Kłamca 3 Ochłap sztandaru

Ta częśc naprawdę i sie podobała.

Nie sądziłam, że to kiedyś napiszę, ale cieszę się, że po kryminalnej odsłonie Ćwieka wróciłam do innego gatunku wychodzącego spod jego pióra jakim jest fantastyka. Najzwyczajniej w świecie cykl Kłamca tak bardzo mi się spodobał, że chętnie do niego wracam. A po pierwszym tomie nic na to nie wskazywało...

Loki nawet przez chwilę nie ma odrobiny spokoju. W momencie kiedy wybiera się na urlop dostaje poważne zadanie - odnaleźć i zabić Antychrysta. Brak spędzenia wolnego czasu z Jenny, która pozostała pod opieką Erosa wcale nie ułatwia sprawy. Czy misja zakończy się powodzeniem?


- Ani mi się waż Erosie! - syknęła ostrzegawczo Jenny.
- Jesteśmy podobno małżeństwem - szepnął jej do ucha bóg miłości - Nie wyobrażam sobie, bym w tej sytuacji nie mógł cię dotknąć.
- A wyobrażasz sobie siebie bez jaj? Bo ja, znając Lokiego, nie mam z tym większego problemu.

Cóż ja mogę powiedzieć na temat tej historii nie powtarzając się? Będąc czymś zachwyconym trudno się nie powtarzać. Skoro mnie - fankę kryminałów, która stroniła od fantastyki dało się przekonać do tej serii widocznie coś jest na rzeczy. Każda część dostarczała mi jakiś emocji, z tą było tak samo. Podążam za perypetiami Lokiego świetnie się bawiąc w jego towarzystwie. Polubiłam go za jego charakterność, spryt, inteligencję i czarny humor, którego sama jestem fanką. Ode mnie 7/10

Kłamca po raz trzeci czyli Ochłap sztandaru - powieść z serii o nordyckim bogu kłamstwa Lokim i jego mitycznych kumplach oraz pierzastych zlecedoniawcach wyśpiewanych przez Metatrona. Archaniołowie bowiem korzystają z jego umiejętności, sprytu i przede wszystkim tego, czego sami używać nie mogą - kłamstwa i oszustwa. Prawdziwa wojna bez tego obejść się nie może. A wojna na Ziemi w końcu rogorzeje, wszystkie chwyty będą dozwolone, a aniołowie odkryją karty przed ludźmi.

Czytając tą część przygód Lokiego miałam wrażenie, że oglądam niezły film akcji. A zaczyna się tak niewinnie - Loki wybiera się na urlop. W międzyczasie Lucyfer postanawia wrócić w piekielne strony, aby na Ziemi rozpętać prawdziwe piekło. Zapanuje tam niesamowity chaos, a Loki, zaginiony w akcji, będzie próbował dorwać własnie narodzonego Antychrysta. Jak to wszystko się skończy? do lektury - warto!

Akcja toczy się szybkim tempem, wydarzenia nie dają ani chwili wytchnienia. Książkę można pochłonąć niemalże na raz, a zakończenie sprawia, że chce się więcej. Humor jak zwykle na najlepszym poziomie, a wybraźnia autora wydaje się nie mieć granic. Loki znów zaskakuje pomysłowością. Świat Kłamcy
pochłonął mnie na dobre - uwielbiam tą mieszankę wybuchową.

Apokalipsę czas zacząć.

Loki w wersji Jakuba Ćwieka powraca do nas już po raz piąty (nie ulegajmy mylnemu wrażeniu z okładki, że to trzecia odsłona cyklu ? po częściach nr 1 i 2 mieliśmy bowiem jeszcze odsłony nr 2,5 oraz 2,8). Tym razem kolejna część wygląda nieco inaczej niż poprzednie? Co nie oznacza, że wygląda źle ;) Temat przewodni zaś to Lucyfer i rozpoczęta przez niego Apokalipsa (!).

Już samo przedstawienie Lucyfera zwraca uwagę i wywraca pewien kanon do góry nogami. Wódz Piekieł nie jest bowiem bynajmniej rogatym potworem, lecz? zakochanym w grach video i w filmach DVD nastolatkiem (!). Nie przeszkadza mu to jednak w rozpętaniu (pod nieobecność Boga) Apokalipsy oraz w zesłaniu na Ziemię Antychrysta.

Antychrysta zaś ma za zadanie ścigać nie kto inny jak nasz dobry znajomy ? Loki :) Misja ciekawa, aczkolwiek przez jej charakter Loki schodzi nieco w książce na boczny tor? Jest to pewien minus niestety, nie ma się bowiem co czarować ? to dla tej właśnie postaci wracamy do cyklu ?Kłamca? i sięgamy po jego kolejne części. Wysunięcie nieco bardziej na pierwszy plan Erosa, Bachusa i Jenny (bo to ma właśnie miejsce) jest w porządku, ale żadne z nich nigdy nie będzie oddziaływać na czytelnika z taką siłą przyciągania jak Loki.

Przewodni wątek książki to wspomniana Apokalipsa. Z tego właśnie powodu niniejsza odsłona ?Kłamcy? jest inna niż poprzednie ? to jednolita, zwarta opowieść, a nie jak dotąd zbiór powiązanych ze sobą opowiadań. Robi się też poważniej jeśli chodzi o klimat książki; to już nie żartobliwa i pełna humoru lektura, ale prawdziwe dark fantasy. Czy to dobrze? Autor obrał właściwy kierunek? Hm? Po namyśle sądzę, że tak. Przez taki a nie inny charakter niniejszej odsłony cały cykl nabiera trochę głębi, mrocznej powagi, a przez to cała konwencja i pomysł zrodzony w głowie Jakuba Ćwieka ulegają swoistemu odświeżeniu. A zatem nie jest wcale źle :)

Dla fanów Lokiego ? absolutne must read :)

Dziękuję Wydawnictwu SQN za egzemplarz recenzencki.