczycielki, jaką z pewnością gdzieś kiedyś miał każdy z nas, surowej, ale sprawiedliwej, którą docenił być może dopiero po latach ? dodało całości tylko posmaku realizmu.

Nie pozostaje mi więc nic innego, jak gorąco polecić ?Klasę pani Czajki?. To powieść, która z pewnością stanie się klasyką, jaką teraz są książki Niziurskiego czy Makuszyńskiego i tego życzę jej z całego serca.